Μάστορας : Adam McKay
Παίχτες : Will Ferrell , John C. Reilly , Gary Cole , Jane Lynch , Sacha Baron Cohen
Βαθμολογία : 3 / 5
Με δυό λογάκια :
O Ricky Bobby είναι ο καλύτερος οδηγός NASCAR των τελευταίων ετών. Έχει όλα όσα θα μπορούσε να ζητήσει κανείς : είναι αηδιαστικά πλούσιος, πετυχημένος, με μεγάλο κύκλο φίλων και υποτακτικών και μια απίστευτα καυτή σύζυγο. Όμως ένας ανταγωνιστής από το πουθενά, μια απροσδόκητη ήττα και ένα σοβαρό ατύχημα θα του στερήσουν όλα όσα του πρόσφερε η ζωή. Τώρα θα πρέπει να τα ξανακερδίσει όλα πίσω μαζί με το πιο δύσκολο βραβείο από όλα : τη χαμένη του αυτοεκτίμηση...
Αναλυτικότερα :
Θα μπορούσε ίσως να είναι το σκριπτ μιας επικής δραματικής / βιογραφικής ταινίας, αλλά αυτυχώς πρόκειται για κωμωδία! Για την ακρίβεια, είναι η ταινία που έκαναν ο Will Ferrell με τον John Reilly με τον ίδιο σκηνοθέτη, αμέσως πριν γυρίσουν το πολύ καλό “Step Brothers” κριτική του οποίου υπάρχει αυτό το μήνα στην Καμαριέρα! Σε αυτό το εργάκι όμως, το χιούμορ είναι άλλης σχολής. Έτσι, ενώ το Step Brothers είναι μια απάλευτη κωμωδία χαρακτήρων, εδώ οι χαρακτήρες δεν είναι τόσο πολύ αλλοπρόσαλλοι και τονίζεται περισσότερο η δυναμική της αφήγησης που σατυρίζει την κενότητα μιας ζωής που στηρίζεται μονάχα στα υλικά αγαθά και πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου και να σταθείς στα πόδια σου μονάχος, χωρίς καβάτζα καμιά. Ναι, υποθέτω ότι δεν υπάρχει τίποτα το αστείο σχετικά με τα παραπάνω, ωστόσο το ταινιάκι αυτό καταφέρνει να τους βγάλει την κωμική τους πλευρά και ουσιαστικά να τα παρουσιάσει με πολύ χαριτωμένο τρόπο, δίχως ίχνος διδακτισμού και δραματικότητας και κάπου εκεί βρίσκεται και η όλη ευφυία του.
Το πρωταγωνιστικό δίδυμο είναι όπως πάντα άψογο αν και αυτή τη φορά το βάρος έχει δωθεί πολύ περισσότερο στον Will Ferrell. Απόλυτα απολαυστικός επίσης είναι o... τρίτος των πρωταγωνιστών, Sacha Baron Cohen, ο γνωστός “Bruno” & “Borat” που εδώ δίνει ρεσιτάλ ως... σουρεάλ Γάλλος gay οδηγός τος Formula 1. Μεγάλε, μας έλειψες! (τουλάχιστον στην Ελλάδα, γιατί στην Αμερική είναι πανταχού παρών!) Καλή σκηνοθεσία και φωτογραφία, ειδικά οι racing σκηνές από τους αγώνες είναι πραγματικά εντυπωσιακές. Εύσημα επίσης αξίζει και το soundtrack. Άλλη μια παραξενιά αυτής της ούτως ή άλλως ασυνήθιστης κωμωδίας είναι η φαινομενικά κατά το δοκούν εναλλαγή των ρυθμών. Εκεί που οι τόνοι κρατιούνται σχετικά χαμηλά, μπορεί άξαφνα να καφριλιάσει απίστευτα και μετά να το γυρίσει σε μια απίστευτα σουρεάλ κατάσταση. Από το αφηγηματικό να σου περάσει σε πιο “αγαπησιάρικο” κλίμα, να το ακυρώσει με ένα κάφρικο ενσταντανέ και όλα αυτά πάλι από την αρχή με τελείως άναρχο τρόπο. Παραδόξως, κάτι καθόλα καταστροφικό σε οποιαδήποτε άλλη ταινία, εδώ δουλέυει με άμεσο καλό αποτέλεσμα ότι δεν κάνει στιγμή κοιλιά και δε σε αφήνει ποτέ να βαρεθείς.
Από την άλλη, ίσως αυτή η εναλλαγή των στυλ να τη στερεί από κάποιον πιο ιδιαίτερο, ξεχωριστό χαρακτήρα. Κάποια αστεία και σκηνές, δείχνουν κατά καιρούς ξεκάρφωτα. Και κάποια θέματα στο φινάλε ίσως να ξεκαθαρίζονται πολύ πιο βιαστικά και απλοϊκά από όσο θα ήθελα. Whatever. Το “Talladega Nights” δεν παύει ποτέ να είναι ένα άκρως διασκεδαστικό έργο και σε μια κωμωδία, αυτό είναι που ζητάς πάνω από όλα. Μια πολύ αξιόλογη και πρωτότυπη κωμωδία από ένα δυνατό δίδυμο. Αξίζει την προσοχή σας.
Παίχτες : Will Ferrell , John C. Reilly , Gary Cole , Jane Lynch , Sacha Baron Cohen
Βαθμολογία : 3 / 5
Με δυό λογάκια :
O Ricky Bobby είναι ο καλύτερος οδηγός NASCAR των τελευταίων ετών. Έχει όλα όσα θα μπορούσε να ζητήσει κανείς : είναι αηδιαστικά πλούσιος, πετυχημένος, με μεγάλο κύκλο φίλων και υποτακτικών και μια απίστευτα καυτή σύζυγο. Όμως ένας ανταγωνιστής από το πουθενά, μια απροσδόκητη ήττα και ένα σοβαρό ατύχημα θα του στερήσουν όλα όσα του πρόσφερε η ζωή. Τώρα θα πρέπει να τα ξανακερδίσει όλα πίσω μαζί με το πιο δύσκολο βραβείο από όλα : τη χαμένη του αυτοεκτίμηση...
Αναλυτικότερα :
Θα μπορούσε ίσως να είναι το σκριπτ μιας επικής δραματικής / βιογραφικής ταινίας, αλλά αυτυχώς πρόκειται για κωμωδία! Για την ακρίβεια, είναι η ταινία που έκαναν ο Will Ferrell με τον John Reilly με τον ίδιο σκηνοθέτη, αμέσως πριν γυρίσουν το πολύ καλό “Step Brothers” κριτική του οποίου υπάρχει αυτό το μήνα στην Καμαριέρα! Σε αυτό το εργάκι όμως, το χιούμορ είναι άλλης σχολής. Έτσι, ενώ το Step Brothers είναι μια απάλευτη κωμωδία χαρακτήρων, εδώ οι χαρακτήρες δεν είναι τόσο πολύ αλλοπρόσαλλοι και τονίζεται περισσότερο η δυναμική της αφήγησης που σατυρίζει την κενότητα μιας ζωής που στηρίζεται μονάχα στα υλικά αγαθά και πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου και να σταθείς στα πόδια σου μονάχος, χωρίς καβάτζα καμιά. Ναι, υποθέτω ότι δεν υπάρχει τίποτα το αστείο σχετικά με τα παραπάνω, ωστόσο το ταινιάκι αυτό καταφέρνει να τους βγάλει την κωμική τους πλευρά και ουσιαστικά να τα παρουσιάσει με πολύ χαριτωμένο τρόπο, δίχως ίχνος διδακτισμού και δραματικότητας και κάπου εκεί βρίσκεται και η όλη ευφυία του.
Το πρωταγωνιστικό δίδυμο είναι όπως πάντα άψογο αν και αυτή τη φορά το βάρος έχει δωθεί πολύ περισσότερο στον Will Ferrell. Απόλυτα απολαυστικός επίσης είναι o... τρίτος των πρωταγωνιστών, Sacha Baron Cohen, ο γνωστός “Bruno” & “Borat” που εδώ δίνει ρεσιτάλ ως... σουρεάλ Γάλλος gay οδηγός τος Formula 1. Μεγάλε, μας έλειψες! (τουλάχιστον στην Ελλάδα, γιατί στην Αμερική είναι πανταχού παρών!) Καλή σκηνοθεσία και φωτογραφία, ειδικά οι racing σκηνές από τους αγώνες είναι πραγματικά εντυπωσιακές. Εύσημα επίσης αξίζει και το soundtrack. Άλλη μια παραξενιά αυτής της ούτως ή άλλως ασυνήθιστης κωμωδίας είναι η φαινομενικά κατά το δοκούν εναλλαγή των ρυθμών. Εκεί που οι τόνοι κρατιούνται σχετικά χαμηλά, μπορεί άξαφνα να καφριλιάσει απίστευτα και μετά να το γυρίσει σε μια απίστευτα σουρεάλ κατάσταση. Από το αφηγηματικό να σου περάσει σε πιο “αγαπησιάρικο” κλίμα, να το ακυρώσει με ένα κάφρικο ενσταντανέ και όλα αυτά πάλι από την αρχή με τελείως άναρχο τρόπο. Παραδόξως, κάτι καθόλα καταστροφικό σε οποιαδήποτε άλλη ταινία, εδώ δουλέυει με άμεσο καλό αποτέλεσμα ότι δεν κάνει στιγμή κοιλιά και δε σε αφήνει ποτέ να βαρεθείς.
Από την άλλη, ίσως αυτή η εναλλαγή των στυλ να τη στερεί από κάποιον πιο ιδιαίτερο, ξεχωριστό χαρακτήρα. Κάποια αστεία και σκηνές, δείχνουν κατά καιρούς ξεκάρφωτα. Και κάποια θέματα στο φινάλε ίσως να ξεκαθαρίζονται πολύ πιο βιαστικά και απλοϊκά από όσο θα ήθελα. Whatever. Το “Talladega Nights” δεν παύει ποτέ να είναι ένα άκρως διασκεδαστικό έργο και σε μια κωμωδία, αυτό είναι που ζητάς πάνω από όλα. Μια πολύ αξιόλογη και πρωτότυπη κωμωδία από ένα δυνατό δίδυμο. Αξίζει την προσοχή σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου