The Bay

Μάστορας : Barry Levinson

Παίχτες : Kristen Connolly, Kether Donohue, Frank Deal

Με δυο λογάκια :

Χάος ξεσπά σε μια μικρή πόλη στο Maryland όταν ξεσπά μια οικολογική καταστροφή άνευ προηγουμένου…

Αναλυτικότερα :

Οκ… κάθε φορά λέω ότι δεν πρόκειται ποτέ να δω ξανά ταινιούλα τύπου "found footage" horror flick, ξέρεις τώρα στο στυλ των "Blair Witch Project", "Paranormal Activity", "Cloverfield" κλπ κλπ και πάλι την έκανα την γκάφα! Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, θεωρώ αυτή την κατηγορία ταινιών τον απόλυτο ξεπεσμό των θρίλερ, καθώς πλέον έχει δοθεί στους παραγωγούς ένας legitimate λόγος να φτιάξουν κι άλλες φτηνιάρικες παραγωγές και να τις βαφτίσουν «της μόδας», λες και από φτηνιάρικες και πρόχειρες παραγωγές τα θρίλερ υπολείπονταν! Επειδή όμως αυτό είναι ένα καθόλα σοβαρό και έγκριτο μπλογκ (νταξ’ λέμε και καμιά μαλακία για να περνάει η ώρα!) οφείλω επίσης να σταθώ αντικειμενικός και να ομολογήσω ότι το "The Bay" είναι ομολογουμένως μια πολύ καλή προσπάθεια στο είδος, αν και σαφώς θα μπορούσε και καλύτερα.

Λοιπόν, αν υποθέσουμε ότι μπορούμε να συνοψίσουμε τους τρόπους με τους οποίους ένα "found footage" horror flick θα καταφέρει να μην είναι τρισάθλιο :

#1: βάλε έναν καλό μάστορα. Ο μάστορας κάνει την διαφορά. Εδώ, ο βετεράνος σκηνοθέτης/σεναριογράφος Barry Levinson. Ο 70χρονος βραβευθείς με Oscar καταφέρνει με λίγα λεφτά να φτιάξει ένα επιβλητικό θέαμα με οικολογική αλλά και καλλιτεχνική ευαισθησία. Προσοχή στη λεπτομέρεια που δεν τη συναντάς σε ταινία του είδους (δεν τη συναντάς καν σε θρίλερ, ακόμη και στα καλά!) Αρκεί να προσέξεις τα μικρά σημεία στους μονολόγους της πρωταγωνίστριας και τις λιγότερο «πρωταγωνιστικές» σκηνές. Μιλάμε για μια ταινία σαφέστατα προσεγμένη που υποστηρίζεται από τις καλές ερμηνείες που βγάζει ο μάστορας από το παντελώς άγνωστο cast του.

#2: Δώσε στο λαό πλοκή! Αποφεύγοντας εύκολα (και προσωρινά) τρομάγματα, φτηνά κόλπα και ξαφνιάσματα το "The Bay" δίνει ένα δυσάρεστα ρεαλιστικό σενάριο και δουλεύει τις συνέπειές του με μεθοδικό και ολοκληρωμένο τρόπο. Το όλο πράμα έχει αρχή μέση και τέλος και τα γεγονότα του διαδέχονται το ένα το άλλο με ωραίο και ομαλό τρόπο, χτίζοντας μια ατμόσφαιρα που ενίοτε θυμίζει τα παλιά Biohazard! Βασικά, σε κάνει να εύχεσαι να έδιναν σε αυτόν τον τύπο ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ το σενάριο του πρώτου resident evil βιντεοπαιχνιδιού και να τον άφηναν να δημιουργήσει μαγεία!

#3: αν είναι να παίξεις με "found footage", τουλάχιστον κάντο με τρόπο τέτοιο ώστε αφενός να μη βαρεθεί το μάτι του θεατή, αφετέρου χωρίς να το κάνεις τελείως τσίρκο το πράμα. Εδώ ο μάστορας παίζει ακόμη και τις κάλτσες του. hand-held cameras, video surveillance cameras, web cams, interview recordings, news bulletins, internet blogs ακόμη και footage από ενδοσκόπιο! Η ποικιλία του θεάματος είναι τέτοια ώστε παρά την άνιση ποιότητα του και τα ενίοτε άβολα πλάνα, να κάνει τον θεατή να στριμώχνεται στην οθόνη για να δει αυτή την σιχαμερή παραμικρή λεπτομέρεια…

Οπότε, στα τεχνικά το πιάνει το πράμα… η μεγαλύτερη αδυναμία του The Bay είναι βασικά η έλλειψη αμεσότητάς του. η αποστασιοποίηση του τρίτου προσώπου δεν σε βάζει μέσα στα τεκταινόμενα της ταινίας, αν και σαφώς σε υποβάλλει και δημιουργεί καλή ατμόσφαιρα. Όμως, η ένταση λείπει, η αγωνία δεν φτάνει, δεν μπαίνει κάτω από το πετσί σου, να σε κάνει να νιώσεις ότι βλέπεις καλό θρίλερ! Και έτσι, η ταινιούλα αυτή είναι μια πάρα πολύ καλή συλλογή ετερόκλητων πλάνων που απαρτίζει ένα πολύ ενδιαφέρον ψεύτικο ντοκυμαντέρ, αλλά μια ανεπαρκή ταινία τρόμου. Είναι λες και ο μάστορας περισσότερο ενδιαφερόταν να τσιγκλήσει την περιβαντολλογική συνείδηση του θεατή, παρά να τον τρομάξει…

Πόσα πιάνει; 3½ / 5