Prometheus (Προμηθέας)

Μάστορας : Ridley Scott

Παίχτες : Noomi Rapace, Logan Marshall-Green & Michael Fassbender 

Με δυο λογάκια :

Μια ομάδα επιστημόνων, προσπαθώντας να ανακαλύψει τις καταγωγές της ανθρωπότητας, ταξιδεύει σε έναν μακρινό πλανήτη στα χνάρια μιας προπατορικής φυλής. Εκεί θα αντιμετωπίσουν φοβερές κακουχίες, επικίνδυνα μυστικά και κατακλυσμικές αλήθειες…

Αναλυτικότερα :

Ποτέ ακριβώς δεν κατάλαβα τι ακριβώς ήθελε να πετύχει ο μάστορας με αυτή εδώ την ταινία. Οι πρώτες φήμες και αναφορές ήταν πολύ… φλου και τσιριμπίμ τσιριμπόμ. Μια ταινία εμπνευσμένη από κάποιες συγκεκριμένες σκηνές του πρώτου Alien, αλλά σαφέστατα όχι μια Alien ταινία. Μη με παρεξηγάτε, οι Alien ταινίες, ειδικά οι 2 πρώτες είναι από τους λόγους που βλέπω κινηματογράφο και κάθομαι μέχρι σήμερα και γράφω κριτικές ταινιών. Μετά, φήμες θέλουν τον «Προμηθέα» να είναι το επόμενο μεγάλο βήμα στην επιστημονική φαντασία. Δηλαδή κάτι σαν η καινούρια «Οδύσσεια του Διαστήματος». Και πάλι δεκτό. Στο κάτω κάτω, θεωρώ τον Ridley Scott έναν ικανότατο σκηνοθέτη. Όμως, με ολίγη από δράση, με ολίγη από τρόμο, με ολίγη από Alien. Γιατί, σαν κράχτης; Γιατί σαφέστατα κάπως έτσι ακούγεται. Τέλωσπάντων, καθώς οι μήνες περνούσαν και αναπόφευκτα έχασα την προβολή της στο σινεμά, οπλιζόμουνα με υπομονή για την κυκλοφορία σε dvd. Εν τω μεταξύ, ο κόσμο που της είδε και πάλι ήταν διστακτικός…

Τελικά, η ώρα της αλήθειας έφτασε (και πολύ άργησε!) και άραξα στον καναπέ μου να δω με ανηπομονησία τον “Προμηθέα”. Εντυπώσεις; Για να το συνοψίσω σε μια πρόταση, είναι ένα μεγαλειώδες project που βαλτώνει σε ένα μέτριο (έως κακό) σενάριο. Θέλω να πω, δες τα πλάνα. Γαμώ το κέρατό μου, μιλάμε για τέχνη εδώ! Τα πάντα όλα, ο εξωγήινος πλανήτης, οι φορεσιές, τα σκάφη, τα κτήρια, το στήσιμο των ηθοποιών, τα χρώματα, η φωτογραφία είναι τόσο τεχνικά τέλεια, που κάνουν το κάθε κάδρο του Prometheus να φαντάζει σαν έργο τέχνης. Χωρίς πλάκα, πάρε μια σκηνή – μια οποιαδήποτε σκηνή και πάτα το pause. Όποια και να διαλέξεις, θα είναι ένα αριστούργημα, σαν κάποιο πανόραμα που έφτιαξε ένας κορυφαίος fantasy artist.

Κάπου μια ωρίτσα μετά, όταν το ξόρκι της οπτικής τελειότητας ξεθωριάσει, αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι κάτι δεν πάει καλά. Οι ψυχρές ερμηνείες, ίσως να παραπέμπουν στην απεραντοσύνη και την παγωνιά του σύμπαντος, αλλά τελικά κουράζουν, δείχνουν αναμφισβήτητα ψεύτικες και σαν αποτέλεσμα σκιαγραφούν χαρακτήρες που σου είναι αδιάφοροι, μη συμπαθείς και σαφέστατα αναλώσιμοι. Οι – πολύ λίγες - σκηνές τρόμου, αν και σαφώς άψογες τεχνικά, αποτυγχάνουν να σου δείξουν κάτι που δεν έχεις ξαναδεί γιατί βασικά είναι όλες πανομοιότυπες - σαν φόρος τιμής ένα πράμα – με τις αντίστοιχες του πρώτου Alien. Και βασικά, νιώθεις ότι είναι εμπορικοί κράχτες για μια, κακά τα ψέματα, βαρετή ταινία. Το δε «μεγάλο μυστήριο» του Prometheus, αυτό της φυλής που δημιούργησε την ανθρωπότητα είναι τόσο ημιτελές στην παρουσίασή του και με τόσα παράλογα και αντιφατικά σημεία στην εκτέλεσή του, που βασικά σε αφήνει στο τέλος να απορείς γιατί ακριβώς δημιουργήθηκε αυτή η ταινία. Το σενάριο δε, είναι γεμάτο με τρύπες που δεν μπαλώνονται με τίποτα, οι πρωταγωνιστές προβαίνουν σε πράξεις που δεν έχουν κανένα νόημα και αδιαφορούν ανεξήγητα για γεγονότα τραγικά και πασιφανή που συμβαίνουν δίπλα τους, στους δικούς τους ανθρώπους. Λες και στο ρημάδι το διαστημόπλοιο κανείς δεν επικοινωνεί με κανέναν, ούτε έχει επίγνωση του περιβάλλοντός του.

Ρεζουμέ :

Εκτιμώ βαθύτατα τον Ridley Scott και λατρεύω οτιδήποτε έχει σχέση με τα κινηματογραφικά Aliens, αλλά η αλήθεια πρέπει να λέγεται. Απογοητευτικός σε κάθε τομέα που να ξεφεύγει του τεχνικού μέρους, ο Προμηθέας χάνεται λόγω του πολύ κακού σεναρίου και είναι πραγματικά κρίμα, γιατί εμπεριέχει γνήσιες στιγμές έμπνευσης και μεγαλείου. Δυστυχώς, ποτέ άλλοτε μια τόσο «μεγάλη» ταινία, δεν είχε τόσο λίγα πράγματα να πει.

Πόσα πιάνει; 3 / 5