Sinister

Μάστορας : Scott Derrickson

Παίχτες : Ethan Hawke, Juliet Rylance & James Ransone

Με δυο λογάκια :

Ένας συγγραφέας που καταπιάνεται με βιβλία που αφορούν αληθινά εγκλήματα, εγκαθίσταται με την οικογένειά του στο σπίτι όπου έγινε ένα πολλαπλό φονικό που συντάραξε την μικρή κοινωνία της περιοχής. Σύντομα, ανακαλύπτει ίχνη που οδηγούν σε κάτι πολύ μεγαλύτερο από όσο περίμενε ποτέ. Και ακόμη χειρότερα, ανησυχητικά φαινόμενα αρχίζουν να συμβαίνουν στη δική του οικογένεια…

Αναλυτικότερα :

… ωρέ πού είχε χαθεί αυτό το παλικάρι; φυσικά μιλάω για τον Ethan Hawke που πρόκειται για έναν από τους πιο ταλαντούχους – και αδικημένους – ηθοποιούς της γενιάς του. Όμως, το καλό πράμα αργεί και ο καλός ηθοποιός επέστρεψε σε ένα από τα καλύτερα θρίλερ της τελευταίας δεκαετίας! Λοιπόν, το "The Cabin in the Woods" ήρθε να επιβεβαιώσει ότι το καλό θρίλερ ζει ακόμη στις μέρες μας, αρκεί να υπάρχει μεράκι, πρωτότυπες ιδέες  και καλό σενάριο. Βασικά, ότι έκανε το “Cabin” παίζοντας με τα κλισέ των slasher flicks κάνει τώρα το "Sinister", παίρνοντας πλούσιο υλικό από τα κλισέ και τα πρώτυπα των ιστοριών τρόμου και μυστηρίου με serial killer αλλά και από τον μεταφυσικό τρόμο, αγγίζοντας έως και θέματα που ανήκουν στην μυθολογία κθούλου! Δηλαδή, τι άλλο να ζητήσει κανείς; Και δεν φτάνει μονάχα που τα φρεσκάρει και τα αναπαράγει με άρτιο τρόπο, ντύνοντάς τα με καλό σενάριο και ερμηνείες, αλλά κάνει μια εκ βαθέων αναδόμηση του κουρασμένου και πολυπαιγμένου υλικού του μέσω ενός συνδυασμού στοιχείων από τα προαναφερθέντα είδη κινηματογραφικού τρόμου που ουσιαστικά είναι ένας συνδυασμός τόσο φρέσκος και ταιριαστός που σχεδόν φαντάζει σαν τελείως καινούριο προϊόν.

Και, εντάξει θα με πεις, ποσώς μας αφορούν οι θεωρίες, στο χέρι τι είναι αυτό που μας μένει; Λοιπόν, πέραν από τις εξαιρετικές ερμηνείες, υπάρχει ένα βαθύ και ενδελεχές σενάριο που εστιάζει στους χαρακτήρες, ιδίως στον πρωταγωνιστή, με όλη την φιλοδοξία, τη διαφθορά, το σκοτάδι που φωλιάζει στην ψυχή του, αλλά και τις αναμφισβήτητες αρετές του. το μεταφυσικό κομμάτι είναι πάντα κρυμμένο στο παρασκήνιο και δεν καίγεται από την υπερπροβολή, δεν εκπορνεύεται ούτε εκχυδαϊζεται. Η σκηνοθεσία και η φωτογραφία είναι αρτιότατες και ταιριαστές και οι σκηνές όπου ο ξενυχτισμένος πρωταγωνιστής παρακολουθεί τις vintage βιντεοταινίες φόνων θυμίζει έντονα το πολύ καλό «9 Χιλιοστά» με τον Nicholas Cage, μια από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών.

Ρεζουμέ :

Άσε τους ενδοιασμούς σου στην άκρη και επέτρεψε στο “Sinister” να αποκαταστήσει την πίστη σου στις μοντέρνες ταινίες τρόμου, μέσα από 115 λεπτά εξαιρετικού, σκοτεινού, τρομαχτικού και συνάμα ποιοτικού θεάματος. Απλώς, εξαιρετικό!

Πόσα πιάνει; 4 / 5