Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Hope Springs (Ποτέ δεν Είναι Αργά)


Μάστορας : David Frankel
Παίχτες : Meryl Streep, Tommy Lee Jones & Steve Carell
Με δυο λογάκια :
Μετά από τριάντα χρόνια έγγαμου βίου, ένα ζευγάρι επισκέφτεται έναν ψυχολόγο που ειδικεύεται στην θεραπεία ζευγαριών, προκειμένου να ανανεώσουν την σχέση τους.



Αναλυτικότερα :
Να και μια ταινία που αν με ρωτούσε κανείς πριν 6 χρόνια, θα του απαντούσα ότι σαφέστατα ουδέποτε δεν θα έβλεπα. Όχι μόνο το θέμα της δεν μου κινεί το ενδιαφέρον ιδιαίτερα, αλλά επίσης επειδή έχασα στο σινεμά πολύ καλύτερες (τουλάχιστον για τα δικά μου μέτρα) ταινίες, ας όψεται βασικά ο έγγαμος βίος και το ότι από τη στιγμή που η Σοφία είδε το τρέιλερ μου έφαγε τα αυτιά για να πάμε να την δούμε. Λοιπόν, την είδα και ομολογουμένως μια χαρά πέρασα! Όχι και ότι οι οιωνοί ήταν και οι καλύτεροι. Ο σκηνοθέτης, David Frankel είναι ο τύπος που έφτιαξε το για μένα εγκληματικά υπερεκτιμημένο "The Devil Wears Prada" και το σενάριο το υπογράφει η «πρωτάρα» Vanessa Taylor. Βασικά, ας όψονται οι πρωταγωνιστές.

Το δίδυμο Meryl Streep και Tommy Lee Jones είναι τουλάχιστον ιδανικό για να δώσει ζωή στο ρόλο ενός ζευγαριού που μετά από τόσα χρόνια γάμου κάθε συναίσθημα και πάθος έχει εξανεμιστεί από τη ζωή τους. Μετά από μια αρκετά διασκεδαστική εισαγωγική σκηνή, ένα ταξίδι σε έναν από τους πιο ενδιαφέροντες και συνάμα πιο παραμελημένους – κινηματογραφικά μιλώντας – τόπους της Αμερικής. Ο Steve Carell είναι μάλλον αδιάφορος στον ρόλο του σύμβουλου ζευγαριών, που εξάλλου του στερεί κάθε ευκαιρία να αξιοποιήσει το πλούσιο κωμικό του ταλέντο. Όμως για όλα αναπληρώνει η χημεία μεταξύ του πρωταγωνιστικού ζευγαριού, οι ποιοτικές ερμηνείες και η όμορφη φωτογραφία που κάνει το Hope Springs ένα όμορφο στο μάτι θέαμα.

Και πάνω από όλα, ένα σενάριο που παντρεύει όμορφα το λεπτό χιούμορ με τις συναισθηματικές μεταβολές του ζευγαριού και καταφέρνει να χειρίζεται με χάρη το δύσκολο θέμα του. θέλω να πω ότι, οποιαδήποτε άλλη ταινία που το θέμα της είναι η ερωτική ζωή ενός ζευγαριού που έχει κλείσει τα εξήντα φεύγα, θα ήταν τουλάχιστον απωθητική. Όμως το Hope Springs είναι κομψό, ευαίσθητο, αστείο και αγαπησιάρικο. Και μπορεί να τελειώνει την ιστορία του κάπως πρόχειρα, αλλά αυτό δεν αρκεί για να αμαυρώσει την άκρως ευχάριστη εμπειρία που προσφέρει.

Πόσα πιάνει; 3,5 / 5 

Δεν υπάρχουν σχόλια: