Μάστορας : Frank Henenlotter
Παίχτες : Kevin Van Hentenryck, Terri Susan Smith & Beverly Bonner
Με δυο λογάκια :
Ένας νεαρός κουβαλάει όπου πάει ένα μεγάλο ψάθινο
καλάθι, κλειδωμένο με λουκέτο. Στο πέρασμά του, ανεξήγητοι και αποτρόπαιοι
φόνοι λαμβάνουν χώρα…
Αναλυτικότερα :
Για να μην επαναλαμβανόμαστε, βασικά ότι διάβασες στο review του Brain Damage
ισχύει και εδώ, καθώς δεν είναι μόνο ότι οι 2 ταινίες ανήκουν ακριβώς στην ίδια
εποχή και κινηματογραφική συνομοταξία, αλλά έγιναν και από τους ίδιους
παραγωγούς! Άλλο ένα λοιπόν κάφρικο ταινιάκι σαν και εκείνα της Troma (αλήθεια, τι απέγιναν εκείνα τα παλικάρια;) που όμως
καθώς η ιστορία του ξετυλίγεται, αποδεικνύεται πολύ πιο θλιβερή αλλά και
μακάβρια από την αντίστοιχη του Brain
Damage.
Τι να το κάνεις όμως όταν έχεις κάκιστες ερμηνείες,
περούκες που βγάζουν μάτι και ένα… πλαστικό βδέλυγμα σε stop motion capture που θα σε πάει… πολλά χρόνια πίσω!!! Χώρια που οι σκηνές
γραφικής βίας σαφέστατα θα μπορούσαν να είναι δυνατότερες και περισσότερες, αν
και σαφέστατα το Basket Case έχει
τις καλές στιγμές του. άλλη μια καφροταινία που φτιάχτηκε σε μια πολύ ανέμελη
εποχή, για ένα πολύ ανέμελο κοινό, με λιγότερο όμως χαβαλέ. Το μόνο που αξίζει
είναι το γνήσιο What the Fuck! Που
θα νιώσεις όταν δεις τον αληθινό πρωταγωνιστή της ταινίας. Πέραν τούτου, λίγα
πράγματα.
Σούζα τ' αλουγάκι : κι όμως, αυτό το τερατούργημα έβγαλε όχι ένα, αλλά 2 sequels! δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ ΔΕΝ θα τα δω!
Πόσα πιάνει;
Δέκα χρόνια πιο πριν και πάλι δεν θα το θεωρούσα σαν ότι καλύτερο. Τώρα δε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου