Grave Encounters

Μάστορας : The Vicious Brothers

Παίχτες : Ben Wilkinson, Sean Rogerson & Ashleigh Gryzko

Με δυο λογάκια :

Το συνεργείο μιας ριάλιτι εκπομπής που πραγματεύεται την κινηματογράφηση μεταφυσικών φαινομένων, ερευνά ένα εγκαταλειμμένο ψυχιατρείο που θεωρείται στοιχειωμένο. Οι συντελεστές κλειδώνονται μέσα με το που πέφτει το φως και η πρόκληση της εκπομπής είναι να μείνουν εκεί μέχρι την ανατολή του ηλίου. Όμως, τα πράγματα στο εγκαταλειμμένο κτήριο θα γίνουν απρόβλεπτα και επικίνδυνα…

Αναλυτικότερα :

Εντάξει, θα με πεις. Πιο προβλέψιμο δεν έχει. Και μόνο από τις 3 αράδες που διάβασες παραπάνω, ξέρεις τι θα δεις. Ψευδο-ντοκυμαντερίστικο στυλ με κουνημένες κάμερες, αδέξια πλάνα και πολλές πολλές νυχτερινές λήψεις. Μέτριες ερμηνείες, φτηνά κόλπα τύπου “Paranormal Activity”. Και όλα αυτά χωρίς σκηνικά, μονάχα ένα καλά διαλεγμένο να εγκαταλειμμένο κτήριο που έτσι και αλλιώς θα γράφει από μόνο του στο φακό. Σωστός; Σωστότατος! Κι όμως, αυτό το ταινιάκι του 2011 έκανε αρκετή εντύπωση και επιτυχία ώστε να γυριστεί αμέσως την επόμενη χρονιά το sequel με τον πρωτότυπο τίτλο «Grave Encounters 2».

Τι έκανε το Grave Encounters να ξεχωρίσει; Ειλικρινά, δεν έχω ιδέα. Μπορώ να πω μόνο ότι αυτό το low budget υβρίδιο μεταξύ «Paranormal Activity» και «House on the Haunted Hill» (με ολίγη από «REC») φέρεται αρκετά έξυπνα ώστε να μην ξετυλίξει τα χαρτιά του από την αρχή και χτίζει το suspense του βασανιστικά σιγά και κλιμακωτά. Ο χώρος στον οποίο γυρίζεται ζέχνει από παρακμή και εγκατάλειψη και είναι ιδεατό περιβάλλον για μια ταινία φαντασμάτων και μεταφυσικών φαινομένων. Χωρίς πλάκα, παίζει ποτέ άλλοτε ένα κινηματογραφικό σκηνικό να μην είχε τόσο καλά πετύχει την ισορροπία μεταξύ ποιότητας και φτήνιας! (αν και ακόμη δεν έχω δει το Chernobyl Diaries που λένε ότι ο αληθινός πρωταγωνιστής της ταινίας είναι το σκηνικό)

Και βασικά, ξεπερνώντας την υποτονική - και κάπως βαρετή – πρώτη ώρα της ταινίας, τα πράγματα γίνονται σαφέστατα πιο ενδιαφέροντα στο τελευταίο 20λεπτο και σχεδόν εφιαλτικά στο τελευταίο 5λεπτο. Αυτό είναι εν ολίγοις το Grave Encounters. Μια καλή και προβλέψιμη b-movie που καταφέρνει να κερδίσει τις εντυπώσεις λόγω του αργού, σχεδόν παλιομοδίτικου χτισίματος του suspense. Αν πρέπει να διαλέξει κανείς μεταξύ αυτού του πρώτου Grave Encounters και ενός Paranormal Activity, σαφέστατα θα του πρότεινα το πρώτο. Τώρα, όσον αφορά τον sequel, όταν και αν το δω, θα σας ενημερώσω.

Πόσα πιάνει; 3 / 5