The House of the Devil

Μάστορας : Ti West
Παίχτες : Jocelin Donahue , Tom Noonan , Mary Woronov , Greta Gerwig
Πόσα πιάνει; 3,5 / 5
Με δυό λογάκια :
Μια φτωχή φοιτήτρια πιάνει δουλειά σαν baby sitter στην απομονωμένη έπαυλη ενός παράξενου ζευγαριού... που τυγχάνει να είναι σατανιστές! Μαντεύετε τη συνέχεια;

Αναλυτικότερα :
Αμα δε στο πουν, αποκλείεται να καταλάβεις ότι είναι ταινία γυρισμένη το 2009! Έχει κίτρινη, ξεθωριασμένη φωτογραφία, παλιά ρούχα, η πρωταγωνίστρια (υπέροχη η Jocelin Donahue!) φοράει walkman με κασέτα και τα παλιά χοντρά ακουστικά με τα σφουγγαράκια και το σύρμα! Μιλάμε, ΒΡΩΜΑΕΙ 70's! Και φυσικά, αυτό είναι καλό πράμα!!! Πλάκα πλάκα, έχω την αίσθηση ότι η ταινία θα είχε πολύ περισσότερη εμπορική απήχηση αν δεν έλεγαν εξαρχής την αλήθεια, ότι δηλαδή είναι ένα σύγχρονο, παλιομοδίτικο low budget θριλεράκι, αλλά ότι είναι ένα παλιό, ακυκλοφόρητο έργο του Tobb Hooper, ή του (παλιού καλού) Wes Craven ή κάποιου άλλου σκηνοθέτη αυτής της σχολής! Γιατί, όσον αφορά τουλάχιστον το στυλ, για αυτό ακριβώς πρόκειται! Πως ήταν αυτές οι υπέροχες b-movies της δεκαετίας του '70, τύπου “Texas Chainsaw Massacre” (το αυθεντικό, όχι τα κουραδένια sequels) “Last House on the Left”, “Rosemary's Baby” και “The Hills Have Eyes” (επίσης τα αυθεντικά); Ε, λοιπόν θα μπορούσε να είναι ένας από τους πλέον καλούς και ποιοτικούς εκπροσώπους της σχολής!

Θέλετε κι άλλο λόγο να δείτε την ταινία; Έχει σαν κακό το θεό Tom Noonan! Δηλαδή τον original Wild Bill από το “Manhunter (Ανθρωποκυνηγός)” του Michael Mann! Δηλαδή έναν από τους πλέον μακάβριους φυσιογνωμικά ανθρώπους, μαζί ίσως με τον Udo Kierr και τον (πρώην) αρχηγό Καλτσά! Για τους νεότερους, επισημαίνω ότι πρόκειται για την ταινία που έγινε γνωστή από το remake της, τη θρυλική “Σιωπή των Αμνών”! (Αν δεν έχεις δει το “ManHunter” μέχρι τώρα, νοίκιασέ το οπωσδήποτε!) Μετά από όλα αυτά, τι μένει να πεις; Ειλικρινά τίποτα, γιατί η 70's συνταγή τηρείται πιστά και κατά γράμμα! Έμφαση στην “αρρωστίλα” της ατμόσφαιρας, στο suspense και το όλο συναίσθημα της αναμονής. Γενναιόδωρες splatter σκηνές, χωρίς όμως υπερβολές και άντερα, οι οποίες είναι το επιστέγασμα και η λογική συνέπεια όσων διαδραματίζονται επί της οθόνης! Και φυσικά, το απαραίτητο, UNhappy end!

Splatter / Gore :
Πλούσια τα ελέη του, με βρώμικο, σκοτεινό κόκκινο και “σαλτσώδες” αίμα! Ακριβώς όπως το έφτιαχναν τη 10ετία του '70! Και με μια από τις πιο in your face headshots που γίνανε ποτέ.

Β / Κ (Βυζιά / Κώλοι) :
Θέλω να πάρω ένα κομμάτι από το βαμβακερό βρακάκι της Jocelin Donahue και να το κάνω φυλαχτό! Να το έχω δίπλα μου να με φυλάει πάντα, μαζί με το συλλεκτικό κομμάτι από το χρυσό βρακί της Παπαρίζου από τη Eurovision!!! 'nuff said!

Ρεζουμέ :
Χαράς ευαγγέλια για τις παλιοσειρές και τους απανταχού φίλους των “κλασικών” και του cult γενικώς! Ναι, δέστο!