Σάββατο 24 Απριλίου 2010

God of War III

Εταιρία : SCEA
Πλατφόρμα : PS3 only
Με δυό λογάκια :
Το τέλος της αιματηρής εκδίκησης του Kratos, όπως αυτή ξεκίνησε από το πρώτο God of War. Ετοιμαστείτε να δώσετε τη μητέρα όλων των μαχών σε ένα από τα πλέον αναμενόμενα βιντεοπαιχνίδια. Το God of War III βάζει τον πήχη ψηλά για κάθε άλλο τίτλο του PS3 και θα είναι για τα επόμενα αρκετά χρόνια το απόλυτο πρότυπο σύγκρισης για όλους τους άλλους action τίτλους της κονσόλας.

Τα Θετικά :
Τα πάντα όλα. Γραφικά, ήχος, gameplay, χειρισμός, διάρκεια.

Τα Αρνητικά :
Τραβηγμένο, απογοητευτικό φινάλε. Η τελευταία μάχη είναι “λίγη”. Ανεπαρκής και η ιστορία, με τάση να ισωπεδώνει τα πάντα και με συνοπτικές διαδικασίες. Δεν έχει την ποικιλία του God of War 2. Overdose μεγαλείου που σε κάνει να χάνεις την αίσθηση του μέτρου. Γενικώς, το παιχνίδι είναι συνέχεια σφιγμένο, πριζωμένο, στην τσίτα. Δε σε αφήνει να χαλαρώσεις και απλά να απολαύσεις το gameplay.

Πόσα πιάνει; 4,5 / 5

Αναλυτικότερα :
Τι να πεις και τι να αφήσεις. Με το καλημέρα οι κατασκευαστές θέτουν ξεκάθαρα τους στόχους τους : α) αυτό είναι το τέλος της ιστορίας, η μαμά όλων των μαχών. β) αυτό το God of War θα είναι το μεγαλύτερο, μακρύτερο, βαρύτερο, πλουσιότερο, εντυπωσιακότερο και πιο βάρβαρο από όλα τα προηγούμενα. Άκυρο. Όχι μόνο από τα προηγούμενα, αλλά και από κάθε άλλο action παιχνίδι που έχει κυκλοφορήσει ποτέ. Δηλαδή ever! Δηλαδή όλων των εποχών! Και μαντέψτε τι : Το είπαν και το έκαναν!

Τι άλλο να πεις όταν μόνο στην εισαγωγή του τίτλου γίνεσαι μάρτυρας μιας άνευ προηγουμένου πολιορκίας του παλατιού των Ολυμπίων θεών από τους Τιτάνες; Με τον Kratos να ηγείται της πολιορκίας! Η πρώτη πράξη του δράματος διαδραματίζεται καθώς ο Kratos πολεμά πάνω στο τιτάνιο (και συνέχεια κινούμενο) σώμα της Γαίας, που πρακτικά αποτελεί την πρώτη πίστα του παιχνιδιού! Αντιμετωπίζοντας στρατιές minions των Ολυμπίων και ένα abomination αέρος – νερού σταλμένο από τον ίδιο τον Ποσειδώνα προκειμένου να γκρεμίσει τους Τιτάνες, ενώ αυτοί σκαρφαλώνουν στον Όλυμπο! Και στο τέλος πολεμάς με τον ίδιο τον Ποσειδώνα!! Και τον σκοτώνεις! Και όλα αυτά μόνο στην εισαγωγή!!!

Να λέμε τα πράματα με το όνομά τους : το God of War III είναι μεγάλο παιχνίδι! Η συνέχειά του είναι εξίσου εντυπωσιακή με τον Kratos να περνά από μαχαίρι σχεδόν όλους τους θεούς του Ολύμπου, μερικούς από τους τιτάνες και άπειρα μυθολογικά πλάσματα. Στην πορεία, θα (ξανα)πεθάνει για να επιστρέψει δρυμίτερος, θα χάσει τις μυθικές Blades of Athena, θα αποκτήσει νέα όπλα και μαγείες και θα περάσει ένα μανίκι τη θεά Αφροδίτη ίσως στο πιο αντρικά απολαυστικό mini game που φτιάχτηκε ποτέ!

Σενάριο :
Είναι το τέλος της ιστορίας, αλλά κάπου μας τα χαλάει. Πολλά τα σεναριακά πισωγυρίσματα, ειδικά στο πρώτο παιχνίδι της σειράς και πιθανότατα μαρτυρούν έλλειψη έμπνευσης. Υπάρχουν στοιχεία της ιστορίας και plot twists που ενώ έχουν ψωμί και ενδιαφέρον, εντούτοις παραμένουν αναπάντητα (πχ ποιος ο ρόλος της Αθηνάς στην ιστορία; Πώς και γιατί και σε τι ακριβώς μετεξελίχθηκε αφότου τη σκότωσε ο Kratos στο τέλος του God of War II? (Ουπς! Spoiler!) Ποιές είναι οι ανώτερες δυνάμεις που υπηρετεί; κλπ, you get the point) Σε σημεία, ετερόκλυτα στοιχεία μπλέκονται μεταξύ τους και γίνονται λιγάκι αχταρμάς με αποκορύφωμα το τραβηγμένο από τα μαλλιά τελευταίο μέρος.

Είναι μακράν το χειρότερο σημείο του παιχνιδιού γιατί προσπαθεί (φυσικά μάταια!) να εμφυσήσει μια “κουλτουριάρικη” και συγκινησιακή εσάνς στην όλη ατμόσφαιρα. Δηλαδή επενδύει στους φιλοσοφικούς (και... φιλάνθρωπικούς!) προβληματισμούς και στις συναισθηματικές ευαισθησίες του... Kratos! Δηλαδή ενός τύπου που είναι τόσο τίγκα κάφρος διεφθαρμένος και σάπιος που πούλησε την ψυχή του στον Άρη, σκότωσε τη γυναίκα και το παιδί του σαν άτυπο επισφράγισμα της συμφωνίας, έσφαξε στο γόνατο τη μισή αρχαία Ελλάδα, σχεδόν όλους τους θεούς του Ολύμπου, τους περισσότερους και γνωστότερους μυθολογικούς ήρωες και φυσιογνωμίες! Δηλαδή καμία σχέση!

Ο λόγος για αυτό αποκαλύπτεται άμα δεις τα βίντεα από τη διαδικασία παραγωγής του παιχνιδιού. Ένα βήμα πριν το τελικό στάδιο, εκεί που παίρνουν όλα τα επιμέρους κομμάτια του παιχνιδιού, τα ενώνουν και το αξιολογούν πώς λειτουργεί σαν σύνολο, διαπιστώθηκε ότι η ιστορία ήταν λίγη. Και έτσι, μπήκαν αναγκαστικά “τσόντες” σεναρίου, άλλοτε με μικρότερη και άλλοτε με μεγαλύτερη επιτυχία. Αλλά φυσικά, αυτό στην πράξη δε μειώνει (τουλάχιστον όχι σημαντικά) την απόλαυση που μπορεί ο παίκτης να αποκομήσει από το παιχνίδι.

Γραφικά & Ήχος :
Δεν έχω ξαναδει προσωπικά - και έχω παίξει ΠΟΛΛΑ παιχνιδια στη ζωή μου! - πιο εντυπωσιακό, ψαρωτικό τίτλο όσον αφορά τον τομέα των γραφικών. Το θέαμα είναι τόσο καθηλωτικό που μπορεί να αφήσει άφωνη ακόμα και τη μάνα / κοπελιά σου που μόνιμα ξινίζει για τις ώρες καψίματος που περνάς απάνω στο PS3. Η αίσθηση του μεγαλείου, κάτι που ανέκαθεν υπήρχε σε overdose και στους προηγούμενους τίτλους, εδώ έχει κυριολεκτικά ξεφύγει, δε μετριέται, δεν παλεύεται.

Πέρα από αυτό, τα γραφικά είναι πραγματικά, άψογα. Φοβερή, άνευ προηγουμένου λεπτομέρεια, ακόμα και στα facial animations του πλέον ασήμαντου τέρατος. Υπέροχη χρωματική παλέτα, animations, τα πάντα όλα. Κορυφή, ο ίδιος ο Kratos. Στο μοντέλο του χαρακτήρα, καθώς κινείται μπορείς πλέον να διακρίνεις τις διαφορετικές μυικές ομάδες να συσπώνται! Και το πρόσωπό του, με τις άπειρες εκφράσεις, μπορείς να καταλάβεις τις σκέψεις και τα συναισθήματά του, πολύ γλαφυρότερα από όσο αυτά εκφράζονται μέσω των διαλόγων! Το God of War III σε αυτό τον τομέα, είναι απλά ένα τεχνολογικό επίτευγμα και παράλληλα καταφέρνει να είναι και καλλιτεχνικά αρτιότατο!

Ένα μικρό παραπονάκι : κάποια περιβάλλοντα επαναλαμβάνονται, καθώς θα χρειαστεί κάμποσες φορές να επιστρέψετε και να παλέψετε ξανά στις ίδιες τοποθεσίες, (λόγω σεναρίου) πολύ αφού τις έχετε “καθαρίσει”. Δεύτερο παραπονάκι : όλα διαδραματίζονται στην οθόνη με τόσο χαοτικό τρόπο, με τέτοια σαρωτική ένταση, που σημαντικό κομμάτι των γραφικών θα το χάσεις επειδή... δεν πρόλαβες να τα δεις, να κατανοήσεις τις επιμέρους λεπτομέρειες, να τα επεξεργαστεί ο εγκέφαλός σου! Ένα επαναληπτικό παίξιμο, αφότου το τερματίσεις επιβάλλεται, μόνο και μόνο για να εκτιμήσεις καλύτερα τα γραφικά στα μοντέλα των χαρακτήρων και στα περιβάλλοντα!

Υπέροχο και επιβλητικό το soundtrack, απαρτίζει μια φρενήρη και συνεχόμενη επίθεση στα αυτιά με πολλά μουσικά κομμάτια, speech που αποδίδεται με προσεγμένο, θεατρικό / δραματικό τρόπο και καλοφτιαγμένα ηχητικά εφφέ. Αλλά έχω την αίσθηση ότι η μουσική των 2 πρώτων παιχνιδιών ήταν συνθετικά καλύτερη!

Χειρισμός :
Άψογος. Το χειριστήριο ανταποκρίνεται ΤΕΛΕΙΑ, τα combos βγαίνουν αβίαστα και όλα τρέχουν πιο ομαλά και γρήγορα από κάθε άλλη φορά. Ένα θεματάκι υπάρχει στη φάση που πρέπει να κάνετε double jump και ταυτόχρονα να ενεργοποιήσετε τα φτερά του Ίκαρου, και μπορεί να σας στοιχίσει κάμποσες αδικοχαμένες ζωές. Αλλά όπως και να έχει, δεν είναι τίποτα που να ενοχλεί ή να μην παλεύεται.

Gameplay :
Αν έχεις παίξει εστω μια φορά God of War, ξέρεις τι να περιμένεις και εδώ. Το γνωστό, αγαπημένο gameplay, ραφιναρισμένο και “τουμπανιασμένο” στη νιοστή! Τα πάντα λειτουργούν άψογα. Αυτή τη φορά, τα βασικά όπλα που χρησιμοποιεί ο Kratos είναι 4, τα εξής : Blades of Exile (στην ουσία είναι τα παλιά, κλασικά Blades of Athena με άλλο όνομα), Claws of Hades (όπλο που παίρνετε νικώντας τον Άδη, λειτουργούν ακριβώς όπως τα Blades of Exile, αλλά είναι πιο μακάβρια και έχουν την ικανότητα να κάνουν summon την ψυχή ενός πλάσματος που έχετε σκοτώσει, το οποίο πολεμά για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα στο πλευρό σας), Nemean Cestus (οι σιδερογροθιές που παίρνετε από το πτώμα του Ηρακλή, μεταξύ άλλων έχουν την ικανότητα να καταστρέφουν πλάσματα και αντικείμενα από ένα συγκεκριμένο μπλε πέτρωμα) και, τέλος, Nemesis Whip (μάλλον το καλύτερο όπλο του παιχνιδιού, ένα μαστίγιο που δημιουργεί ηλεκτρικές εκκενώσεις και το κατασκευάζει για εσάς αποκλειστικά ο Ήφαιστος).

Τα βασικά όπλα, αντιστοιχούν στις 4 θέσεις του σταυρού κατευθύνσεως και αλλάζουν αστραπιαία. Επιπλέον, έχετε τη δυνατότητα να αλλάξετε όπλο στη μέση κάποιου combo, χωρίς να διακόψετε την αλληλουχία των χτυπημάτων και να το ολοκληρώσετε με ένα άλλο, της δικής σας επιλογής. Το κάθε όπλο, πάει σετάκι με τη δική του μαγεία. Δηλαδή, έχοντας εξοπλισμένο ένα όπλο, είσαι δεσμευμένος να κάνεις την αντίστοιχη μαγεία του. Αλλά εφόσον μπορείς με το απλό πάτημα ενός κουμπιού να αλλάξεις όπλο (οπότε και την αντίστοιχη μαγική ικανότητα) δεν υπάρχει ουσιαστικά πρόβλημα.

Πέρα από τα βασικά όπλα, υπάρχουν τα μαγικά αντικείμενα που ο Kratos χρησιμοποιεί σχεδόν κατά βούληση. Με τα Icarus Wings μπορεί να “γλυστράει” στον αέρα, επιβραδύνοντας την ταχύτητα πτώσης του και έτσι μπορεί με το άλμα να καλύπτει μεγαλύτερες αποστάσεις. Επιπλέον, τα φτερά μπορούν πλέον να συνδυαστούν με τον δεξιό αναλογικό μοχλό, πουκειμένου να κάνεις αστραπιαία evade στον αέρα, σε όποια κατεύθυνση γουστάρεις! Μετά είναι το κεφάλι του Ήλιου (που από γκάφα των σχεδιαστών, παρουσιάζεται ως ένας εκ των Ολυμπίων) Ξεριζώνοντάς το βάναυσα από το υπόλοιπο σώμα του, μπορείς με αυτό να φωτίζεις σκοτεινές περιοχές, να τυφλώνεις τέρατα και να ανακαλύπτεις κρυμμένα “καλούδια”. Με τα σανδάλια του Ερμή (τα οποία αφαιρεί από το θεό...μαζί με τα πόδια του!!!) ο Kratos μπορεί να κινείται με bursts υπερηχητικής ταχύτητας και να σκαρφαλώνει σε κατακόρυφους τοίχους, είτε προς τα πάνω, είτε κατά μήκος τους! (όπως στο Prince of Persia!) Τέλος, με το τόξο μπορείς να στοχεύεις εχθρούς από απόσταση (και είναι πολύ αποτελεσματικότερο σε σχέση με το αντίστοιχο Typhon's Bane του δεύτερου παιχνιδιού) και να πετάς ειδικά φλεγόμενα βέλη που κάνουν... φλαμπέ εχθρούς αλλά και συγκεκριμένα στοιχεία του περιβάλλοντος (πχ ξερά κλαδιά, δέντρα κλπ)

Το οπλοστάσιο κλείνει με το πλέον βαρύτερο στοιχείο του πυροβολικού, την ίδια τη Blade of Olympus η οποία πλέον δε χρησιμοποιείται κατά βούληση όπως στο God of War II, αλλά αφού γεμίσει μια ειδική μπάρα ενέργειας (ακριβώς όπως λειτουργούσε στο προηγούμενο της σειράς το Rage of the Titans) Περιττό να πω ότι όλα τα αντικείμενα είναι fully upgradable και με κάθε επίπεδο που τα “ανεβάζετε” ξεκλειδώνουν επιπλέον ειδικές κινήσεις! Η εναλλαγή από ειδικό όπλο σε μαγικό αντικείμενο και τούμπαλιν γίνεται με ένα πανέξυπνο και ταχύτατο σύστημα που εγγυάται την αρμονική και απρόσκοπη ροή της μάχης. Παραπονάκι : τα βασικά όπλα μοιάζουν πολύ μεταξύ τους όσον αφορά στη λειτουργία και την εκτέλεση των ειδικών κινήσεων.

Το παιχνίδι έχει αξιοπρόσεκτα μεγάλη διάρκεια για τίτλο του είδους, εξάλλου όλα τα God of War υπήρξαν ανέκαθεν “μπαμπατσικα”. Τερματίζοντάς το, ξεκλειδώνεις νέα επίπεδα δυσκολίας και μια σειρά από προκλήσεις οι οποίες κυμαίνονται από αρκετά έως εξωφρενικά δύσκολες και έχουν αρκετά μεγάλη ποικιλία στο περιεχόμενό τους. Επιπλέον, μπορείς να ξαναπαίξεις το παιχνίδι στα επίπεδα δυσκολίας στα οποία το έχεις ήδη τερματίσει, με “σωσμένα” όλα τα όπλα, τα μαγικά αντικείμενα και τα upgrades που έχεις κάνει σε αυτά.

Τέλος, πλέον μπορείς μέσω playstation network να επιδείξεις τις στατιστικές και τα achievements σου και φυσικά να δεις τα αντίστοιχα των άλλων παικτών. Επίσης μπορείς να κατεβάσεις νέες στολές για τον Kratos και άλλα αντίστοιχα καλούδια και πάροχές, τίποτα ωστόσο που να αλλάζει σε αξιοπρόσεκτο βαθμό το παιχνίδι, ή που θα σου λείψει έτσι και περιοριστείς στο offline game.

Ρεζουμέ :
Εντάξει, τι άλλο να πει κανείς; Και τις μπάλες. Το παιχνίδι είναι άψογο και λειτουργεί σαν μια επίδειξη επαγγελματισμού, τεχνογνωσίας και κ@βλας από μέρους της κατασκευάστριας εταιρίας. Θα μπορούσαν ίσως να μην έχουν θέσει τον πήχη τόσο ασφυκτικά ψηλά, αλλά τότε δε θα είχαμε ίσως ποτέ την ευκαιρία να απολαύσουμε τέτοιο ποιοτικό αποτέλεσμα. Αλλά σε φάσεις, το παιχνίδι πέφτει θύμα της φιλοδοξίας και της μεγαλομανίας του. Συνεχώς προσπαθεί να σε αφήσει με το στόμα ανοιχτό (και το καταφέρνει πάντα!) με ολοένα και πιο καθηλωτικούς τρόπους. Κάθε στιγμή του είναι μια άνευ προηγουμένου κατακλυσμιαία μάχη. Φυσικά, όλα αυτά τα παραπάνω είναι ιδιαιτέρως θετικά. Αλλά αυτό το άγχος, να αποδεικνύει συνεχώς τον εαυτό του, κάπου φαίνεται. Υπάρχει μια ένταση, μια τσιτωμένη αίσθηση που διαποτίζει το παιχνίδι και μεταδίδεται και στον παίκτη. Λείπουν στιγμές όπου θα μπορούσε απλά να χαλαρώσει λίγο τους ρυθμούς του και να σου δώσει την ευκαιρία απλά να απολαύσεις τους καλούς μηχανισμούς του gameplay, τα γραφικά, το soundtrack, τα πάντα όλα. Κάτι που μπορείς πολύ καλύτερα να κάνεις έχοντας ήδη τερματίσει μια φορά το παιχνίδι, όπου θα είσαι πολύ λιγότερο “μπριζαρισμένος”.

Όπως και να έχει, το God of War ΙΙΙ είναι ένα καταπληκτικό παιχνίδι και αξίζει και το τελευταίο ευρώ που θα δώσεις. Είναι το απόλυτο next gen παιχνίδι, το πρότυπο σύγκρισης για κάθε action τίτλο που θα βγει, για τα επόμενα αρκετά χρόνια.

Σούζα τ΄ Αλουγάκι :
Πέρα από την “απλή” έκδοση, υπάρχει η “απλή” collector's edition, (που η τιμή της κυμαίνεται από όσο η απλή, μέχρι 10 ευρώ ακριβότερη) που περιέχει το παιχνίδι και κωδικούς για επιπλέον downloadable υλικό. Μετά είναι η Ultimate Trilogy Edition που περιέχει το God of War III συν τα remasters των 2 πρώτων τίτλων (βλ. Και το σχετικό review στη diethni-kamariera) μαζί με t-shirt, postcards, art book, downloadable υλικό, όλα αυτά στριμωγμένα μέσα σε μια υπέροχη ρέπλικα του Pandora's Box! (στην τσουχτερούτσικη τιμή των 160 ευρώ, μη το ψάχνετε εντός Ελλάδος, είναι ήδη sold out!) Πρόσφατα, κυκλοφόρησε (τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει έρθει ακόμα στη χώρα μας, αλλά μπορείτε να το προ-παραγγείλετε από διάφορα μαγαζιά) ένα οικονομικό πακέτο, το God of War trilogy που περιέχει και τα 3 παιχνίδια σε απλό χαρτόκουτο & σε πολύ καλή τιμή (περίπου 70 ευρώ). Και φυσικά, για όσους από εσάς δεν έχουν ακόμα PS3, κυκλοφορεί σε ειδικό, καινούριο πακέτο, η κονσόλα κομπλέ με χειριστήριο και το God of War III!

Δεν υπάρχουν σχόλια: