Μάστορας : Nora Ephron
Παίχτες : Meryl Streep , Amy Adams, Stanley Tucci , Chris Messina
Πόσα πιάνει; 3,5 / 5
Με δυό λογάκια :
Η Julie, μια άσημη, καθημερινή κοπέλα που νιώθει ότι δεν έχει κανένα σκοπό στη ζωή της, αποφασίζει να μαγειρέψει μέσα σε ένα χρόνο όλες τις συνταγές της Julia Child. Η τελευταία είναι μια πολύ διάσημη και σημαντική μαγείρισσα καθώς θεωρείται ότι ουσιαστικά όνοιξε τους γαστριμαργικούς ορίζοντες της Αμερικής, αλλά και καθιέρωσε μοντέλα και πρότυπα που σήμερα θεωρούνται θεμελιώδη. Η Julie φτιάχνει ένα blog στο οποίο δημοσιεύει καθημερινά τα αποτελέσματα και την πρόοδο του “πειράματος”. Μέσα σε ένα χρόνο η ζωή της θα αλλάξει καθώς ο κόσμος θα ανταποκριθεί στο πείραμά της. Παράλληλα, εμβαθύνει περισσότερο στις πτυχές του χαρακτήρα και της ζωής της Julia Child.
Αναλυτικότερα :
Βασισμένη όχι σε μια, αλλά σε ΔΥΟ αληθινές ιστορίες, το “Julie & Julia” προσπαθεί και καταφέρνει να πει πολλά. Για το σύγχρονο, αδιάφορο, δίχως πραγματικό σκοπό και μοναδικότητα τρόπο ζωής. Την αντίθεσή του με το παρελθόν και την κοσμοθεωρία των ανθρώπων της εποχής εκείνης. Που πέρασαν δύσκολα, μα πιο ουσιώδη και “μερακλήδικα” χρόνια. Για το πόσο παράξενο πράγμα είναι η δημοσιότητα αλλά και πόσο απρόβλεπτη είναι η ψυχολογία του κοινού. Για τη ζωή και το χαρακτήρα μιας σημαντικής γυναίκας, αλλά και μιας άλλης, σαφώς μικρότερου βεληνεκούς καθημερινής “ηρωίδας”. Παράλληλα, μας παρουσιάζει συνταγές που θα σε κάνουν να ξερογλείφεσαι ανεξέλεγκτα και να σνομπάρεις τα πιτόγυρα που παράγγειλες για να συνοδεύσεις γαστριμαργικά το κινηματογραφικό θέαμα. Και, τέλος, δεν παύει να είναι μια τρυφερή, αγαπησιάρικη (αλλά ουχί γκομενοταινία!) ταινία χαρακτήρων. Όπου οι δυο πρωταγωνίστριες επιδίδονται σε ένα ερμηνευτικό ντελίριο, ειδικά η Meryl Streep που εδώ πραγματικά “κεντάει”.
Είναι μια παράξενη, πρωτότυπη ταινία. Και αν και σαφέστατα δεν ανήκει στο target group έργων που συνήθως αφορούν την kamariera, εντούτοις ομολογώ ότι το καταευχαριστήθηκα. Τεχνικά είναι άψογο, με σκηνοθεσία “αλφάδι” και έξυπνες επιλογές στη φωτογραφία που ακολουθεί δυο τελείως διαφορετικές “σχολές” για να αναπαραστήσει αντίστοιχα τις διαφορετικές χρονικές περιόδους στις οποίες ξετυλίγεται το νήμα της ζωής των δυο ηρωίδων. Εξίσου επιμελημένα είναι και τα σκηνικά, άμεσα και ρεαλιστικά για τις σκηνές που διαδραματίζονται στο παρόν και κάτι μεταξύ παραμυθιού / τηλεοπτικής σαπουνόπερας εποχής για το παρελθόν, όπως το φαντάζεται εξιδανικευμένο η μικρή πρωταγωνίστρια.
Δεν της λείπουν τα ελαττωματάκια της, αλλά λίγο μετράνε. Θα ήθελα υπάρχει περισσότερο “σκαψιμο” στο χαρακτήρα των 2 γυναικών, πράγμα που αν μη τι άλλο είναι θεωρητικά το κατεξοχήν πεδίο μελέτης του συγκεκριμένου κινηματογραφικού genre. Παρόλα αυτά, οι πρωταγωνιστικές φιγούρες παρουσιάζονται σχετικά μονοδιάστατα και πλην κάποιων βιογραφικών (ιδιαίτερα στην περίπτωση της Julia) στοιχείων, μας προσφέρονται ελάχιστα insights στον ψυχισμό των πρωταγωνιστριών. Ακόμα πιο “χάρτινοι” είναι οι δευτερεύοντες χαρακτήρες. Και ενώ υπάρχουν αρκετές ενδιαφέρουσες πτυχές του σεναρίου που προσφέρονται για άφθονη εξερεύνηση, εντούτοις η πλοκή επιλέγει να ακολουθήσει τελικά τον έυκολο δρόμο, δείχνοντάς μας ό,τι βολεύει και αγνοώντας όλα τα “ζόρικα” σημεία. Χαρακτηριστικά είναι τα subplots που αφορούν τις πιο προσωπικές όψεις της ζωής της Julia, όπως το θέμα της ατεκνίας της, όπως και η φάση όπου αυτή τοποθετείται επικριτικά απέναντι στο “φαινόμενο” Julie. Για να αναφέρω μονάχα τα πιο χοντρά στοιχεία στα οποία το σενάριο τελικά επιλέγει να σε αφήσει τελείως ξεκρέμαστο.
Ρεζουμέ :
Πρωτότυπο, καλοφτιαγμένο και αγαπησιάρικο, το “Julie & Julia” είναι ταμάμ για να το δεις σε χαλαρή φάση με το έτερον ήμισυ, με συνοδεία καλό σπιτικό φαγητάκι και κρασάκι. Χώρια που έτσι και σταθείς τυχερός μπορεί αυτό το εργάκι να το πάρει πατριωτικά και να μπει στο φιλότιμο να σου φτιάξει κάτι άλλο πέρα από μακαρονάδες και αυγά!
Παίχτες : Meryl Streep , Amy Adams, Stanley Tucci , Chris Messina
Πόσα πιάνει; 3,5 / 5
Με δυό λογάκια :
Η Julie, μια άσημη, καθημερινή κοπέλα που νιώθει ότι δεν έχει κανένα σκοπό στη ζωή της, αποφασίζει να μαγειρέψει μέσα σε ένα χρόνο όλες τις συνταγές της Julia Child. Η τελευταία είναι μια πολύ διάσημη και σημαντική μαγείρισσα καθώς θεωρείται ότι ουσιαστικά όνοιξε τους γαστριμαργικούς ορίζοντες της Αμερικής, αλλά και καθιέρωσε μοντέλα και πρότυπα που σήμερα θεωρούνται θεμελιώδη. Η Julie φτιάχνει ένα blog στο οποίο δημοσιεύει καθημερινά τα αποτελέσματα και την πρόοδο του “πειράματος”. Μέσα σε ένα χρόνο η ζωή της θα αλλάξει καθώς ο κόσμος θα ανταποκριθεί στο πείραμά της. Παράλληλα, εμβαθύνει περισσότερο στις πτυχές του χαρακτήρα και της ζωής της Julia Child.
Αναλυτικότερα :
Βασισμένη όχι σε μια, αλλά σε ΔΥΟ αληθινές ιστορίες, το “Julie & Julia” προσπαθεί και καταφέρνει να πει πολλά. Για το σύγχρονο, αδιάφορο, δίχως πραγματικό σκοπό και μοναδικότητα τρόπο ζωής. Την αντίθεσή του με το παρελθόν και την κοσμοθεωρία των ανθρώπων της εποχής εκείνης. Που πέρασαν δύσκολα, μα πιο ουσιώδη και “μερακλήδικα” χρόνια. Για το πόσο παράξενο πράγμα είναι η δημοσιότητα αλλά και πόσο απρόβλεπτη είναι η ψυχολογία του κοινού. Για τη ζωή και το χαρακτήρα μιας σημαντικής γυναίκας, αλλά και μιας άλλης, σαφώς μικρότερου βεληνεκούς καθημερινής “ηρωίδας”. Παράλληλα, μας παρουσιάζει συνταγές που θα σε κάνουν να ξερογλείφεσαι ανεξέλεγκτα και να σνομπάρεις τα πιτόγυρα που παράγγειλες για να συνοδεύσεις γαστριμαργικά το κινηματογραφικό θέαμα. Και, τέλος, δεν παύει να είναι μια τρυφερή, αγαπησιάρικη (αλλά ουχί γκομενοταινία!) ταινία χαρακτήρων. Όπου οι δυο πρωταγωνίστριες επιδίδονται σε ένα ερμηνευτικό ντελίριο, ειδικά η Meryl Streep που εδώ πραγματικά “κεντάει”.
Είναι μια παράξενη, πρωτότυπη ταινία. Και αν και σαφέστατα δεν ανήκει στο target group έργων που συνήθως αφορούν την kamariera, εντούτοις ομολογώ ότι το καταευχαριστήθηκα. Τεχνικά είναι άψογο, με σκηνοθεσία “αλφάδι” και έξυπνες επιλογές στη φωτογραφία που ακολουθεί δυο τελείως διαφορετικές “σχολές” για να αναπαραστήσει αντίστοιχα τις διαφορετικές χρονικές περιόδους στις οποίες ξετυλίγεται το νήμα της ζωής των δυο ηρωίδων. Εξίσου επιμελημένα είναι και τα σκηνικά, άμεσα και ρεαλιστικά για τις σκηνές που διαδραματίζονται στο παρόν και κάτι μεταξύ παραμυθιού / τηλεοπτικής σαπουνόπερας εποχής για το παρελθόν, όπως το φαντάζεται εξιδανικευμένο η μικρή πρωταγωνίστρια.
Δεν της λείπουν τα ελαττωματάκια της, αλλά λίγο μετράνε. Θα ήθελα υπάρχει περισσότερο “σκαψιμο” στο χαρακτήρα των 2 γυναικών, πράγμα που αν μη τι άλλο είναι θεωρητικά το κατεξοχήν πεδίο μελέτης του συγκεκριμένου κινηματογραφικού genre. Παρόλα αυτά, οι πρωταγωνιστικές φιγούρες παρουσιάζονται σχετικά μονοδιάστατα και πλην κάποιων βιογραφικών (ιδιαίτερα στην περίπτωση της Julia) στοιχείων, μας προσφέρονται ελάχιστα insights στον ψυχισμό των πρωταγωνιστριών. Ακόμα πιο “χάρτινοι” είναι οι δευτερεύοντες χαρακτήρες. Και ενώ υπάρχουν αρκετές ενδιαφέρουσες πτυχές του σεναρίου που προσφέρονται για άφθονη εξερεύνηση, εντούτοις η πλοκή επιλέγει να ακολουθήσει τελικά τον έυκολο δρόμο, δείχνοντάς μας ό,τι βολεύει και αγνοώντας όλα τα “ζόρικα” σημεία. Χαρακτηριστικά είναι τα subplots που αφορούν τις πιο προσωπικές όψεις της ζωής της Julia, όπως το θέμα της ατεκνίας της, όπως και η φάση όπου αυτή τοποθετείται επικριτικά απέναντι στο “φαινόμενο” Julie. Για να αναφέρω μονάχα τα πιο χοντρά στοιχεία στα οποία το σενάριο τελικά επιλέγει να σε αφήσει τελείως ξεκρέμαστο.
Ρεζουμέ :
Πρωτότυπο, καλοφτιαγμένο και αγαπησιάρικο, το “Julie & Julia” είναι ταμάμ για να το δεις σε χαλαρή φάση με το έτερον ήμισυ, με συνοδεία καλό σπιτικό φαγητάκι και κρασάκι. Χώρια που έτσι και σταθείς τυχερός μπορεί αυτό το εργάκι να το πάρει πατριωτικά και να μπει στο φιλότιμο να σου φτιάξει κάτι άλλο πέρα από μακαρονάδες και αυγά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου