2012

Μάστορας : Roland Emmerich
Παίχτες : John Cusack , Amanda Peet , Woody Harrelson , Danny Glover , Thandie Newton
Πόσα πιάνει; 2,5 / 5
Με δυό λογάκια :
Το εδώ και χιλιετίες προφητηθέν τέλος του κόσμου, σκηνοθετημένο δια χειρός Rolland Emmerich.

Αναλυτικότερα :
Όπου σεισμοί, λοιμοί, καταστροφές, αυτό το παιδί μέσα. Στην αρχή ήταν οι οι κακοί εξωγήινοι που θα μας έτρωγαν, στο “Independence Day”. Μετά, το λιώσιμο των πάγων στο “The Day After Tomorrow”. Και τώρα, το τελευταίο soothsayer trend (soothsayer = καταστροφολόγος) βασισμένο σε κάτι κιτάπια των Μάγιας που τα φύλαγαν από την εποχή του Νώε, μπορεί και ακόμα πιο πριν! Δηλαδή, όπως λέγαμε και στη σχολή, ψωλιές! Εντάξει, βλέποντας το όνομα Rolland Emmerich, γνωρίζεις πλέον τι θα δεις. Μια θεαματικότατη, πανάκριβη μπαρούφα. Με την οποία ωστόσο, μια χαρά θα περάσεις και δε θα κλάψεις τα φράγκα που έδωσες στον σινεμά! Ακριβώς το ίδιο παίρνεις και εδώ.

Τώρα θα με πεις (και με το δίκιο σου) “ρε μπάρμπα, τώρα το θυμήθηκες το 2012; Τόσος καιρός πέρασε από τότε που προβλήθηκε στους σινεμάδες.” Ορθόν. Αλλά επειδή την εποχή που προβαλλόταν δεν μπόρεσα να πάω, παρόλα αυτά ήμουν περίεργος να το δω. Βλέπεις, δεν ήταν και αμελητεο το hype που το συνόδευε. Και παρά το ότι ο τίτλος “Θεαματική μπαρούφα” κόλλησε σαν ρετσινιά πάνω του, επέλεξα (αν και μπορούσα) να μη το δω μέσω κάποιου κακογυρισμένου screener από αυτά που μπορείς να κατεβάσεις λίγες στιγμές μετά την original προβολή της ταινίας. To ήθελα σε όσο πιο καλή ποιότητα μπορούσα να το βρω, προκειμένου να το παρακολουθήσω από την τηλεόρασή μου, χωρίς να αισθάνομαι ότι έχασα ΠΑΡΑ πολλά σε σχέση με την κινηματογραφική προβολή. Όπερ και εγένετο. Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να το νοικιάσω σε blue ray και να το απολαύσω με όλη του τη γυαλάδα στη full high definition 40άρα (γιατί ως γνωστόν, μια 40άρα = δυο 20άρες!) Sony Bravia μου. Γιατί έτσι και το δεις σε οποιαδήποτε άλλη μορφή... άστο καλύτερα.

Να τα πούμε για το έργο, ή να μη τα πούμε; Να μη τα πούμε καλύτερα. Εξάλλου, πάνω κάτω παίρνεις ό,τι περιμένεις. Γιούργια σενάριο, γιούργια ερμηνείες (απαράδεκτα κακός και άδικος ο ρόλος που δώσανε στο θεό Woody Harrelson, αφόρητα αδιάφορος ο John Cusack, ίσως ο πλέον υπερεκτιμημένος ηθοποιός της γενιάς του) γιούργια πλοκή και pacing. Πολλοί, ΠΟΛΛΟΙ ετερόκλητοι χαρακτήρες, που σκιαγραφούνται με τον πλέον πρόχειρο και περιληπτικό τρόπο (με εξαίρεση ίσως τον συμπαθέστατο Danny Glover, που φαινομενικά είναι και ο μόνος που παίρνει στα σοβαρά την όλη φάση) Σκηνές καταστροφής που χορταίνουν το μάτι και θα ικανοποιήσουν πλήρως το hollywood junkie που κρύβουμε όλοι μέσα μας. Η έκρηξη του Yellowstone ειδικά, κόβει την ανάσα. Και γενικότερα, υπάρχει διάχυτη μια αίσθηση επικού και μεγαλείου, ειδικά προς το τέλος του έργου, που θα σου θυμίσει λιγουλάκι τις παλιές καλές επικές υπερπαραγωγές! Τότε που οι σκηνοθέτες γέμιζαν με αληθινούς ηθοποιούς το Κολοσσαίο και βάφανε την Elizabeth Taylor με τη γνωστή, θρυλική “χρυσομυγί” σκιά ματιών!!!

Κάποιοι θα εκτιμήσουν και τις αντιαμερικανικές μπηχτές με τις οποίες είναι μπολιασμένη η ταινία. Εν ολίγοις, μπροστα στην καταστροφή του κόσμου, όλο το σύστημα της Αμερικής γκρεμίζεται. Οι μόνοι που διατηρούν μια σχετική ψυχραιμία και οργάνωση είναι οι Κινέζοι. Και, τέλος, ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΔΕ ΣΩΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!!! Για την ακρίβεια, ο κόσμος δε σώζεται καν, απλά δεν καταστρέφεται ολοσχερώς. Υπάρχει, γενικά, μια καλή πινελιά ρεαλισμού (τύπου : “ναι, θα μπορούσε να γίνει έτσι!”) και το αντιφατικό να διατηρούνται σχετικά χαμηλοί τόνοι καθόλη τη διάρκεια του υπερθεάματος. Δεν παίζουν ΚΑΘΟΛΟΥ ούτε ηρωηλίκια, ούτε ταρζανικά. Όλοι, απλώς προσπαθούν να γλυτώσουν τους αγαπημένους τους από την καταστροφή. Πράγμα τουλάχιστον αξιοπρόσεκτο σε σύγκριση με τις αντίστοιχες παλιότερες ταινίες, ακόμα και του ίδιου του σκηνοθέτη. Αλλά, προφανώς, οι επιταγές των ταινιών δράσης, έχουν πλέον αλλάξει άρδην. Τέλος, έχετε το νου σας στη διάρκεια του έργου, ειδικά αν σκοπεύετε να το δείτε σε μεταμεσονύχτια προβολή. Είναι πάνω από δυόμισι ώρες. Παραδόξως, δεν γίνεται σχεδόν ποτέ κουραστικό.

Ρεζουμέ :
Το 'παμε. Μια θεαματική μπούρδα. Που ωστόσο έχει αρκετά να πει και είναι αν μη τι άλλο διασκεδαστικότατη. Και σίγουρα πολύ καλύτερο από τα προηγούμενα έργα του σκηνοθέτη. Δες τη σε καλή ποιότητα βίντεο, αν δεν την είδες μέχρι τώρα στο σινεμά. Αλλιώς και να μη το δεις δε θα χάσεις και πολλά πράγματα.