The Fourth Kind

Μάστορας : Olatunde Osunsanmi
Παίχτες : Milla Jovovich , Will Patton , Elias Koteas
Πόσα πιάνει; 2,5 / 5
Με δυό λογάκια :
Μια ψυχολόγα ερευνά περιπτώσεις ατόμων που υπέστησαν απαγωγή από εξωγήινους. Μετά την απαγάγουν – μάλλον – κι αυτή. Μετά απαγάγουν – μάλλον – και τους 2 συνεργάτες της. Και ανακαλύπτει ότι έχουν επίσης απαγάγει – μάλλον – αλλά και σκοτώσει το σύζυγό της. Δηλαδή δεν έμεινε κανείς για να παίξει στην γ@%$&*%η την ταινία;

Αναλυτικότερα :
Βασισμένο σε αληθινή ιστορία, είναι μάλλον περισσότερο μισή ταινία / μισό ντοκυμανταίρ. Αυτή η αίσθηση σου δίνεται ξεκάθαρα από την εισαγωγή, με υπότιτλους που σου διεκρινίζουν ποιός είναι ποιος αλλά και σε πληροφορούν όσον αφορά ποιός ηθοποιός ενσαρκώνει ποιό πραγματικό χαρακτήρα. Καθόλη τη διάρκειά του, εναλλάσσονται σκηνές της ταινίας με γνήσια αρχεία βίντεο που τραβήχτηκαν όταν έλαβαν χώρα τα γεγονότα που εξιστορούνται. Μάλιστα, ενίοτε προβάλλει την κινηματογραφική απόδοση των γεγονότων ταυτόχρονα με την αυθεντική, κόβοντας την οθόνη στη μέση. Από κάμερες χειρός, περιπολικών και δε συμμαζεύεται. Επίσης περιλαμβάνει άφθονες συνεντεύξεις των αληθινών πρωταγωνιστών.

Όλα αυτά είναι πολύ καλά και εξόχως πρωτότυπα. Κάποιες σκηνές θα σου προκαλέσουν γνήσιο συναίσθημα ανατριχίλας, ειδικά τα πραγματικά βίντεο. Σε ένα από αυτά, ένας τύπος που υπέστη απαγωγή από εξωγήινους, έχοντας χάσει τα λογικά του σκοτώνει εν ψυχρώ τη γυναίκα και τα 2 παιδιά του και μετά αυτοκτονεί. Το βίντεο είναι τραβηγμένο από την κάμερα του περιπολικού και αν και καλύπτεται σε επίμαχα σημεία από ψηφιδωτό, ειλικρινά απορώ πώς τους επέτρεψαν να βάλουν τέτοιο υλικό στην ταινία. Δεδομένου βέβαια ότι όλα αυτά είναι όντως πραγματικά. Σε ένα άλλο βίντεο, υπνωτίζοντας ένα φερόμενο ως θύμα απαγωγής, αρχίζει να μιλάει με παραμορφωμένη φωνή σε μια άγνωστη γλώσσα και να... αιωρείται. Φυσικά, σε όλα τα βίντεο όπου καταγράφεται εξωγήινη επιρροή, αμέσως η εικόνα χαλάει ανεπανόρθωτα και ζήτημα αν προλαβαίνεις δεις πάνω από μια ματιά στα τεκταινόμενα που έχουν το πολύ “ζουμί”. Κάποια – τα λιγότερα – κομμάτια του γνήσιου footage είναι πραγματικά εντυπωσιακά και προσφέρουν έδαφος για άφθονη συζήτηση και προβληματισμό. Ειδικά αν είσαι άψητος όσον αφορά το θέμα.

Όσον αφορά την κινηματογραφική αναπαράσταση, έχω να πω ότι προς τιμήν της τηρεί κατά κανόνα τα όντως τεκταινόμενα και λεγόμενα των πρωταγωνιστών. Είναι μια σίγουρα ειλικρινής προσέγγιση που φανερώνει την πίστη και τον σεβασμό των δημιουργών απέναντι στο πρωτογενές υλικό. Όμως, αυτό επίσης συνεπάγεται την αναπόφευκτη στέρηση της κινηματογραφικής απόδοσης από κάθε ίχνος δραματικότητας που - κακά τα ψέματα - χρειάζεται από τη στιγμή που απευθύνεσαι σε κοινό που θα πληρώσει για να δει ταινία στο σινεμά και ουχί τσάμπα ντοκυμανταίρ στην τηλεόραση. Οπότε εκεί το εργάκι διαπράττει φάουλ. Για να είμαι ξεκάθαρος – δεν έχω κανένα πρόβλημα με τα ντοκυμανταίρ. Εκτός και αν με βάζεις να πληρώσω για να τα δω τα 9 ευρώ που κοστίζει πλέον ο σινεμάς. Και σε αυτό το υβρίδιο κινηματογράφου / documentary, δυστυχώς η ζυγαριά γέρνει περισσότερο προς τη δεύτερη ιδιότητά του.

Το προσπερνώ το παραπάνω, επειδή έτσι κι αλλιώς δεν αποτελεί το θανάσιμο αμάρτημα της ταινίας. Δε θα είχα κανένα πρόβλημα και ενδοιασμό να προτείνω αυτό το εργάκι ανεπιφύλακτα και ασφαλώς να του βάλω και καλύτερη βαθμολογία. Αν μη τι άλλο, οι ιδέες στις οποίες στηρίχτηκε αυτή η προσπάθεια είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Αλλά, πως να το κάνουμε, το εργάκι δε με αφήνει! Η σκηνοθεσία είναι αφόρητα στεγνή, στερημένη από κάθε είδους καλλιτεχνική αξία. Οι ερμηνείες, κινούνται σε επίπεδα από ανεπαρκή έως δυσβάσταχτα βαρετά. Νομίζω ότι θα ήταν πολύ καλύτερο αν έλειπε τελείως το κινηματογραφικό κομμάτι και είχε φτιαχτεί εξ'αρχής σαν documentary. Αν μη τι άλλο, τα γνήσια βίντεο είναι πολύ πιο σοκαριστικά και ενδιαφέροντα από τα σκηνοθετημένα, τα οποία όχι απλά δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα παραπάνω, αλλά και σου δημιουργούν ένα δυσάρεστο συναίσθημα επαναληπτικότητας και “κορεσμού” από την πλοκή.

Ρεζουμέ :
Μια καλή πρωταρχική ιδέα με εξαίσιο και σπάνιο (δεδομένου βέβαια ότι είναι όντως αληθινό) πρωτογενές υλικό. Που αδικείται κατάφορα από την αδιάφορη, ξερή και τεχνικά ξεπερασμένη επεξεργασία του. Και αυτό είναι πραγματικά κρίμα.