Rogue, Anamorph

Rogue

Ταινία με κροκόδειλο. Γιγάντιο, μανιακό, κακό καριόλη κροκόδειλο. Αυτά για την υπόθεση. Ταινίες αυτής της συνομοταξίας, με δολοφόνους ζώα π.χ. φάλαινες, σκύλους, πουλιά, μυρμήγκια, σαλιγκάρια (υπάρχει!!!) καρχαρίες, καβούρια κλπ συνήθως καταλήγουν στα αζήτητα, στον απόπατο του βίντεο, στο καλάθι των dvd προσφορών των πολυκαταστημάτων. Μοναδικές εξαιρέσεις το Jaws του Spielberg, “Τα Πουλιά” του Alfred Hitchcock και τούτο εδώ το φιλμάκι.

Συμπαθέστατο b-movie καλογυρισμένο και καλοπαιγμένο, σε κερδίζει και γουστάρεις.

Ο σκηνοθέτης την έχει σακουλευτεί και για δικό του καλό δεν εμμένει στις gore σκηνές (που σχεδόν δεν υπάρχουν) αλλά στο suspense και στη χαρά του κυνηγητού. Τουλάχιστον χαρά για τον κορκόδειλα!!! Ειδικά το τελευταίο 45λεπτο, γυρισμένο όλο στον ίδιο χώρο (στη φωλιά του κτήνους) είναι υπόδειγμα survival horror. Και κατορθώνει να μη σε κουράσει καθόλου. Έξτρα μνεία αξίζουν τα σκηνικά και τα τοπία της ταινίας, σε ταξιδεύουν και σε ψαρώνουν ταυτόχρονα.

Anamorph

Ο William Dafoe είναι αστυνομικός στα ίχνη ιδιότυπου serial killer που σκοτώνει τα θύματά του αφήνοντας πίσω του σκηνές ιδιαίτερα αποκρουστικές αλλά και με μια παράδοξη καλλιτεχνική αξία. Ωστόσο ο ήρωάς μας έχει και αυτός τα (χοντρά) προβλήματά του και η εμμονή του να βρει τον ένοχο έχει βαρύ τίμημα στον ήδη εύθραυστο ψυχολογικό του κόσμο. Ο περίεργος τίτλος αναφέρεται σε συγκεκριμένη οπτική γωνία, υπό τηνοποία (συχνά χρησιμοποιώντας παραμορφωτικούς διαθλαστικούς φακούς, π.χ. Camera Obscura) πρέπει να δεις ένα έργο τέχνης προκειμένου να αποκωδικοποιήσεις τα μυστικά του.

Wannabe κόπια του Seven, αλλά πέρασε και δεν άγγιξε. Αυτό το ταινιάκι έχει ατμόσφαιρα και suspense και πολύ καλά κάνει, αλλά όλα αυτά, παρότι άψογα ενορχηστρωμένα, δεν οδηγούν πουθενά. Λείπει το νόημα, μια δυνατή σεναριακή γραμμή με ουσία που να αναδεικνύει όλα τα επί μέρους καλά υλικά της ταινίας. Οι ερμηνείες πάσχουν. Ο William Dafoe περνά άσχημη ερμηνευτική φάση και επιπλέον φορά μια απαράδεκτη κατάμαυρη περούκα, χαλαρά το χειρότερο κινηματογραφικό prop που έχω δει στη ζωή μου, μετά τα ανεκδιήγητα ψεύτικα φρύδια του Colin “Αλέξανδρου” Farell στην ομώνυμη φιλμική πατάτα. Δείτε το αν έχετε όρεξη για κάτι σε “αργό” και “περίεργο”.