Altered
Τέσσερις φίλοι που στο παρελθόν είχαν απαχθεί από εξωγήινα όντα, αποφασίζουν να οργανωθουν, να μαζέψουν τα κομμάτια τους και να πάρουν το αίμα τους πίσω. Από το σκηνοθέτη του Blair Witch Project. Όσο γκούφυ και αν ακούγεται το σενάρο, τα παλικάρια καταφέρνουν να υπερσκελίσουν τους περιορισμούς του budget και να μας προσφέρουν μια αρίστης ποιότητος horror b-movie.
Από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις, το ταινιάκι έχει ατμόσφαιρα, συμπαθητικές ερμηνείες, ΠΟΛΥ gore, splatter και τα σχετικά και μια ιστορία που όσο πάει γίνεται και καλύτερη. Σκηνοθεσία “Carpenter – ική” θα σας θυμίσει πολύ το αριστούργημα The Thing. Ειδική μνεία αξίζουν τα make – up effects που συντελούν στη δημιουργία ενός αληθινά τρομαχτικού σκηνικού με ουσία. Από τα καλά θρίλερ της παλιάς σχολής, σου φαίνεται σχεδόν απίθανο να πιστέψεις ότι αυτό το μικρό διαμαντάκι γυρίστηκε πέρσι. Κερασάκι στην τούρτα – οι εξωγήινοι έχουν psionics!!! (όσοι παίζουν Dungeons & Dragons ή έχουν διαβάσει Νεκροσκόπο, θα καταλάβουν) Απανταχού θριλεράκηδες τρέξτε να προλάβετε.
The Cleaner
Καθαριστής που ειδικεύεται στην απολύμανση χώρων όπου έχουν διαπραχθεί εγκλήματα, μπλέκεται χωρίς να το θέλει σε μια υπόθεση που είναι πολύ υπεράνω από τις δυνατότητές του. Δεν ξεκινά καλά. Οι τάχα μου cool ατάκες και η παρουσία του Samuel Jackson (που αν και καλός ηθοποιός, αναλώνει το ταλέντο του σε περιπέτειες της σειράς) δε με προιδέαζαν για ό,τι καλύτερο. Ευτυχώς τα πράγματα αλλάζουν άρδην μετά το πρώτο 15λεπτο. Σιγά, διακριτικά – σχεδόν ντροπαλά, ξεδιπλώνεται μπροστά στα έκπληκτα μάτια σου ένα παλιομοδίτικο αστυνομικό δράμα, από τα καλύτερα που έχει να προσφέρει το είδος εδώ και χρόνια.
Η σκηνοθεσία είναι διακριτική, η φωτογραφία αρκούντως μουντή περιοριζόμενη σε μια παλέτα ολιγάριθμων χρωμάτων, προκειμένου να βγάλουν με φυσικό τρόπο τη “μαυρίλα” της ταινίας και να επιτρέψουν στο δυνατό σενάριο και στις ερμηνείες να λάμψουν. Η δράση ανύπαρκτη, οστόσο σε γεμίζει μέσα σου τόσο αυτό που βλέπεις στην οθόνη σου, που ούτε συνειδητοποιείς την απουσία της. Κερασάκι στην τούρτα η παρουσία του Ed Harris & η Eva Mendez αποδεικνύει ότι “το'χει” και χωρίς να χρειαστεί να δείξει κώλο ή βυζιά. Όχι δηλαδή ότι αν τα έδειχνε για άλλη μια φορά ότι θα μας χάλαγε κιόλας, αλλά λέμε τώρα. Εδώ παίζει αληθινή ποιότητα. Δείτε το.
Behind the Mask – The Rise of Leslie Vernon
Κυκλοφορεί με τον τελείως κουλό και λάθος Ελληνικό υπότιτλο “Το Πρόσωπο του Τρόμου” Άλλη μια απόδειξη ότι οι Έλληνες υποτιτλιστές δεν μπαίνουν σχεδόν ποτέ στον κόπο να δουν την ταινία την οποία θα “βαφτίσουν” εκτός και αν ανήκει στα “μεγάλα ονόματα” και μυρίζει η φάση φράγκα. Αγνοήστε για ακόμη άλλη μια φορά το κωμικοτραγικό της φύσης του Γκρέκο Μασκαρά και προχωρήστε απτόητοι, γιατί εδώ μιλάμε για το πιο αυθεντικό, διασκεδαστικό και πρωτότυπο θριλεράκι που έχετε δει ή που πρόκειται να δείτε εδώ και πολύ καιρό.
Θεόκουλο σενάριο, παντρεύει με τον καλύτερο τρόπο το θρίλερ με τη μαύρη κωμωδία. Ο Leslie Vernon του τίτλου είναι ένας εκπαιδευόμενος serial killer! Πριν προβεί στο πρώτο του φονικό ξέσπασμα, καλεί ένα κινηματογραφικό σενάριο που καταγράφει σε στυλ ριάλιτι παιχνιδιού την όλη προετοιμασία του και τα κόλπα που εφαρμόζει. Μιλάμε για τρελό γέλιο. Ο τυπάκος, παρά το ότι είναι (μελλοντικός) κατά συρροήν δολοφόνος, είναι ειλικρινής και συμπαθέστατος και με τους απολαυστικούς μονολόγους του αναλύει και αναδομεί όλους τους άγραφους κανόνες και τα κλισέ των slasher ταινιών τρόμου!!! Ετοιμαστείτε να ανακαλύψετε γιατί οι καριόλες γκόμενες και όσοι το κάνουν στην κατασκήνωση πάντα πεθαίνουν πρώτοι. Γιατί η ντουλάπα είναι το μόνο μέρος που ο δολοφόνος σέβεται και που ποτέ δεν πρόκειται να σε σκοτώσει όσο κρύβεσαι μέσα – ακόμα και αν ξέρει ότι είσαι εκεί! Γιατί η τελευταία επιζών (που είναι προκαθορισμένο και σχεδιασμένο από τον ίδιο το δολοφόνο ότι θα επιζήσει!) πρέπει να είναι παρθένα και (λίγο) μπάζο, και πού οφείλεται η εμμονή του φονιά σε αυτή.
Οι Monty Pythons συναντούν το Scream, το Halloween, το Friday the 13th σε αυτό το μικρό έπος, που στο δεύτερο μισό του μετατρέπεται σε απολαυστικό κλώνο των ταινιών που σατυρίζει και δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Κερασάκι στην τούρτα η παρουσία του Robert Englund και μια απίστευτη ανατροπή στο τέλος. Μη διανοηθείτε να τη χάσετε.
Τέσσερις φίλοι που στο παρελθόν είχαν απαχθεί από εξωγήινα όντα, αποφασίζουν να οργανωθουν, να μαζέψουν τα κομμάτια τους και να πάρουν το αίμα τους πίσω. Από το σκηνοθέτη του Blair Witch Project. Όσο γκούφυ και αν ακούγεται το σενάρο, τα παλικάρια καταφέρνουν να υπερσκελίσουν τους περιορισμούς του budget και να μας προσφέρουν μια αρίστης ποιότητος horror b-movie.
Από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις, το ταινιάκι έχει ατμόσφαιρα, συμπαθητικές ερμηνείες, ΠΟΛΥ gore, splatter και τα σχετικά και μια ιστορία που όσο πάει γίνεται και καλύτερη. Σκηνοθεσία “Carpenter – ική” θα σας θυμίσει πολύ το αριστούργημα The Thing. Ειδική μνεία αξίζουν τα make – up effects που συντελούν στη δημιουργία ενός αληθινά τρομαχτικού σκηνικού με ουσία. Από τα καλά θρίλερ της παλιάς σχολής, σου φαίνεται σχεδόν απίθανο να πιστέψεις ότι αυτό το μικρό διαμαντάκι γυρίστηκε πέρσι. Κερασάκι στην τούρτα – οι εξωγήινοι έχουν psionics!!! (όσοι παίζουν Dungeons & Dragons ή έχουν διαβάσει Νεκροσκόπο, θα καταλάβουν) Απανταχού θριλεράκηδες τρέξτε να προλάβετε.
The Cleaner
Καθαριστής που ειδικεύεται στην απολύμανση χώρων όπου έχουν διαπραχθεί εγκλήματα, μπλέκεται χωρίς να το θέλει σε μια υπόθεση που είναι πολύ υπεράνω από τις δυνατότητές του. Δεν ξεκινά καλά. Οι τάχα μου cool ατάκες και η παρουσία του Samuel Jackson (που αν και καλός ηθοποιός, αναλώνει το ταλέντο του σε περιπέτειες της σειράς) δε με προιδέαζαν για ό,τι καλύτερο. Ευτυχώς τα πράγματα αλλάζουν άρδην μετά το πρώτο 15λεπτο. Σιγά, διακριτικά – σχεδόν ντροπαλά, ξεδιπλώνεται μπροστά στα έκπληκτα μάτια σου ένα παλιομοδίτικο αστυνομικό δράμα, από τα καλύτερα που έχει να προσφέρει το είδος εδώ και χρόνια.
Η σκηνοθεσία είναι διακριτική, η φωτογραφία αρκούντως μουντή περιοριζόμενη σε μια παλέτα ολιγάριθμων χρωμάτων, προκειμένου να βγάλουν με φυσικό τρόπο τη “μαυρίλα” της ταινίας και να επιτρέψουν στο δυνατό σενάριο και στις ερμηνείες να λάμψουν. Η δράση ανύπαρκτη, οστόσο σε γεμίζει μέσα σου τόσο αυτό που βλέπεις στην οθόνη σου, που ούτε συνειδητοποιείς την απουσία της. Κερασάκι στην τούρτα η παρουσία του Ed Harris & η Eva Mendez αποδεικνύει ότι “το'χει” και χωρίς να χρειαστεί να δείξει κώλο ή βυζιά. Όχι δηλαδή ότι αν τα έδειχνε για άλλη μια φορά ότι θα μας χάλαγε κιόλας, αλλά λέμε τώρα. Εδώ παίζει αληθινή ποιότητα. Δείτε το.
Behind the Mask – The Rise of Leslie Vernon
Κυκλοφορεί με τον τελείως κουλό και λάθος Ελληνικό υπότιτλο “Το Πρόσωπο του Τρόμου” Άλλη μια απόδειξη ότι οι Έλληνες υποτιτλιστές δεν μπαίνουν σχεδόν ποτέ στον κόπο να δουν την ταινία την οποία θα “βαφτίσουν” εκτός και αν ανήκει στα “μεγάλα ονόματα” και μυρίζει η φάση φράγκα. Αγνοήστε για ακόμη άλλη μια φορά το κωμικοτραγικό της φύσης του Γκρέκο Μασκαρά και προχωρήστε απτόητοι, γιατί εδώ μιλάμε για το πιο αυθεντικό, διασκεδαστικό και πρωτότυπο θριλεράκι που έχετε δει ή που πρόκειται να δείτε εδώ και πολύ καιρό.
Θεόκουλο σενάριο, παντρεύει με τον καλύτερο τρόπο το θρίλερ με τη μαύρη κωμωδία. Ο Leslie Vernon του τίτλου είναι ένας εκπαιδευόμενος serial killer! Πριν προβεί στο πρώτο του φονικό ξέσπασμα, καλεί ένα κινηματογραφικό σενάριο που καταγράφει σε στυλ ριάλιτι παιχνιδιού την όλη προετοιμασία του και τα κόλπα που εφαρμόζει. Μιλάμε για τρελό γέλιο. Ο τυπάκος, παρά το ότι είναι (μελλοντικός) κατά συρροήν δολοφόνος, είναι ειλικρινής και συμπαθέστατος και με τους απολαυστικούς μονολόγους του αναλύει και αναδομεί όλους τους άγραφους κανόνες και τα κλισέ των slasher ταινιών τρόμου!!! Ετοιμαστείτε να ανακαλύψετε γιατί οι καριόλες γκόμενες και όσοι το κάνουν στην κατασκήνωση πάντα πεθαίνουν πρώτοι. Γιατί η ντουλάπα είναι το μόνο μέρος που ο δολοφόνος σέβεται και που ποτέ δεν πρόκειται να σε σκοτώσει όσο κρύβεσαι μέσα – ακόμα και αν ξέρει ότι είσαι εκεί! Γιατί η τελευταία επιζών (που είναι προκαθορισμένο και σχεδιασμένο από τον ίδιο το δολοφόνο ότι θα επιζήσει!) πρέπει να είναι παρθένα και (λίγο) μπάζο, και πού οφείλεται η εμμονή του φονιά σε αυτή.
Οι Monty Pythons συναντούν το Scream, το Halloween, το Friday the 13th σε αυτό το μικρό έπος, που στο δεύτερο μισό του μετατρέπεται σε απολαυστικό κλώνο των ταινιών που σατυρίζει και δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Κερασάκι στην τούρτα η παρουσία του Robert Englund και μια απίστευτη ανατροπή στο τέλος. Μη διανοηθείτε να τη χάσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου