Μάστορας : Michael Winterbottom
Παίχτες : Casey Affleck, Kate Hudson and Jessica Alba
Με δυό λογάκια :
Η σταδιακή αποκάλυψη ότι ένας φαινομενικά καθωσπρέπει αστυνομικός σε μια επαρχιώτικη πόλη είναι ψυχοπαθής δολοφόνος.
Αναλυτικότερα :
Ποτέ δεν μπορείς να πεις όχι σε ένα noir. Είναι σαν το μπέικον : έτσι και το συμπεριλάβεις στο φαΐ σου ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να βαδίζεις στη λάθος κατεύθυνση. Και με τι casting! Jessica Alba στο ρόλο της πόρνης (αν και δυστυχώς με ένα χτένισμα / βάψιμο που δεν της πάει καθόλου) και μάλιστα σε αρκετά καυτές σκηνές! Και η Kate Hudson! Αποκάλυψη η τροφαντή κωλάρα της που τρώει αβέρτα ζωναριές και κοκκινίζει λαχταριστά! Δεν μπορείς να πεις όχι σε ένα καλό spanking! Απλά τα πράματα : ΟΤΑΝ ΡΙΧΝΕΙΣ ΚΩΛΟΣΚΑΜΠΙΛΑ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΒΑΔΙΖΕΙΣ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ! Είναι σαν να βάζεις μπέικον στο φαΐ σου! Πάντα σωστή πράξη! Spank da bitches! Δηλαδή εδώ πρέπει να την έχω καταβρεί, σωστά; Καυτές πρωταγωνίστριες, ΚΩΛΟΣΚΑΜΠΙΛΑ (σοβαρά τώρα, πρέπει να βγαίνουν περισσότερες ταινίες που να θίγουν το θέμα!) noir ατμόσφαιρα. Σωστά; εμ... Όχι! Γιατί;
Πρώτον, είναι τουλάχιστον απαράδεκτος και ανεπαρκέστατος ο κεντρικός πρωταγωνιστής. Ποτέ δεν έχουμε ούτε ένα επαρκές insight στον ψυχισμό ενός χαρακτήρα που αν μη τι άλλο θα έπρεπε να είναι πολυσχιδής, άκρως ενδιαφέρων και να μονοπωλεί το θέμα της ταινίας, καθώς είναι ο ΛΟΓΟΣ ΥΠΑΡΞΗΣ αυτής. Απεναντίας, ο τυπάκος ειναι πάντα αποστασιοποιημένος από τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω του, τόσο πολύ που αποξενώνει και τον θεατή από τα δρώμενα και σε κάνει σχεδόν να μην πιστεύεις ότι μπήκε στον κόπο να κάνει όλα αυτά για τα οποία δείχνει κατά τα άλλα να μη τον ενδιαφέρουν καθόλου. Βέβαια, αυτό το σφάλμα πρέπει να αποδοθεί και στον σκηνοθέτη και όχι μόνο στην ερμηνεία του ηθοποιού. Επιπλέον μείον η εκνευριστική προφορά του. Και δεύτερον, μια ισχνή πλοκή που βάζει πάνω από όλα το στυλ αφήνοντας την ουσία πολύ πιο πίσω στη σειρά των προτεραιοτήτων που είχαν οι παραγωγοί για αυτή την ταινία, με αποκορύφωμα το απαράδεκτο και άκρως παράλογο φινάλε που θα σε αφήσει με μια απορημένη έκφραση που θα δώσει τη θέση της στην αγανακτισμένη άρων άρων απόσπαση του δισκακίου (πώς τα λέω ο πούστης!) από τη συσκευή αναπαραγωγής του.
Πόσα πιάνει; εντάξει, δεν είμαι αντικειμενικός. Του αξίζει λιγότερο. Αλλά για τα απολαυστικά κωλοσκάμπιλα και τις απρόσμενα βίαιες και άμεσες σκηνές ξυλοδαρμού των πρωταγωνιστριών, του βάζω ένα 3 / 5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου