Μάστορας : Jonathan Liebesman
Παίχτες : Aaron Eckhart, Michelle Rodriguez & Bridget Moynahan
Με δυό λογάκια :
Ένας πεζοναύτης που μόλις βγήκε σε σύνταξη, επιστρέφει παρά τη θέλησή του στο πεδίο της μάχης, υπό τις πλέον ασυνήθιστες και δυσοίωνες συνθήκες : πρέπει να ηγηθεί μιας διμοιρίας πεζοναυτών και να υπερασπίσουν την πόλη του Los Angeles που πολιορκείται από... εξωγήινους εισβολείς...
Αναλυτικότερα :
Σε χαλεπούς καιρούς και νωθρές εισπρακτικά χρονιές, το hollywood έπαιζε ανέκαθεν τον κρυμμένο άσσο στο μανίκι : μια “ουάου” περιπέτεια που αφενός να δικαιολογεί εν μέρει το – πλέον απαράδεκτα υψηλό – κοστολόγιο της επίσκεψης στα multiplex, αφετέρου που στοχεύει στην πατριδοκαβλία των Αμερικάνων. Με αυτή τη λογική, το Battle: LA είναι μάλλον η πρώτη πραγματικά (δηλαδή εισπρακτικά) πολυαναμενόμενη ταινία της χρονιάς... Τι είναι το “Battle : LA” με δυο λογάκια; Είναι το “Independence Day” της εποχής του, ευτυχώς μπολιασμένο με πιο σύγχρονες τεχνικές κινηματογράφισης που παραπέμπουν σε... videogames (ΕΞΥΠΝΗ κίνηση). Συγκεκριμένα, οι ΠΟΛΛΕΣ σκηνές μάχης θυμίζουν έντονα παιχνίδια τύπου “Killzone”, “Call of Duty : Modern Warfare”, “Crysis” και άλλα παρεμφερή. Μια προειδοποίηση : αν ζαλίζεσαι εύκολα, εδώ δε θα καλοπεράσεις. Η κάμερα κουνιέται συνέχεια και τάχιστα, ακόμα και σε σκηνές όπου οι χαρακτήρες απλώς μιλάνε μεταξύ τους!
Από εκεί και πέρα, η ταινία έχει μόνο έναν ουσιαστικό χαρακτήρα, τον λοχία Ναντζ (Aaron Eckhart) ο οποίος ετοιμάζεται να πάρει σύνταξη, όταν του κάθεται η κωλοφάση να περάσει την περιπέτεια (και την τρομάρα) της ζωής του! Κλισεδάκι; εμ... ναι! Η ταινία δεν χαρακτηρίζεται τόσο ως επιστημονικής φαντασίας, αλλά περισσότερο ως... πολεμική ταινία όπου οι εχθροί είναι οι εξωγήινοι. Παράξενο (τουλάχιστον για κινηματογράφο) μείγμα, αλλά εδώ μάλλον δουλεύει. Όλα τα λεφτά της ταινίας είναι οι σκηνές μάχης και τα εφέ τα οποία παρεπιπτόντως έχουν φτιαχτεί από την εταιρεία που έφτιαξε τα εφέ στο “Skyline". Από εκεί και πέρα, μπορείς πάνω κάτω να φανταστείς τι ακολουθεί. Πολλές και καλές σκηνές μάχης, ρηχοί, μονοδιάστατοι υποστηρικτικοί χαρακτήρες, η Michelle Rodriguez να παίζει (τι άλλο;) τη λοχία, άιντε λίγο συναίσθημα, άιντε ένα υφέρπων ερωτικό στοιχείο, άιντε και κάποιοι πορωτικοί μονόλογοι a la Braveheart και φυσικά ΠΟΛΛΟΙ εξωγήινοι που (εννοείται!) βρίσκονται τεχνολογικά αιώνες μπροστά σε σχέση με εμάς, αλλά στο τέλος οι Αμερικάνοι τους δίνουν την κωλοτρυπίδα στο χέρι.
Μπορεί να ακούγομαι λίγο επικριτικός και ειρωνικός. Η αλήθεια είναι ότι την ίδια συνταγή μας την έχουν σερβίρει αρκετές φορές. Όμως, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, η εκτέλεση στο “Battle : LA” είναι αξιοθαύμαστα καλή. Σκονισμένη, ρεαλιστική φωτογραφία, γκαζωμένη, μοντέρνα κινηματογράφιση, καλές ερμηνείες, αρκετά “σκοτεινό” και ενήλικο, τουλάχιστον για ταινία του είδους του, καταπληκτικά άμεσες και χορταστικότατες σκηνές μάχης. Αν το ζητούμενο εδώ είναι η διασκέδαση, τότε η ταινιούλα αυτή επιτυγχάνει απόλυτα το στόχο της. Τώρα, αν μου θες καλοκαιριάτικα να διευρύνεις τους πνευματικούς σου ορίζοντες μέσω του κινηματογράφου, ε, μάλλον διαβάζεις λάθος review. Αν είναι να δεις όμως έστω ένα blockbuster αυτή τη σεζόν, με συνοδεία ποπ κόρν και coca cola, ε, τότε αξίζει να είναι τούτο εδώ.
Σούζα τ΄ Αλουγάκι :
Το studio πλήρωσε αδρά για τα οπτικά εφέ της ταινίας και κάποια λαμόγια χρησιμοποίησαν μέρος τους για το δικό τους project, το Skyline!!! Εννοείται ακολούθησε μήνυση κλπ.
Πόσα πιάνει; 3,5 / 5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου