Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Hereafter (Η Ζωή Μετά)


Μάστορας : Clint Eastwood
Παίχτες : Matt Damon
Με δυό λογάκια :
Η παράλληλες ιστορίες 3 άγνωστων μεταξύ τους ανθρώπων που είχαν εμπειρίες με το θάνατο και τη μετά θάνατον ζωή. Μια γυναίκα που είχε επιθανάτια εμπειρία και αυτό άλλαξε τη ζωή της για πάντα. Ένας άντρας με την ικανότητα να επικοινωνεί με τους νεκρούς και θεωρεί αυτό του το χάρισμα περισσότερο κατάρα παρά δώρο. Ένα παιδί που χάνει τον αγαπημένο δίδυμο αδερφό του. Οι ζωές τους θα ακολουθήσουν ξεχωριστές πορείες και κάποτε θα διασταυρωθούν, με νικητή τη ζωή.

Αναλυτικότερα :
Η νέα ταινία του Clint Eastwood. Θέλεις τίποτα άλλο; Υπάρχει μήπως περίπτωση να μη τη δεις; Για μένα τουλάχιστον η απάντηση είναι ένα περήφανο ΟΧΙ! Απόλυτο respect στον μεγάλο σκηνοθέτη που είναι η ζωντανή απόδειξη ότι... balls do not age! Κι ας μην κατορθώνει να πετυχαίνει πάντα τα υψηλά standards που ο ίδιος έχει θέσει – ακόμα δε μπορώ να καταλάβω γιατί έκανε εκείνο το “Invictus” με το rugby και τον Morgan Freeman σαν Nelson Mandela – εμείς εδώ στην καμαριέρα πάντα θα αγαπάμε και θα γουστάρουμε Clint. Και ευτυχώς, το “Hereafter” είναι σκάλες καλύτερο από τα “Invictus” & “The Changeling”. Εντάξει, δεν φτάνει και στο επίπεδο των “Million Dollar Baby” & “Gran Torino”, αλλά ας μην είμαστε και πλεονέκτες. Όπως λέει και ο Μεγάλος ο ίδιος : “Ποτέ δε μπόρεσα στη διαδικασία να σκεφτώ τι θα άρεσε στο κοινό. Απλά σκέφτομαι πώς θα ήταν μια ταινία που θα ήθελα να δω και θα πήγαινα να τη δω αν την είχε γυρίσει κάποιος άλλος και με αυτό το κριτήριο την φτιάχνω.”

Δύσκολο θέμα και δύσκολο εργάκι το “Hereafter”. Δύσκολο το θέμα του – εκτός κι αν θέλεις να το ευτελίσεις και να του βάλεις τσόντα CGI effects του κώλου, κονσέρβα σενάριο / διάλογο / χαρακτήρες και ένα cool movie poster. Κάτι που φυσικά ΔΕΝ θα έκανε ποτέ ο Clint. Σαν αποτέλεσμα, μας προσφέρει μια ταινία πρακτικά χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτει, επειδή, φυσικά, το θέμα που πραγματεύεται ΔΕΝ έχει πρακτικές, χειροπιαστές απαντήσεις να δώσει. Τώρα, κατά πόσο θα σου κάτσει καλά να δεις μια ταινία 130 λεπτών που δεν καταλήγει πουθενά, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Αν όμως θέλεις να δεις καλές ερμηνείες, αλφάδι διαλόγους και σκηνοθεσία (τόσο καλή, που κάνει ακόμα και τον noob-ά Matt Damon να περνάει για αληθινά καλός ηθοποιός!), αν θες να δεις την πλέον αξιοπρεπή – αν και από τη φύση της ατελή – αντιμετώπιση του ΠΛΕΟΝ αμφιλεγόμενου θέματος, μοιράσου άφοβα το τελευταίο όραμα του θείου Clint. Όπως και να έχει, δε θα το μετανιώσεις.

Πόσα πιάνει; 3,5 / 5

Δεν υπάρχουν σχόλια: