Μάστορας : Sam Gorski, Niko Pueringer
Παίχτες : Jai Koutrae , Zero Kazama , Mary Christina Brown , Victoria Floro , Rob O'Brien , Eric Raymond Lim
Πόσα πιάνει; 2 / 5
Με δυό λογάκια :
Μια ετερογενής ομάδα από άτομα διαφόρων ειδικοτήτων, ψάχνει σε ένα ερημικό νησί για επιζώντες. Στο νησί γινόντουσαν μυστικά πειράματα από μέρους μιας φαρμακευτικής εταιρίας και η ομάδα που τα εκτελούσε χάθηκε φαινομενικά χωρίς ίχνος. Στο νησί θα ανακαλύψουν ότι η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Αλλά και ο καθένας από τους ήρωες, έχει τη δική του κρυμμένη από τους άλλους αντζέντα...
Αναλυτικότερα :
Εντάξει, είντα θέτε τώρα; Εννοείται ότι μιλάμε για b-movie-ά του κερατά... και εννοείται ότι αυτό είναι καλό πράμα! Δυστυχώς, στην αρχή δείχνουν πίζουλα τα πράματα. Σκηνοθεσία τηλεοπτική. Φωτογραφία που ξέβαψε στο πλυντήριο. Κόκκος (και ουχί... Κοκαρίδας!!!) στην εικόνα, σπαστό frame rate. Δηλαδή παλιό / φτηνό / Κινέζικο μηχάνημα προβολής. Διάλογοι τύπου μαγκιά, κλανιά και κώλος φιλιστρίνι. Φάτσες μετεφηβικά ερασιτεχνικές. Χαρακτήρες τίγκα μονοδιάστατοι και στερεοτυπικοί. Τουλάχιστον οι δυο κοπελίτσες είναι ωραία φατσάκια. Ειδικά η Mary Christina Brown που μοιάζει με νεαρότερη κλώνο της θεάς Tia Carrere! Πάμε παρακάτω. Πόσο Resident Evil μπορεί να θυμίζει (αρχικά) το σενάριο; ΠΟΛΥ! Απομονωμένο / εγκατελειμμένο νησί; (όπως στο Veronica) Το'χει! Diverse ομάδα που πάει να έβρει και να διασώσει την ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ομάδα που είχε σταλεί αρχικά, αλλά έχασαν την επικοινωνία; (επειδή τους έφαγε ο Βαμβακούλας;!;) Την έχει! Μια κακή φαρμακευτική εταιρία που μυστικά κατασκευάζει βιολογικά όπλα; Εννοείται Την έχει! Αλλά και πάλι όλα αυτά δεν είναι απαραίτητα κακό πράμα. Τουλάχιστον όχι για μένα! Ναι, είμαι τόσο χαλασμένος.
Προχορώντας στην ταινία, διαπιστώνεις το εξής παράδοξο, αντιφατικό φαινόμενο. Ενώ το σενάριο – παρά την ρηχότητά του – έχει πραματάκια να πει, με τις συνεχείς ανατροπές, τα φλας μπακ στη ζωή των χαρακτήρων, τις πολλές μικρές λεπτομέρειες στις οποίες αρχικά δε δίνεις βάση, μόνο και μόνο για να τις ξαναβρείς μπροστά σου πολύ μετά στην ταινία. Παρόλα αυτά, χάνεται σε λογικά άτοπα και σεναριακά λάθη. Και σε γενικές γραμμές υπάρχει μια διάχυτη ελαφρότητα στον τρόπο αντιμετώπισης της ιστορίας του. Σαν οι δημιουργοί να είχαν μια – ή και περισσότερες - καλές ιδέες αλλά να βαρέθηκαν να εμβαθύνουν έστω σε μια από αυτές. Σε αυτό δε βοηθούν οι καθαρά ερασιτεχνικές ερμηνείες που καθιστούν τους χαρακτήρες στη συνείδησή σου σαν καθαρά αδιάφορα υποκείμενα. Όχι, εννοείται ότι δεν ψάχνω να βρω τη σεναριακή και ερμηνευτική απόδοση του “Τάδε Έφη Ζαρατούστρα” σε μια b-movie. Αλλά θέλει πολλή τέχνη – ή, έστω άπειρη κωλοφαρδία! - για να ρεγουλάρεις την ελαφρότητα, το χύμα και το χαμηλό budget σου, προκειμένου να προσφέρεις αυθεντικό cult πράμα. Και δυστυχώς, το “Dark Island” cult δεν είναι. Είναι απλά μια φτηνή ταινία.
Αποφεύγω να το χαρακτηρίσω θρίλερ, γιατί πολύ απλά, αν και ως έτσι πλασάρεται, εντούτοις δεν είναι. Στα 80κάτι λεπτά που διαρκεί δεν υπάρχει ούτε μια σκηνή που να παραπέμπει σε θρίλερ. Εκτός κι αν ψαρώνεις με μαυρους φακούς επαφής και μαύρη λάσπη αντί για make up effects. Και εδώ έγκειται η μεγαλύτερη του αδυναμία. Θρίλερ δράσης θα ήθελε πολύ να είναι. Στο στυλ των παιχνιδιών Resident Evil. Όμως δεν υπάρχει ούτε μια σκηνή πραγματικής δράσης και φυσικά ουδεμία θριλερική υπόσταση. Ούτε καν λίγο αγωνία, έτσι για να ενταθεί λιγουλάκι το ενδιαφέρον. Οπότε τι είναι; Το απαντήσαμε παραπάνω. Μια φτηνή ταινία που θα μπορούσε να είναι έτη φωτός καλύτερη αν είχε σωστή σκηνοθεσία και είχαν προσεχτεί κάποιες παράμετροι του σεναρίου. Όλα τα άλλα μπορείς να τα παραβλέψεις σε ταινίες του είδους. Τις μέτριες (ακόμα και τις κακές!) ερμηνείες, την κακή φωτογραφία και κάθε τύπου έλλειψη σε τεχνικό και ανθρώπινο δυναμικό. Στον τομέα του b-movie ο σκηνοθέτης σηκώνει τα πάντα στην πλάτη του, έχει την πίτα και το μαχαίρι. Και κουβαλάει αποκλειστικά την ευθύνη για το αν θα δώσει στο λαό κάτι εξαιρετικό. Ή απλά μια – παρά τις όποιες σποραδικές αρετές της – βαρετή και φτηνή ταινία.
Splatter / Gore :
...μα τίποτα! Αλήθεια! Σε b-movie!!! Δηλαδή πού πάμε κύριοι; Κατευθείαν στο καλάθι με τις προσφορές του dvd. Α, έχει κάπου έναν πυροβολισμό. Χωρίς αίμα. Αυτά.
Β / Κ (Βυζιά / Κώλοι) :
...μα τίποτα! Αλήθεια! Σε b-movie!!! Δηλαδή πού πάμε κύριοι; Κατευθείαν στο καλάθι με τις προσφορές του dvd. Τη λαχταριστή σάρκα της Mary Christina Brown, μάλλον μονάχα στο ίντερνετ θα μπορέσεις να την χαρείς και καμαρώσεις. Άμα είσαι τυχερός. Αλλιώς, παίζει να τη δεις και στην kamariera σαν το επόμενο “Μωρό του Μήνα”! Υπομονή για next month baby!
Ρεζουμέ :
Είναι κρίμα και μόνο να σκέφτεσαι το πόσο καλύτερη θα μπορούσε να είχε γίνει αυτή η ταινία. Επειδή τα (σεναριακά τουλάχιστον) φόντα τα έχει. Κάτι τέτοια βλέπω και εκτιμώ όψιμα τη δουλειά του Paul Anderson!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου