Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

Tron Legacy


Μάστορας : Joseph Kosinski
Παίχτες : Jeff Bridges, Garrett Hedlund & Olivia Wilde
Πόσα πιάνει; αντικειμενικά 3,5 / 5, Επειδή ξεπέρασε τις εγγενείς δυσκολίες της και λόγω πίστης στο πρωτότυπο, 4 / 5
Με δυό λογάκια :
Ο Sam Flynn, ο γιος του περίφημου Kevin Flynn, εφευρέτη του TRON, ερευνώντας την εξαφάνιση του πατέρα του, παγιδεύεται στον κόσμο που εκείνος έφτιαξε και είναι αιχμάλωτός του. Πατέρας και γιος θα ξεκινήσουν ένα γεμάτο κινδύνους ταξίδι επιστροφής για να επιστρέψουν πίσω αλλά και να εμποδίσουν την κακόβουλη τεχνητή νοημοσύνη που ελέγχει αυτό τον πανέμορφο, εντυπωσιακό και παράλογο κόσμο, να βρει το δρόμο της προς το δικό μας...

Αναλυτικότερα :
Ποτέ μου δεν μπόρεσα να πάρω σοβαρά το αυθεντικό “TRON”. Ποτέ όμως. Εντάξει, αναγνωρίζω ότι έχει μεγάλο cult status. Και ότι την εποχή που βγήκε ουσιαστικά ήταν η μόνη ταινία που τόλμησε να αναμετρηθεί με τον (τότε) αήττητο τιτάνα των ταινιών επιστημονικής φαντασίας, δηλαδή τα “Star Wars”. Και αυτό από μόνο του είναι μεγάλη μαγκιά. Παρόλα αυτά, τα πρωτοποριακά για την εποχή τους εφφέ ποτέ δεν κατάφεραν να με πείσουν ότι άξιζε να δω μια ταινία με την οποίο διαφωνούσα ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ αισθητικά. Δηλαδή, κολλητές στολές με λαμπάκια, μοτοσυκλέτες, γραφικά υπολογιστή (που τρέχει σε... DOS!!!) και “αληθινοί” ηθοποιοί που παριστάνουν τα προγράμματα μόνο και μόνο φορώντας περίεργα κολάν; Έλεος. Ε, κάπως έτσι, δεν είδα ποτέ το ορίτζιναλ. Και ακόμα δεν το έχω δει (μονάχα αποσπασματικά). Και – προφανώς – ούτε και πρόκειται να το δω. Αν και τούτο εδώ το ταινιάκι, είναι τόσο καλό που με βάζει φυτίλια...

Και ναι, εδώ έχουμε να κάνουμε με την ευτυχή περίπτωση που ένα remake ακολουθεί σωστά τα βήματα του ορίτζιναλ. Το μεράκι των συντελεστών ξεχειλίζει από την οθόνη και δίνει θέαμα εντυπωσιακό, ΟΧΙ μόνο τεχνικά αλλά και καλλιτεχνικά άρτιο. Είναι δε τόσο “πιστό” που δεν διαποτίζεται μονάχα από τα “θετικά” του παλιού “TRON”, αλλά και από τα αρνητικά του. Κοινώς, ιδιαίτερη αισθητική που φλερτάρει έντονα με το Kitsch στοιχείο, παράλογο, κουκουρούκου σενάριο και ρηχοί, στερεοτυπικοί χαρακτήρες που βρίσκουμε σχεδόν σε κάθε ταινία επιστημονικής φαντασίας. Αλλά κάτι τέτοιο είναι εσκεμμένο και φυσικά δεν πρόκειται να πτοήσει διόλου τους πολλούς TRON fans. Απεναντίας! Αν έβγαινε λογική συνοχή από τα πάντα που θα δεις εκεί μέσα, το πιθανότερο ήταν οι “καμμένοι” με την πάρτη του να ξενέρωναν!

Παραδόξως, το μόνο κακό που βρίσκω στην ταινία, είναι η ερμηνεία του Jeff Bridges. Ο άνθρωπος, αν και είναι τρελά respect άτομο για μένα, εντούτοις εδώ βαριέται τρελά. Πιο αδιάφορος ίσως δεν έχει υπάρξει ποτέ, σε καμιά ταινία του. Πάντως, πέρα από τα ελαττωματάκια του και τις ενίοτε παράφωνες αισθητικοτεχνολογικές κορώνες, το “TRON Legacy” είναι μια κλασική ιστορία πατέρα και γιού όπου οι καλοί τελικά νικούν τους κακούς και σώζουν τον κόσμο. Κοινώς, μια ιστορία απλή και χιλιοειπωμένη, αλλά που βρίσκει το στόχο της στις ευαισθησίες του κοινού. Και είναι βαθιά διασκεδαστική, εύπεπτη και συναρπαστική. Όπως κάθε τέτοια ταινία του είδους θα έπρεπε να είναι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: