Cry_WolfΔεν αναφέρω περίληψη. Μόνο 4 λέξεις. Εφηβικό slasher τύπου Scream. Με όλα τα κλισέ, τις φάσεις και τις φάτσες που περιμένετε να δείτε από τα έργα αυτού του είδους. Μόνο που από ένα σημείο και μετά η μανιέρα αλλάζει. Πολλή ίντριγκα σα να πέφτει, πολύ μυστήριο. Πιάνεις τον εαυτό σου σιγά σιγά να μπαίνει στο πνεύμα του έργου. Αρχίζεις να το διασκεδάζεις. Πιάνεις προς το τέλος τον εαυτό σου να γουστάρει.
Και μετά δεν ξέρεις από πού να κρατηθείς. Η μια ανατροπή διαδέχεται την άλλη με καταιγιστικούς ρυθμούς. Προς το τέλος του έργου ψιλοχάνεις τη μπάλα. Το αποτέλεσμα είναι σίγουρα ενδιαφέρον, αλλά μπορούσε και καλύτερα. Κάτι οι πολλές γνώριμες από άλλα έργα του είδους καταστάσεις, κάτι η συντηρητικότητα όσον αφορά τις βίαιες σκηνές (απαράδεκτα λίγες, ανώδυνες και ανέμπνευστες για slasher) κάτι η τελευταία ανατροπή που στα χαλάει. Πάντως δε θα βλαστημήσετε τη μιάμιση ώρα που θα χάσετε από τη ζωή σας.
Death Sentence
Θυμάστε αυτό το παλιό Ελληνικό b – movie της 10ετίας του '70 με το Βόγλη να ξεπαστρεύει με την καραμπίνα μια ολόκληρη συμμορία εμπόρων ναρκωτικών για να εκδικηθεί για το χαμό του παιδιού του? Κάτι τέτοιο γίνεται και εδώ, αλλά στο πολύ πιο καλοφτιαγμένο του. Ο Kevin Bacon παίρνει τους δρόμους για να πάρει το αίμα του πίσω από μια συμμορία κακοποιών που σκότωσαν το παιδί του. Όσο και αν προσπαθεί να σε ξεγελάσει στο πρώτο μισό του αυτό το εργάκι, δεν παύει να είναι μια μαύρη, απαισιόδοξη ματωμένη ιστορία εκδίκησης που κάνει το Kill Bill να θυμίζει ταινία του Disney.
Δεν ξέρω πόσα φράγκα εισέπραξε ο Kevin Bacon για να παίξει εδώ, αλλά λίγα ήταν. Απλά δες τον πως μεταμορφώνεται στο τέλος του έργου. Θα κλάσεις πόμολα.
Changeling
Το νέο πόνημα του Clint Eastwood. Ήταν δυνατό να μην είναι λουσμένο στην ποιότητα? Το στόρυ στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα, πράγμα που του προσδίδει ακόμα περισσότερη δύναμη. Δύσκολη, υποτονική ταινία εποχής. 1930. Το παιδί μιας δυναμικής ανύπαντρης μητέρας (Angelina Jolie) πέφτει θύμα απαγωγής. Μετά από έρευνες μηνών η αστυνομία του Los Angeles το επιστρέφει σπίτι του αλλά κάποιο λάκκο έχει η φάβα... το παιδί που της φέρνουν δεν είναι το δικό της. Αρχικά η μητέρα αποδέχεται το παιδί λόγω της πίεσης της αστυνομίας αλλά και των ρεπόρτερ, προκειμένου να αποφευχθεί το σκάνδαλο, αλλά και για να μη γελοιοποιηθεί η αστυνομία. Όταν όμως καταλαγιάσει ο ντόρος και ζητά να συνεχιστεί η έρευνα για να φέρουν πίσω το παιδί της, οι εκπρόσωποι της αστυνομίας όχι μόνο αρνούνται να τη βοηθήσουν, αλλά και λαμβάνουν μέτρα προκειμένου να αμφισβητηθεί η ψυχική της ακεραιότητα και για να την απομακρύνουν σιγά σιγά από το προσκήνιο.
Δύσκολη ιστορία. Απαιτητική ερμηνευτικά, σκηνοθετικά, σε όλα της γενικώς. Οι κριτικοί κατέκριναν την επιλογή της Jolie για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Θα συμφωνήσω. Όχι επειδή δεν είναι καλή η ερμηνεία της. Απεναντίας. Αλλά μέσα σε αυτό το βαρύ, αργό, υποτονικό έργο, η παρουσία της είναι σαν πολύχρωμο πυροτέχνημα. Δεν εναρμονίζεται. Είναι σα να ανακαλύπτεις στρακαστρούκες στη μακαρονάδα σου. Οι 2 ώρες και είκοσι λεπτά που διαρκεί το έργο χωνεύονται δύσκολα και μπορούν να πέσουν βαριά στον ψυχισμό σου. Αλλά το The Changeling δεν παύει να είναι ταινιάρα. Περιέχει γνήσια δυνατές στιγμές και σου γεννά αληθινά συναισθήματα. Ανατριχιαστικά ρεαλιστικό, κυρίως στο πικρό φινάλε του. Αξίζει με το παραπάνω και το χρόνο σου, αλλά και τη στεναχώρια που θα βιώσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου