Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

Κάψε Εγκέφαλο : The Faculty (1998)


Μάστορας : Robert Rodriguez
Παίχτες : Jordana Brewster, Clea DuVall & Laura Harris


Με δυο λογάκια :
Ένα λύκειο γίνεται το πεδίο μάχης μεταξύ των μαθητών και ενός εξωγήινου οργανισμού που μετατρέπει τους καθηγητές σε αιμοβόρα πλάσματα που το μόνο που θέλουν είναι να μεταδώσουν τη μόλυνσή τους!

Αναλυτικότερα :
Σκέψου όλα τα κλισέ που έχεις δει από λυκειακές ταινίες / σειρές / παιδικά. Όλες τις copy / paste καταστάσεις, ατάκες, χαρακτήρες και ανθρωπότυπους. Την ωραία – και καριόλα! - της παρέας. Το φρικιό. Την καλή κοπέλα που είναι πάντα παρθένα – και ολίγον μπαζάκι. Τον καμένο με τα χασίσια. Τον nerd που τον δέρνουν όλοι. Τους – πάντοτε κόπανους! – αθληταράδες που τους ανήκει σχεδόν κάθε μουνί του σχολείου! τον μαυρούλη που πεθαίνει πάντα από τους πρώτους! Καθηγήτριες cougar, καθηγήτριες θεούσες, τον τσαμπουκά / τύραννο γυμναστή και προπονητή της ομάδας.  Ρίχτα όλα αυτά στο μπλέντερ μαζί με μια καλή δόση από κθουλιάρικαμ εξωγήινα πλοκάμια και χαβαλεδιάρικο τρόμο, όπως γινόταν μόνο στη δεκαετία του ’80. βάλε μια μικρή πρέζα από αγωνία και παράνοια εποχής «The Thing» του John Carpenter (που ανήκει στο top 10 των αγαπημένων μου ταινιών όλων των εποχών!) πασπάλισε με ολίγη γεύση από «The Invasion» - το αυθεντικό, όχι την πατάτα που έπαιζαν οι Daniel Craig και Nicole Kidman! βουαλά! Και έχεις μια από τις πρώτες ταινίες του φέρελπι τότε Robert Rodriguez (ΝΑΙ, του γνωστού Robert Rodriguez των “Sin City”, “From Dusk till Dawn”, “Death Proof” και δε συμμαζεύεται!!) φυσικά πολύ πριν να γίνει μεγάλος και τρανός!


Τι άλλο να πεις; Το «The Faculty» είναι το απόλυτο καλοκαιρινό θριλεράκι, για τους νοσταλγούς και όλους τους μερακλήδες, φτιαγμένο για καφροπροβολές, γεμάτο ψυχή, ειρωνική διάθεση και – καλώς νοούμενη! – βλακεία! Εντάξει, σίγουρα προς το τέλος χρησιμοποιεί κάποιες εύκολες σεναριακές λύσεις και κάποια ολίγον τι φτηνιάρικα κόλπα, αλλά όπως και να έχει, το θέαμα που έχει προηγηθεί είναι τόσο αβανταδόρικα διασκεδαστικό που ειλικρινά σε βάζει στη διάθεση να του συγχωρήσεις όλα τα μικρά του λαθάκια.

Πόσα πιάνει;  Ανεκτίμητο, σε λέω, αφού!

Δεν υπάρχουν σχόλια: