Μάστορας : Guillem Morales
Παίχτες : Belén Rueda, Lluís Homar and Pablo Derqui
Με δυο λογάκια :
H Julia, (Belen Rueda) όπως και η δίδυμη αρελφή της, πάσχει από μια εκφυλιστική νόσο των νεύρων που αργά αλλά σταθερά της στερεί την όραση. Όταν η – ήδη τυφλή – αδελφή της αυτοκτονεί, η Julia είναι πεπεισμένη ότι κάτι άλλο κρύβεται πίσω από το μακάβριο γεγονός. Σταδιακά, ανακαλύπτει στοιχεία ότι οι υποψίες της μπορεί να είναι όντως σωστές. Και αυτό που καταδίωξε και οδήγησε την αδελφή της στον τάφο, πλέον δείχνει να καταδιώκει και την ίδια...
Αναλυτικότερα :
Επιτέλους, ένα πρωτότυπο σενάριο! Εντάξει, θρίλερ με τυφλή πρωταγωνίστρια έχουμε δει και στα The Eye 1 & 2 και φυσικά στα αντίστοιχα Αμερικάνικα remakes τους. Και για να λέμε και τα πράματα με το όνομά τους, το Julia's Eyes ενίοτε θυμίζει το The Eye, ειδικά στην αρχή του. Όμως, σύντομα το σενάριο βρίσκει τους ρυθμούς του και αυτή η ταινιούλα σε βυθίζει αργά αλλά σταθερά στον σκοτεινό και αληθινά παράξενο κόσμο της... μιλάμε λοιπόν αναμφησβήτιτα (μόλις δολοφόνησα την... ορθογραφία, αλλά εκράτσαρε η αυτόματη διόρθωση του blogger!) για μια πολύ καλοφτιαγμένη και ατμοσφαιρική ταινία. Με πολύ καλές ερμηνείες, μη συμβατική φωτογραφία που παίζει περίεργα παιχνίδια με το φως και το σκοτάδι και σκηνοθεσία παλιομοδίτικη μεν, επαρκέστατη δε, που εστιάζει στο παλιό καλό πατροπαράδοτο Hitchcockικό suspense.
Δυο είναι τα πραγματάκια που με χάλασαν στο Julia's Eyes. α) ανοίγει πάρα πολλά θέματα και παράπλευρες ιστορίες τις οποίες τελικά αδυνατεί να διαχειριστεί και τελικά τις αφήνει ξεκρέμαστες β) θα έπρεπε να τελειώσει... 20 λεπτά νωρίτερα! Το τελευταίο του κομμάτι είναι και το χειρότερο, επειδή αδικαιολόγητα πλατειάζει και επιμένει να συνεχίζει πολύ πέρα από το σημείο όπου θα έπρεπε να ρίξει τίτλους τέλους. Σαν αποτέλεσμα, όλη η ιστορία και το suspense ξεφουσκώνουν και απομυθοποιείται τελείως το κατά τα άλλα πολύ καλό και πρωτότυπο concept του.
Πόσα πιάνει; 3,5 / 5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου