Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

Hell Ride, Tropic Thunder, Bad Santa

Hell Ride

Δυο αντίπαλες συμμορίες ατρόμητων χαρλεάδων συκρούονται στην έρημο της Μεξικανικής επαρχίας με αφορμή παλιούς, ανοιχτούς λογαριασμούς. Παραγωγή Tarantino αυτό το φιλμάκι που βασικά είναι το From Dusk 'till Dawn χωρίς βρυκόλακες. Άπειρη, αδίστακτη έρημος, διεφθαρμένοι αντι-ήρωες, κολασμένες γυναίκες-δηλητήριο. Πιστολίδι, gore, γαμάτη μουσική. Τι άλλο μπορεί να ζητήσεις?

Κι όμως. Λείπει ένα καλό σενάριο που θα δέσει όλα τα παραπάνω υλικά μεταξύ τους. Λείπουν οι ερμηνείες, οι καλοστημένες σκηνές δράσης, λείπει γενικά η ουσία. Αυτό που σου μένει είναι μια ταινία με αναίτιες βρισιές και πιστολίδι, κώλους, βυζιά και μουνιά (οι κυρίες εδώ τα δείχνουν όλα) Χάρμα οφθαλμών και αντρική απόλαυση, δε λέω, αλλά όλα αυτά δε φτάνουν για να σκαρώσουν μια καλή b-movie. O Tarantino θα έπρεπε να το ξέρει αυτό καλύτερα από κάθε άλλο σκηνοθέτη της γενιάς του.

Tropic Thunder

Προκειμένου να αποτραπεί η εμπορική αποτυχία μιας υπό κατασκευή χολυγουντιανής υπερπαραγωγής, ο σκηνοθέτης της ταινίας αποφασίζει να ρίξει το πρωταγωνιστικό του καστ σε μια πραγματική ζούγκλα προκειμένου να βγουν όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικά το γύρισμα και οι ερμηνείες. Αυτό που δεν περιμένουν, είναι ότι θα βρεθούν εν αγνοία τους σε μια πραγματική “εμπόλεμη” κατάσταση.

Απολαυστική η πρωταγωνιστική ομάδα. Ben Stiller, Robert Downey Jr (με απίστευτη αφρο – αμερικάνικη μεταμόρφωση) Jack Black. Βάλε και τα δυνατά guest – Tom Cruise (εδώ είναι απίστευτος!) Nick Nolte (αγνώριστος) και αρκετοί άλλοι. Με πρόφαση το σενάριο, η ταινία μας σερβίρει μια ευφυέστατη σάτυρα του χολυγουντιανού παραλογισμού, της παράνοιας και της φαυλότητας των ηθοποιών - σταρ, της απληστίας των παραγωγών και των αδίστακτα κερδοφόρων τακτικών του marketing. Πανέξυπνες και κορυφαίες σουρεάλ στιγμές, το φιλμάκι είν αι απολαυστικότατο και τα σπάει. Μακράν η καλύτερη δουλειά του Ben Stiller (υπογράφει το σενάριο, τη σκηνοθεσία και την παραγωγή) των τελευταίων ετών.

Bad Santa

Ένας Άγιος Βασίλης διαφορετικός από όλους τους άλλους. Βρίζει σα νταλικιέρης, πίνει σα νεροφίδα, “καρφώνει” ό,τι θηλυκό βρίσκει μπροστά του (ειδίκευσή του οι πρωκτικές διεισδύσεις σε... χοντρές!) Αντιπαθεί σφόδρα τα παιδιά, είναι άπλυτος, λιγδής, ατημέλητος. Κρατώ το καλύτερο για το τέλος – με τον κολλητό του φίλο, ένα κακάσχημο νάνο, όταν πέφτει η νύχτα, ξαφρίζουν τα χρηματοκιβώτια και τα ράφια των εμπορικών πολυκαταστημάτων τα οποία τους προσλαμβάνουν την περίοδο των γιορτών!

Απόλαυση ο Billy Bob Thornton στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Το εργάκι είναι ολίγον τι παλιό αλλά σκέφτηκα ότι είναι ταμάμ να το δείτε όσοι δεν ευκαίρησαν μέχρι τώρα, όσο μυρίζει χειμώνας και οι ανάμνησες από τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές είναι ακόμα νωπές. Είναι αληθινό, αυθεντικό και το συναίσθημα που βγαίνει στο τέλος συγκινεί και δεν είναι ούτε ντεμέκ, ούτε βεβιασμένο.

Ήδη αυτό το διαμαντάκι κρατεί τα πρωτεία στην πιο cult Χριστουγεννιάτικη ταινία, μαζί με το The Nightmare Before Christmas του θεού Tim Burton. Ακόμα και τα κανάλια της Ελληνικής τιβί σακουλεύτηκαν τη φάση και το τιμούν δεόντως κάθε Χριστούγεννα από την ημέρα που προβλήθηκε στις αίθουσες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: