The Lords of Salem

Μάστορας : Rob Zombie

Παίχτες : Sheri Moon Zombie, Bruce Davison, Jeff Daniel Phillips 

Με δυο λογάκια :

Η Heidi είναι μια δημοφιλής DJ του ραδιοφώνου και μια μέρα λαμβάνει έναν μυστηριώδη δίσκο από «τους άρχοντες του Σάλεμ». Οι ανατριχιαστική μουσική του ξυπνάει παράξενα συναισθήματα και μνήμες και σύντομα θα αρχίσει να βλέπει ανησυχητικά οράματα και εφιάλτες. Όμως, όλα αυτά συμβαίνουν μονάχα μέσα στο κεφάλι της, ή κάτι πολύ πιο κακό επιχειρεί να απλώσει ξανά τη σκιά του από τα βάθη των αιώνων;

Αναλυτικότερα :

Πρόκειται για την έκτη ταινία του Rob Zombie και σαφέστατα αναπαριστά πλήρως το δικό του ιδιαίτερο στυλ με το οποίο ο καλλιτέχνης μάλλον βλέπει τον κόσμο. Ένα παράξενο μείγμα trash, retro, παρακμής, παράξενης σεξουαλικότητας και ήχων που κυμαίνονται από ενοχλητικά ατμοσφαιρικοί, έως παροξυντικοί  Εντάξει, τουλάχιστον ξέρεις τι να περιμένεις από τον τύπο. Και παρά το ότι το The Lords of Salem έχει σαφέστατες αδυναμίες, είναι εξίσου αναμφισβήτητο ότι αποτελεί μια από τις καλύτερες δουλειές του τύπου με το πιο γαμάτο καλλιτεχνικό όνομα που φτιάχτηκε ποτέ.

Τι ακριβώς είναι το The Lords of Salem; Θα τολμήσω να πω ότι είναι ένα σύγχρονο… «Μωρό της Ρόζμαρι». Επειδή όμως ο Zombie δεν έχει ούτε ένα κλάσμα του ταλέντου και της σκηνοθετικής «υπουλίας» του Polanski, μπολιάζει την δική του δουλειά με στοιχεία στα οποία έχει αποδείξει ότι είναι καλός : εξαιρετικά στυλιζαρισμένες σκηνές μοναδικά πρωτότυπης αισθητικής που μοιάζουν να έχουν βγει από ένα εφιαλτικό videoclip. Και με τις μουσικές γνώσεις του ντύνει την ταινία με ένα από τα πιο ετερόκλητα, αλλά και ταιριαστά soundtracks που φτιάχτηκαν ποτέ σε θρίλερ. Ειδικά το κομμάτι trademark της ταινίας είναι η ανατριχίλα η ίδια! Είχα να ακούσω τόσο «φοβιστικό» κομμάτι μουσικής από το Halloween του John Carpenter! Ναι κι όμως είναι ΤΟΣΟ καλό!

Δυστυχώς, το ίδιο δεν συμβαίνει με την υπόλοιπη ταινία. Κατ’ αρχήν, ο τύπος κάτι πρέπει να κάνει με την γυναίκα του. βασικά, ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΒΑΖΕΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ γιατί πολύ απλά η κυρία δεν το έχει να σηκώσει ερμηνευτικά ολόκληρη ταινία, όπως αποπειράται να γίνει εδώ. Σαν cool δεύτερος χαρακτήρας, ναι, σαφώς. Αλλά σαν πρωταγωνίστρια σε ταινία που είναι αποκλειστικά επικεντρωμένη σε αυτήν, σαφέστατα ΟΧΙ. Πέρα από την ανεπαρκή ερμηνεία, η χαρακτήρας της ηρωίδας δεν είναι καθόλου ανεπτυγμένος και βασικά η γκόμενα δεν κάνει τίποτα που να αξίζει αναφοράς σε ολόκληρη την ταινία, καθώς τα γεγονότα της είναι μοιραία υπεράνω των δυνάμεών της. Όμως, αντί αυτό να τονίζει την ματαιότητα και τον τρόμο του θέματος, απλά σε κάνει να αδιαφορείς για το τι θα γίνει με την τύπισσα. Δεν σε νοιάζει καθόλου όμως!

Δεύτερον, η πλοκή είναι βασικά… ανύπαρκτη. Επί μιάμιση ώρα βλέπουμε τα παράξενα οράματα και τους εφιάλτες της πρωταγωνίστριας, αλλά… δεν συμβαίνει τίποτα άλλο! Και όπου συμβαίνει, γίνεται μάλλον με αδιάφορο και πεζό τρόπο (πχ οι περιβόητες μάγισσες σκοτώνουν το θύμα τους με… μια τηγανιά στο κεφάλι, πισώπλατα!) Βέβαια, οι παραπάνω ντελιριακές σκηνές είναι καταπληκτικές! Αλλά δεν επιτρέπουν στο The Lords of Salem να ανοίξει τα φτερά του και να γίνει κάτι παραπάνω από μια εξαιρετικά στυλιζαριζόμενη συρραφή σκηνών.

Ρεζουμέ :

Η γνωστή άγρια, τσακισμένη και διεστραμμένη ομορφιά της αισθητικής του Rob Zombie είναι σαφέστατα παρούσα εδώ, αλλά της λείπει ο σκοπός και η πειθαρχία για να γίνει μια ολοκληρωμένη «κανονική» ταινία τρόμου. Αν ήταν μια ταινία μικρού μήκους (πχ 45 λεπτά) ή αν ήταν μια οπτικοποιημένη μουσική κυκλοφορία, θα προσκυνούσαμε. Αλλά όπως και να έχει, παρά τα ελαττώματά της, είναι μια αξιοπρεπής «εναλλακτική» ατμοσφαιρική επιλογή.

Πόσα πιάνει; 3 / 5