Κάψε Εγκέφαλο : Monster Brawl (2011)

Μάστορας : Jesse T. Cook

Παίχτες : Dave Foley, Art Hindle, Robert Maillet

Με δυο λογάκια :

Οχτώ κλασικά τέρατα, μονομαχούν μέχρι θανάτου σε ένα ασυνήθιστο τουρνουά πάλης, που λαμβάνει χώρα σε ένα καταραμένο νεκροταφείο.

Αναλυτικότερα :

Οκ, πονάνε τα μυαλά μου. Βλέποντας αυτό το απόλυτα καμένο ταινιάκι, δεν έχω αποφασίσει ακόμη αν το αγαπώ ή το μισώ. Κατ’ αρχήν, η αρχική ιδέα είναι γαμάτη. Όλα τα κλασικά τέρατα (ζόμπι, Φρανκενστάιν, λυκάνθρωπος, μούμια, βαμπίρ, μάγισσα κλπ) από τις γκουφοταινίες και τα βιβλία με τα οποία μεγαλώσαμε, τα δίνουν όλα σε ένα παράξενο ρινγκ, μονομαχώντας μέχρι θανάτου, ενώ το όλο σόου προμοτάρεται σαν ηδονοβλεπτικό θέαμα από άπληστους και ανεκδιήγητους «παράγοντες του χώρου» με intro βιντεάκια, στημένες συνεντεύξεις, τις κλασικές γκόμενες γλάστρες που μπαίνουν παντού, φωνές τζερτζελέ και σαματά. Όμως, η εκτέλεση αυτής της πολύ καλής ιδέας, χωλαίνει. Εξηγώ παρακάτω. Παρόλα αυτά, υποθέτω ότι αν αγαπάς wrestling και horror b-movies, μάλλον θα πρέπει να δεις αυτή την εξωφρενική και παράξενη ταινία.

Πρώτα από όλα, εδώ δεν υπάρχει καθόλου ηθοποιία. Οι ανθρώπινοι χαρακτήρες υποδύονται απλώς τον εαυτό τους, ενώ οι τερατώδεις χαρακτήρες είναι απλώς επαγγελματίες παλαιστές ντυμένοι άλλοτε σε πιο επιτυχημένα και άλλοτε σε πιο αποτυχημένα κουστούμια. Και σε αυτό δεν δίνω πολλή βάση, γιατί θέλω να δω τα τέρατα να τα δίνουν όλα και να χρησιμοποιούν δυνάμεις και τακτικές χαρακτηριστικές τους, προκειμένου να εξολοθρεύσουν τους αντιπάλους τους. Και κάπου εκεί το Monster Brawl αποτυγχάνει να ανταπεξέλθει σε ότι υπόσχεται ο τίτλος του. Γιατί απλά απαρτίζεται από 5 αδιάφορα ματς όπου τύποι ντυμένοι με κουστούμια απλώς ανταλλάσσουν γροθιές και κλωτσιές, άιντε και καμιά λαβή και κανένα κόλπο με τα σκοινιά. Και βασικά αυτό είναι όλο. Σε λίγες, πολύ λίγες περιπτώσεις, κάποια τέρατα ξεφεύγουν από την πεπατημένη, όπως ο Κύκλωπας που χρησιμοποιεί… ακτίνες λέιζερ από το μάτι του για να καταστρέψει τον αντίπαλό του. αυτές οι πολύ λίγες στιγμές αποτελούν και τις πιο ευφάνταστες και βασικά καλύτερες της ταινίας. Αλλά πέραν 2 – 3 εξαιρέσεων… μονάχα γροθιές, κλωτσιές και κακό make up. Και είναι κρίμα, γιατί θα μπορούσε να είναι πολύ πολύ καλύτερο.

Ρεζουμέ :

Μια πολύ παράξενη ταινία, αυστηρά προσανατολισμένη στους καμένους των δυο ειδών (wrestling & b-movies) με μια πολύ καλή αρχική ιδέα, αλλά αποτυχημένη και αφόρητα πεζή εκτέλεση.

Πόσα πιάνει; Δεν βαθμολογείται! Τα μυαλά μου ακόμη πονάνε!