Classics : The Tenant (O Ένοικος) - 1976

Μάστορας : Roman Polanski

Παίχτες : Roman Polanski, Isabelle Adjani, Melvyn Douglas 

Με δυο λογάκια :

Σε μια φτωχογειτονιά του Παρισιού, ο ντροπαλός υπάλληλος κύριος Trelkovsky νοικιάζει ένα διαμέρισμα σε μια παλιά πολυκατοικία. Η προηγούμενη ένοικος, Simone Choule, αυτοκτόνησε πέφτοντας από το μπαλκόνι. Η εχθρική θυρωρός και ο άπληστος νοικάρης του επιβάλλουν αυστηρούς κανόνες συμπεριφοράς προκειμένου να παραμείνει στο διαμέρισμα. Σύντομα, η πίεση που δέχεται από τους παράξενους γείτονές του γίνεται αφόρητη. Καθώς οι μέρες περνούν, ο ήρωας συνάπτει μια παράξενη σχέση με την φίλη της Simone, την αινιγματική Stella. Όσο ο καιρός περνά, ο Trekovsky νιώθει ολοένα πιο πεπεισμένος ότι όλοι γύρω του σχεδιάζουν να τον κάνουν να αυτοκτονήσει, όπως ακριβώς η προηγούμενη άτυχη ένοικος…

Αναλυτικότερα :

Αυτή είναι μια από τις καλύτερες και σημαντικότερες ταινίες του μεγάλου Roman Polanski. Και χωρίς πλάκα τώρα, είναι ίσως μια από τις καλύτερες ταινίες τρόμου που γυρίστηκαν ποτέ. Έχει δε μια ιδιαιτερότητα – ο ίδιος ο Polanski παίζει τον ήρωα Telkovsky και ζωντανεύει αξιοθαύμαστα την κάθοδό του σε ολοένα και βαθύτερα σκοτάδια τρέλας και παράνοιας. Αυτή είναι η ταινία είναι το τρίτο μέρος μιας άτυπης «τριλογίας» - τα άλλα δυο μέρη είναι τα "Repulsion & "Rosemary's Baby". Οι ταινίες φυσικά είναι αυτόνομες και ανεξάρτητες και φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους : αυτό που τις ενώνει είναι ο αστικός τρόμος και οι παράξενες σχέσεις των ηρώων τους μέσα σε ένα εκφυλισμένο αστικό τοπίο.

Η ερμηνεία του Polanski, φαινομενικά αδέξια και «ξύλινη» είναι φυσικά επιτηδευμένη : ο ήρωάς του είναι ένας απλοϊκός τυπάκος χωρίς ζωή και χωρίς συναισθήματα που παγιδεύεται σε έναν εφιαλτικό λαβύρινθο απαρτιζόμενο από πολύ πολύ παράξενους ανθρώπους. Υπό αυτό το πρίσμα, ο τραγικός ήρωας θυμίζει ολοένα και περισσότερο, τον Γιόσεφ Κ. στην Δίκη του Κάφκα. Φυσικά, το αγχωτικό, κλειστοφοβικό αποτέλεσμα ενισχύεται από τις καλές ερμηνείες του υπόλοιπου cast και από την καταπληκτική φωτογραφία και σκηνοθεσία. Εδώ μιλάμε για παλιό καλό Polanski στο απόλυτο ζενίθ της καριέρας του. Η πολυκατοικία που αποτελεί την φυλακή του τραγικού Trelkovsky είναι ένα σκηνικό αμιγώς γοτθικό, γεμάτο από παράξενες εικόνες εξίσου τρομακτικές και γοητευτικές. Αργοί, επιτηδευμένα υπνωτιστικοί ρυθμοί, η σταδιακή μετάβαση σε ένα άλλο, παράλληλο σύμπαν, η μεταμόρφωση του χαρακτήρα σε κάτι άλλο, όλα αυτά, απαρτίζουν την καλύτερη (κατά την ταπεινή γνώμη του γραφόντος) ταινία ψυχολογικού τρόμου που φτιάχτηκε ποτέ, μια από τις καλύτερες δουλειές του Roman Polanksi και ένα από τα πιο διαχρονικά αριστουργήματα του κινηματογράφου, επίκαιρο και αθάνατο μέχρι και τις μέρες μας.

Πόσα πιάνει; 5 / 5 ακατέβατα!