Εταιρία
: id software / Bethestha softworks
Πλατφόρμα : PS3, PC, XBOX 360
Με
δυο λογάκια :
Το
νέο παιδί της id software παίρνει τα καλύτερα σημεία από όλα τα
μετα-αποκαλυπτικά παιχνίδια που κυκλοφορούν εκεί έξω, τα ντύνει με καταπληκτικά
γραφικά και μουσικές και μας τα παρουσιάζει με ιδιαίτερα άρτιο – αν και ημιτελή
τρόπο. Αν δεν σε πειράζει να παίξεις κάτι που να σου θυμίζει τόσο πολύ τα Borderlands και Fallout, θα απολαύσεις ένα ξέφρενο και απολαυστικό first person shooter, παρά τα όποια
ελαττωματάκια του.
Τα
Θετικά :
Ο
τεχνικός τομέας : καταπληκτικά γραφικά, τα ωραιότερα μοντέλα χαρακτήρων που
έχεις δει ποτέ, cool και ζόρικη μουσική.
Πολλές,
υπο-αποστολές, κάποιες από τις οποίες είναι και πολύ πρωτότυπες
Στιβαρό
πιστολίδι, ωραίος arcade based racing μηχανισμός. Βασικά είναι δυο
παιχνίδια σε ένα.
Τα
Αρνητικά :
Δίνει πολλές υποσχέσεις που δεν πραγματοποιεί.
Μικρότερο και πιο περιορισμένο απ’ όσο του φαίνεται
Το first person κομμάτι
του είναι υπερβολικά εύκολο, ιδίως επειδή τα όπλα που σου δίνει γίνονται, από
ένα σημείο και μετά, υπερβολικά δυνατά. Από τη στιγμή που θα αποκτήσεις pop rockets και advanced wingsticks βασικά
το παιχνίδι γίνεται περίπατος, σε οποιοδήποτε επίπεδο δυσκολίας.
Πολύπλοκος
– αν και λειτουργικός – χειρισμός
Αδύναμο
σενάριο, αδιάφορος πρωταγωνιστικός χαρακτήρας
Μεγάλοι loading times
Αρκετά bugs (?)
Αναλυτικότερα
:
Εντάξει,
κάτι τέτοιο δεν το περίμενα από την εταιρία που έγινε γνωστή από τα Doom. Αλλά όπως και να έχει, το να τολμήσουν να φτιάξουν
κάτι που – θεματικά τουλάχιστον – είναι τόσο μακριά από την πεπατημένη συνταγή,
είναι κάτι που αν μη τι άλλο το εκτιμώ. Το RAGE έχει βγει εδώ
και κάτι μήνες και όσοι από εσάς δεν το έχουν παίξει, τώρα είναι μια πολύ καλή
ευκαιρία να το πράξουν, εφόσον διατίθεται πλέον και σε πολύ καλή τιμή. Αν
γουστάρετε τα Fallout και Borderlands, εδώ
θα την καταβρείτε. Το RAGE παίρνει όλα τα στοιχεία που πραγματικά γουστάρουμε από
τα παραπάνω παιχνίδια, βγάζει τα βαρετά / σπασαρχίδικα στοιχεία, ενισχύει το
κομμάτι της δράσης και της οδήγησης και μας προσφέρει μια απολαυστική και
ξέφρενη εμπειρία που επιπλέον έχει περίσσευμα attitude και
τσαμπουκά.
Και
σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το RAGE δεν σου προσφέρει έναν τρόπο gameplay, αλλά δυο, καθώς έχεις πλήρη ελευθερία να μπεις στο
όχημά σου, να αλωνίσεις την wasteland του μέλλοντος και ανά πάσα
στιγμή να κατέβεις από αυτό, να αδειάζεις τα πιστόλια σου σε ότι κινείται, να
μιλήσεις σε ότι δεν σκοτώνεις και μετά να ξανανέβεις, να βάλεις κόντρες και να
καταστρέψεις bandits, να επιτύχεις ριψοκίνδυνα
και θεαματικά stunts, να ανακαλύψεις κρυμμένες
περιοχές, να ξαναεπισκεφτείς πόλεις και
καταυλισμούς, να αναλάβεις νέες αποστολές και δε συμμαζεύεται.
Σενάριο
/ Ατμόσφαιρα :
Μέτριο
σενάριο που ποτέ δεν εμβαθύνει στα πολλά και αρχικά ενδιαφέροντα concepts του.
Βασικά, όσο προχωράς προς το τέλος το παιχνίδι σου δίνει την εντύπωση του
ημιτελούς. Όλα όσα μαθαίνεις από τους προσεγμένους διαλόγους μένουν τελικά στον
αέρα και σαν φινάλε ανταμείβεσαι με ένα εξαιρετικά σύντομο και ξενέρωτο
βιντεάκι τερματισμού. Επιπλέον, όσο ενδιαφέρον και ζωντάνια υπάρχει στους
χαρακτήρες που συναντάς, τόσο υπολείπεται από τον κεντρικό σου χαρακτήρα ο
οποίος πάντα παραμένει ανώνυμος και… μουγγός, βασικά σαν τον στρατιώτη του DOOM.
.jpg)
H ατμόσφαιρα έχει
τα πάνω και τα κάτω της. Συνηθέστερα τα πάνω της. Η wasteland είναι
ένα μοναδικά σκληρό αλλά και γοητευτικό τοπίο. Το ίδιο και κάποιες περιοχές,
όπως η Dead City, ή
το υπόστεγο των Mutants. Επίσης και οι 4 οικισμοί
(Hagar, Outrigger, Wellspring & Subway
Town) του παιχνιδιού είναι εξαιρετικά προσεγμένοι και
γεμάτοι με (οπτικά) υπέροχους και αληθοφανείς χαρακτήρες που επιπλέον έχουν να
σου πουν και αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα, που τις περισσότερες φορές δεν έχουν
καν σχέση με τις αποστολές που αναλαμβάνεις, είναι απλά flavor text που σε ενημερώνει για διάφορες
πτυχές του κόσμου του παιχνιδιού και εμπλουτίζουν σημαντικά την εμπειρία που
σου προσφέρει. Κάποιες άλλες περιοχές υπολείπονται, όπως το κρησφύγετο της Authority (η τελική «πίστα» του παιχνιδιού) που είναι
προχειροφτιαγμένη, βαρετή και μέτρια.
Γραφικά
/ Ήχος :
Τα
ωραιότερα μοντέλα χαρακτήρων που έχεις δει ποτέ. Ειδικά οι προσωπικότητες που
κινούνται στους οικισμούς που επισκέπτεσαι έχουν πρωτοφανές επίπεδο
λεπτομέρειας και πολύ ενδιαφέροντα πράγματα να σου πουν. Το ίδιο καλό επίπεδο
ισχύει και στα μοντέλα των αντιπάλων, αν και δύσκολα θα εκτιμήσεις εκεί την
λεπτομέρεια που υπάρχει επειδή η δράση είναι τόσο γρήγορη και ξέφρενη. Ωραία
μοντέλα όπλων και εξαιρετικά περιβάλλοντα. Κάποιες χοντράδες στα γραφικά
μπορείς να δεις στην wasteland, αλλά
σε ένα τόσο αχανές τοπίο αυτό είναι κάτι το αναμενόμενο και φυσιολογικό.
Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει η αλλαγή των φίλτρων φωτισμού καθώς κινείσαι από
περιοχή σε περιοχή, που αντανακλά της προσαρμογή των ματιών του πρωταγωνιστή
στο φως και αντίστοιχα στο σκοτάδι.
Ωραίος
ήχος με άρτιους και πολλούς διαλόγους, καλό voice acting,
εξαιρετικά ηχητικά εφέ και ξεχωριστούς ήχους – σήμα κατατεθέν για κάθε
αντίπαλο. Σε λίγα παιχνίδια είναι τόσο χρήσιμο να παίζεις με τον ήχο δυνατά!
Και μόνο από αυτόν αρκεί για να ξέρεις τι να περιμένεις να αντιμετωπίσεις.
Ωραίοι και οι ήχοι των κινητήρων των οχημάτων, σε βάζουν για τα καλά σε
γκαζιάρικη διάθεση. Το αποτέλεσμα συμπληρώνεται από ένα από τα πιο ταιριαστά,
«μάγκικα» και καλοδουλεμένα soundtrack που έχεις ακούσει.
Χειρισμός
/ Gameplay :
Πολύπλοκος
χειρισμός, καθώς χρησιμοποιείς ανά πάσα στιγμή κάθε πλήκτρο του χειριστηρίου,
όλα τα «φτερά» και τους δυο αναλογικούς μοχλούς και όλα τα πλήκτρα κατεύθυνσης.
Πάντως, με τον καιρό τον συνηθίζεις. Επιπλέον, τίθεται και ένα θεματάκι που
ΙΣΩΣ να έχει να κάνει με bug. Στο πρώτο playthrough του
παιχνιδιού, για κάποιες χρονικές περιόδους αντιμετώπισα το θέμα κάποιων
κουμπιών που πατιόνταν μόνα τους, ειδικά σε συνδυασμό με κάποια άλλα. Φερ’ ειπείν,
κάποιες φορές η λειτουργία του R2 ενεργοποιούνταν
κάθε φορά που πατούσα τον αναλογικό μοχλό ή κάποιο πλήκτρο κατεύθυνσης. Σε
άλλες περιπτώσεις, το χειριστήριο άλλαζε από μόνο του port, πχ από το 1 πήγαινε στο 4. Όλα αυτά ποτέ δεν
συνέβησαν όταν έπαιζα άλλα παιχνίδια (άρα δεν είναι θέμα ούτε του PS3, ούτε του sisaxis χειριστηρίου)
και στο δεύτερο playthrough δεν παρουσιάστηκε κανένα απολύτως πρόβλημα.
Για
να είμαστε απόλυτα ακριβείς, το review
αυτό απευθύνεται για την έκδοση σε PS3. Άκουσα ότι στο PC αντιμετωπίζει
πολλά bugs, πληροφορία που δυστυχώς δεν είμαι σε θέση να
επιβεβαιώσω. Επιπλέον, πολλές φορές θα σου τύχει να μη μπορείς να αναλάβεις
αποστολές επειδή το παιχνίδι όταν προχωράει από ένα σημείο και μετά «σκοτώνει»
χωρίς προειδοποίηση (και χωρίς λόγο!) πολλές από τις υπό-αποστολές σου. Φερ’
ειπείν όταν πλακώνουν τα droids
της Authority στην
Subway Town, αυτόματα
δεν μπορείς πλέον να συμμετάσχεις σε κανένα racing event. Σε άλλες
περιπτώσεις, ειδικά αν έχεις ενεργοποιήσει το DLC πακέτο με τις sewer missions,
οι αποστολές δεν ενεργοποιούνται, παρά το ότι βρίσκεις τα καπάκια των υπονόμων
που είναι κρυμμένα στη wasteland και τα οποία παραμένουν
πεισματικά ανενεργά, παρά το ότι πλήρωσες για να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Δεν ξέρω αν είναι θέμα bug ή όχι, πάντως κάτι τέτοια αδιευκρίνιστα θεματάκια
υπάρχουν και το παιχνίδι σαφέστατα χάνει πόντους από αυτά, αν και σίγουρα δεν
καταστρέφεται η εμπειρία που μπορείς να αποκομίσεις από αυτό.
Κατά
τα άλλα, το gameplay είναι στιβαρό, γρήγορο και άμεσο. Ποιοτικό και
στρατηγικό πιστολίδι, arcade
– και ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ διασκεδαστικό – γκάζι,
θα σε κάνει να αδημονείς για την κάθε νέα αποστολή που μπορεί να ξεκλειδώσεις.
Και η διάρκειά του είναι ιδιαίτερα αξιόλογη για first person
shooter : προσωπικά μου πήρε 22 ώρες για να το τερματίσω την
πρώτη φορά, έχοντας ολοκληρώσει πάνω από το 75% των υπο - αποστολών του
παιχνιδιού. Παρόλα αυτά, δεν πλησιάζει καν τη διάρκεια τίτλων όπως τα Fallout, ούτε και το βαθμό ελευθερίας που προσφέρει αυτό. Για
να είμαστε ξεκάθαροι, το RAGE σαφέστατα ΔΕΝ ανήκει στο ίδιο είδος με το Fallout. Παρόλα αυτά, τα πάντα σε αυτό σου υπονοούν – και
ενίοτε σου τάζουν κάτι τέτοιο και όταν διαπιστώνεις την γυμνή αλήθεια, ότι
δηλαδή το RAGE είναι ένα εξαιρετικά καλοφτιαγμένο ιβρύδιο first person shooter / racing με πολλές
επιλογές και υποαποστολές για παιχνίδι του είδους, αλλά ΤΙΠΟΤΑ παραπάνω, δε
μπορείς να μην απογοητευτείς, έστω και λιγάκι.
Τελευταίο
παραπονάκι : το shooting κομμάτι είναι πολύ εύκολο, τουλάχιστον για τα δικά μου
γούστα. Βασικά, 2 μόλις πράγματα χρειάζεσαι για να τερματίσεις αεράτος το
παιχνίδι, σε οποιοδήποτε βαθμό δυσκολίας : το settler pistol (το όπλο με το οποίο ξεκινάς το
παιχνίδι!) με 3 διαφορετικά είδη πυρομαχικών (απλές σφαίρες για αρχή, fatboys μέχρι
και τον τερματισμό και fat mammas όταν
γαμιέται το σύμπαν) και πολλά wingsticks. Άιντε
και το shotgun με
απλά buckshot σκάγια
για πίστες που έχουν πολλούς mutants. Άμα δε
φτιάξεις και pop rockets, είναι σαν να κλέβεις παγκάρι από εκκλησία. Αυτά τα
ολίγα και είσαι κατά 99% καλυμμένος! Ειδικά όταν αναβαθμίσεις τα wingsticks, γίνονται το απόλυτο όπλο ολέθρου και καταστροφής, αποκεφαλίζουν,
πετσοκόβουν πολλούς αντιπάλους ταυτόχρονα, επιστρέφουν σε σένα για να τα
ξαναχρησιμοποιήσεις, έχουν auto targeting, τα κάνουν όλα πριν από σένα για σένα και συμφέρουν!
Περίπατος μιλάμε!
Online / Multiplayer:
Online γκάζια, και
πιστολίδια υπάρχουν, με αρκετές επιλογές και υποπαιχνίδια, αν και δεν ξέρω πόσο
κόσμο θα βρείτε εκεί έξω για να παίξετε. Κακά τα ψέματα, αν θες online πιστολίδι,
καλύτερα αγόρασε το Modern Warfare 3. Έκαστος στο είδος του. Και το RAGE είναι βασικά φτιαγμένο για single player.
Ρεζουμέ
:
Το
RAGE είναι
μια υπερπλήρης – αν και με σαφέστατα ελαττώματα και ατέλειες δουλειά. Είναι
επίσης αξιοπρόσεκτα διασκεδαστικό, συμπαγές στο gameplay του
και πολύ, πολύ καλοφτιαγμένο. Μου δίνει την αίσθηση ότι αν του έδιναν λίγο
παραπάνω χρόνο στο developing ώστε να προσθέσουν επιπλέον περιεχόμενο και να
διορθώσουν τα bugs του, ότι θα μας έκανε όλους να παραμιλάμε. Παρά τις
ελλείψεις του πάντως, το προτείνω ανεπιφύλακτα, κυρίως επειδή είναι ένα από τα
πιο χαλαρωτικά και διασκεδαστικά παιχνίδια που έπαιξα εδώ και πολύ καιρό…
Γραφικά
& ήχος : 5 / 5
Gameplay & Χειρισμός : 4 / 5
Ατμόσφαιρα
& Σενάριο : 3,5 / 5
Value for money : 4,5 / 5
Συνολικά πόσα πιάνει: 4 / 5
.jpg)
