Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

Dead Space Aftermath


Μάστορας : Mike Disa
Παίχτες : Ricardo Chavira , Curt Cornelius , Christopher Judge , Gwendoline Yeo
Με δυό λογάκια :
Εντάξει, αυτό το review αφορά μονάχα όσους από εσάς τράβάτε αρρώστια με τα παιχνίδια της ΕΑ, “Dead Space”. Αν δεν έχετε ιδέα περί τίνος μιλάω, προσπεράστε άφοβα αυτό το post, δεν έχετέ τίποτα, μα τίποτα να χάσετε... Λοιπόν, η Film Roman ξαναχτυπά. Και μετά το cgi prequel του πρώτου τίτλου “Dead Space” , το "Dead Space Downfall" του οποίου το review θα βρείτε ΕΔΩ, έφτιαξάν αυτό το ταινιάκι που με την ίδια λογική είναι ένα χαλαρό prequel του καταπληκτικού "Dead Space 2". Μετά τα γεγονότα του πρώτου παιχνιδιού Dead Space, το USS O'Bannon στέλνεται στον πλανήτη Aegis VII για να αποτρέψει την ολική αποσταθεροποίησή του. Φυσικά, αυτό είναι μια βιτρίνα για τον αληθινό λόγο της αποστολής : να ανακτήσουν τα θραύσματα του εξωγήινου artifact που καταστράφηκε στο πρώτο παιχνίδι. Φυσικά, τα πάντα πάνε στραβά, η επαφή χάνεται με το O'Bannon και τελικά 4 επιζώντες σώζονται και φέρνονται στον αστρικό σταθμό The Sprawl για ανάκριση. Μέσα από τις διηγήσεις τους, εξιστουρούνται οι άγνωστες πτυχές της ιστορίας, όπως τις βίωσε ο καθένας τους και ξετυλίγεται στον θεατή το δράμα και η καταστροφή που έλαβαν χώρα.

Αναλυτικότερα :
Η αισθητική του “Dead Space Aftermath” θυμίζει το "Αnimatrix". Θυμάστε εκείνο το ταινιάκι κινουμένων σχεδίων που είχε βγεί τότε μετά τις ταινίες “The Matrix” που αποτελούταν από μικρές ιστορίες σχετικές με το σύμπαν του Matrix, όπου η καθεμία είναι φτιαγμένη και από ένα διαφορετικό studio γραφικών; Ε, κάτι τέτοιο γίνεται και εδώ, αν και το αισθητικό αποτέλεσμα είναι σαφώς κατώτερο. Κάποιες από τις ομάδες, (Κορεάτικες όλες) είχαν συμμετάσχει και στην παραγωγή του “Dante's Inferno: an Animated Epic”

Τα προβλήματα του Dead Space : Aftermath ξεκινάνε με το καλημέρα. Η διήγηση βασίζεται σε 4 πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες που σου γίνονται από την αρχή αντιπαθείς ή στην καλύτερη των περιπτώσεων αδιάφοροι. Πάντως, ΟΛΟΙ τους είναι σαφέστατα ρηχοί και στερεοτυπικοί χαρακτήρες που έχεις δει ίδιους και απαράλλαχτους σε χιλιάδες άλλες ταινίες επιστημονικής φαντασίας στο διάστημα. Η αισθητική απεικόνιση πάσχει : όλες οι σκηνές που αφορούν το παρών έχουν γίνει χρησιμοποιώντας μετριότατα γραφικά υπολογιστή που μοιάζουν σαν να είχαν συντηρηθεί στη ναφθαλίνη, μέσα στο χρονοντούλαπο της 10ετίας του '90. με κινήσεις αργές, ρομποτικές, λιτότατα backgrounds, μαλλιά μονοκόμματα που θυμίζουν... playmobil (!!!) ίχνος λεπτομερειών, πτυχώσεων στα ρούχα κλπ και τέλος, λίγα και ”ξεπλυμένα” χρώματα. Ευτυχώς, τα πράματα βελτιώνονται αρκετά κατά την διάρκεια των flashbacks των 4 επιζόντων, που απεικονίζονται από ποικίλλης ποιότητας κινούμενο σχέδιο. Πάντως, ουδέποτε το σχέδιο δεν φτάνει πολύ ψηλά επίπεδα και ειδικά τα σχέδια των τεράτων πάσχουν καθώς δεν θυμίζουν καν τα αντίστοιχα από τα παιχνίδια.

Σε γενικές γραμμές, αν και σαν ιδέα το να πλέξεις 4 διαφορετικές υποκειμενικές οπτικές γωνίες και μετά να βάλεις τον θεατή να συναρμολογήσει στο μυαλό του την αληθινή αλληλουχία των γεγονότων, είναι μια καλή ιδέα, εντούτοις εδώ δεν εκτελείται επαρκώς. Και ουδέποτε οι μαρτυρίες των επιζόντων δεν μπλέκονται ή μπερδεύονται μεταξύ τους, απλά ακολουθούν μια αυστηρά χρονική αλληλουχία : ο καθένας με τη σειρά του διηγείται το αντίστοιχο χρονικό κομμάτι της ιστορίας και αυτά μεταξύ τους ΔΕΝ μπλέοκονται, απλά μπαίνουν σε μια σειρά από το πρώτο ως το τελευταίο. Δηλαδή, αν περιμένατε μια δουλειά αντίστοιχη με αυτή που είχε γίνει με τις ιστορίες του Leon και της Claire στο αριστουργηματικό “Resident Evil 2”, όπου η κάθε ιστορία πραγματικά περιέχει “κλειδιά” για την καλύτερη κατανόηση των υπολοίπων, απλά ξεχάστε το. Επιπλέον, η κάθε επιμέρους ιστορία στερείται έντασης, δράσης και εν γένει ενδιαφέροντος. Και σε καμία περίπτωση η θέαση του Dead Space Aftermath δεν προσθέτει στην εμπειρία που θα βιώσεις παίζοντας το “Dead Space 2”. δεν έχει καν καμία ουσιαστική σχέση με αυτό.

Ρεζουμέ :
Αν το “Dead Space : Downfall” ήταν απλώς μέτριο, το “Dead Space : Aftermath” είναι δυο κλικ χειρότερο. Είναι κρίμα, γιατί μπορούσαν να κάνουν πολλά ωραία πράγματα – σίγουρα οι καλές ιδέες υπήρχαν – αν το είχαν δουλέψει καλύυτερα και δεν εξαντλούσαν την προσπάθειά τους στα στενά ποιοτικά όρια της αρπαχτής.

Πόσα πιάνει; για τους άρρωστους του Dead Space και μόνο, επιεικώς 2 / 5. Οι υπόλοιποι, απλώς αποφύγετε...

Δεν υπάρχουν σχόλια: