Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

Extraordinary Measures (Ακραία Μέτρα)

Μάστορας : Tom Vaughan
Παίχτες : Brendan Fraser , Harrison Ford , Keri Russell
Πόσα πιάνει; 3 / 5
Με δυό λογάκια :
Ένα ζευγάρι έχει δυο παιδιά που πάσχουν από μια σπάνια γενετική ασθένεια που δε θα τους επιτρέψει να ζήσουν μέχρι το 10ο έτος της ηλικίας τους. Ο σύζυγος, John, που ασχολείται επαγγελματικά με την προώθηση προϊόντων, έρχεται σε επαφή με τον Robert Stonehill, έναν αρκετά εκκεντρικό επιστήμονα που θεωρείται ο κορυφαίος θεωρητικός του είδους του. Έχει μια θεωρία για ένα αποτελεσματικό φάρμακο. Ωστόσο, δεν έχει αρκετούς πόρους προκειμένου να προχωρήσει στην έρευνά του. Ο John και η σύζυγός του, καταφέρνουν να βρούν τα χρήματα για να ξεκινήσει η έρευνα και στη συνέχεια ο John αφιερώνεται ολοκληρωτικά στην προσπάθεια αυτή. Θα πρέπει να τα καταφέρει, συνεργαζόμενος με στυγνούς καπιταλιστές αλλά και με αντίπαλες ερευνητικές ομάδες, προκειμένου να επιβιώσουν οι ελπίδες τους στον εξαντλητικά πολύπλοκο και απρόσωπο κόσμο των φαρμακοβιομηχανιών. Εν τω μεταξύ, τα προβλήματα συσσωρεύονται, ο χρόνος περνάει σε μια αδυσώπητη κούρσα όπου στο τέλος της θα κριθεί η ζωή ή ο θάνατος των παιδιών του John...

Αναλυτικότερα :
Κατ' αρχήν, ο πρωταγωνιστής ονομάζεται ...Mr Crowley!!! John Crowley! Δεν ξέρω αν αυτό έγινε επίτηδες ή κατά τύχη, αλλά κάθε φορά που άκουγα κάποιον στην ταινία να αναφωνεί “... Mr Crowley...” αναπόφευκτα στο μυαλό μου ερχόταν το ομώνυμο έπος του Ozzy Osbourne! Καμία σχέση βέβαια, αλλά όπως και να έχει, ήταν άλλος ένας παράγοντας να αποσπαστεί η προσοχή μου από την ταινία. Το λοιπόν... νομίζω ότι δεν θέλει και πολλά πολλά όσον αφορά το είδος της ταινίας. Είναι ένα κοινωνικό δράμα, αλλά σε οικογενειακή συσκευασία. Τέτοιες ταινίες, δεν είναι διόλου του γούστου μου. Αλλά, από την άλλη δε μου αρέσει να απορρίπτω εκ προοιμίου τίποτα. Να ξεκινήσουμε από τα θετικά; Είναι ένα αρκετά ανθρώπινο έργο. Έχει ωραίες στιγμές και κάποιες συγκινητικές φάσεις, ειδικά στο πολύ καλό φινάλε. Έχει μια άψογη ερμηνεία από τον Harrison Ford, που είναι πάντα ευχάριστο να τον βλέπεις στην οθόνη σου. Πολύ καλή επίσης και στο ρόλο της είναι η μικρούλα που υποδύεται την κόρη του John. Σε γενικές γραμμές είναι μια ταινία που μπορείς να τη δεις ένα χαλαρό απογευματάκι, με όλη την οικογένεια, ή με το έτερόν σου ήμισυ και μια χαρά θα περάσεις. Προς τιμήν της, δεν έχει ούτε φτηνά συγκινησιακά κόλπα, ούτε μελούρα, κρατά πολύ ψύχραιμες και αξιοπρεπείς αποστάσεις από τα γεγονότα και τους πρωταγωνιστές.

Τα αρνητικά : ο Brendan Frazer. Δε μπορεί να χωρέσει στο ρόλο. Είναι – δυστυχώς – πολύ καλύτερος σε ρόλους / χολυγουντιανή τσιχλόφουσκα τύπου “The Mummy”. Πέρα από αυτό, η ταινία αποφασίζει να εξιδανικεύσει ασύστολα τον John και όλα τα μέλη της οικογένειάς του, σε τέτοιο βαθμό που θα σε κάνει να νομίσεις ότι βλέπεις έργο της Disney! Δεν υπάρχουν τέτοιες οικογένειες!! Είναι όλοι τους ΤΟΣΟ εκνευριστικά τέλειοι! Το σενάριο, καθότι τα γεγονότα λαμβάνουν χώρα σε ένα αρκετά εκτεταμένο χρονικό διάστημα, παρουσιάζει πολλά πράγματα πρόχειρα, αποσπασματικά. Καταφέρνει μεν να επιτεύξει έναν επαρκή συναισθηματικό δέσιμο μεταξύ του θεατή και των 2 πρωταγωνιστικών χαρακτήρων, αλλά όλοι οι υπόλοιποι, αποδίδονται απλοϊκά, τελείως μονοδιάστατα.

Αλλά κυρίως, αυτό που πνίγει το “Extraordinary Measures” είναι η αφόρητη μετριοπάθειά του. Φαντάζει ασφυκτικά “αποστειρωμένο”, ενοχλητικά politically correct – σε σημείο πρακτικά ευνουχισμού - και γενικώς στερείται παντελώς σκηνών με ψυχή, νεύρο και τσαμπουκά! Όλοι εκεί μέσα (εκτός – ίσως – από ον χαρακτήρα του Harrison Ford) έχουν ταμπεραμέντο... κατεψυγμένου ψαριού. Μια Ιώβειος ψυχραιμία που φυσικά δε θα μπορούσε να υφίσταται (τουλάχιστον όχι ΠΑΝΤΑ και 100% όπως μας δίνει το έργο να καταλάβουμε) σε μια οικογένεια που αντιμετωπίζει τέτοιο δράμα.

Ρεζουμέ :
Μια ζεστή, ανθρώπινη (όσον αφορά το θέμα της) ταινία που καταφέρνει επαρκώς να θίξει ένα άκρως δραματικό ζήτημα με ψύχραιμο και αξιοπρεπή τρόπο. Αν ήταν λιγότερο αποστειρωμένη και οι χαρακτήρες της δεν απεικονίζοταν τόσο ρομποτικά, θα μπορούσε να είναι ένα πραγματικά άξιο λόγου θέαμα. Όπως και να έχει, μπορείς να δεις πολύ καλύτερες ταινίες του είδους της, όπως μπορείς να δεις και πολύ χειρότερες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: