Classics : Them (Ils) (2006)

Μάστορας : David Moreau, Xavier Palud

Παίχτες : Olivia Bonamy, Michaël Cohen, Adriana Mocca

Με δυο λογάκια :

Ο Lucas και η Clementine ζουν μια ήσυχη ζωή στο απομονωμένο σπίτι τους στα προάστια... μέχρι που μια ομάδα από κουκουλοφόρους άγνωστους αρχίζει να τους τρομοκρατεί με αυξανόμενα κακόβουλες διαθέσεις...

Αναλυτικότερα :

το φιλμάκι ξεκινάει με την δήλωση ότι όσα απεικονίζονται είναι βασισμένα σε πραγματικά γεγονότα. Δε λέω, θα μπορούσε να είναι και έτσι, αλλά έχω δει πλέον τόσες πολλές ταινίες με τον ίδιο ισχυρισμό που πλέον για μένα έχει χάσει την γοητεία του αυτό το concept. Με αποζημιώνει η εισαγωγή, όπου το Them δείχνει από την αρχή τα δόντια του : ξεθωριασμένη θριλεριάρικη φωτογραφία, πολλή ατμόσφαιρα και suspense, ένταση μέχρι εκνευρισμού, μακριά από εντυπωσιασμούς, ποζεριές και αμερικανιές. Στεγνά, λιτά και αδίστακτα, αυτό το Γαλλoβουλγαρικό Φιλμάκι επιβάλλεται στον θεατή και τον υποβάλλει με τον ίδιο τρόπο που το κατάφερναν τότε ταινίες διαμάντια όπως “Night of the Living Dead” και “Assault on Precinct 13”. Και ευτυχώς, αυτές του τις αρετές τις κρατάει αμόλυντες σχεδόν σε όλη τη διάρκεια και έτσι, το Them προσφέρεται για μια άκρως αξιόλογη ψαρωτική – και με ένα εναλλακτικά ποιοτικό άλλοθι – θριλερική βραδιά.

Και εξαιτίας αυτού ξεπερνάς άνετα το γεγονός ότι έχει βασικά μόλις δυο “κανονικούς” ρόλους στο cast του. Ξεπερνάς ακόμη και την σχεδόν ανύπαρκτη πλοκή και την μηδενική ανάπτυξη των χαρακτήρων – που έτσι και υπήρχε θα έκανε τον αντίκτυπο του φινάλε του πολύ πιο ουσιώδη. Το Them είναι σπουδή στο suspense, την ένταση και περισσότερο ενδιαφέρεται να επικοινωνήσει στο κοινό τις ιδέες που πραγματεύεται – την απειλή από τον άγνωστο εισβολέα - παρά κάποια συγκεκριμένη ιστορία με αρχή μέση και τέλος. Κανένα πρόβλημα με αυτό – αλλά η ατυχής (τύπου έτσι έγιναν τα πράγματα) επιλογή του φινάλε σε προσγειώνει απότομα στην πραγματικότητα και βασικά ρίχνει όλο το υπόλοιπο καλό σύνολο.

Ρεζουμέ :

Mια εξαιρετική παραγωγή που καταφέρνει με δεξιοτεχνία να συμφιλιώνεται με το “ποιοτικό” στοιχείο της, θυμίζοντας στο attitude παλιά καλή ταινία του Hitchock

Πόσα πιάνει; 3,75 / 5