Τετάρτη 8 Ιουλίου 2009

Watchmen


Η δολοφονία ενός συντρόφου τους γίνεται αφορμή να ξανασυναντηθούν μετά από πολλά χρόνια οι Watchmen, παλιές σχέσεις να αναθεωρηθούν με τα σύγχρονα δεδομένα, ανοιχτοί λογαριασμοί να κλείσουν και να αμφισβητηθούν και να τεθούν υπό τάπητος διάφορα θέματα, φιλοσοφίας, τακτικής και όχι μόνο... Watchmen είναι μια ομάδα πολιτών που αποφάσισαν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους και να δράσουν σε καταστάσεις και πρόσωπα όπου δεν μπορούσε να επέμβει ο νόμος. Δρούσαν μεταμφιεσμένοι με στολές και μάσκες, σαν τους υπερ-ήρωες των κόμικς, αν και φυσικά δεν διέθεταν καμιά από τις δυναμεις τους. Η κίνησή τους έγινε θεσμός και έφτασε στο ζενίθ της δημοτικότητάς της στις 10ετίες πριν τον πόλεμο στο Βιετνάμ, για να αμφισβητηθεί έντονα και τελικά με προεδρικό διάταγμα να κριθεί παράνομη η δράση τους και να διαλυθεί το κίνημά τους. Όλα αυτά, σε μια πλασματική δύση της 10ετίας του '80, με τον πρόεδρο Nixon να διανύει την 3η τετραετία του σαν πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών (!!!) και με τον Ψυχρό Πόλεμο να βρίσκεται στο αποκορύφωμά του.

Το ομώνυμο graphic novel θεωρείται ένα διαχρονικό αριστούργημα. Έχει βαθιές πολιτικές και φιλοσοφικές αναζητήσεις και θέτει προβληματισμούς για πολλά και ποικίλα θέματα. Προσωπικά δεν το έχω διαβάσει και δε μπορώ να εκφέρω γνώμη για αυτό, παρά μόνο την αντίστοιχη ταινία, γυρισμένη από τον Zakk Snyder των “300”. Κατ΄αρχήν, ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για ταινία δράσης. Οπότε αν περιμένετε χολυγουντιανές εκρήξεις, έυκολες ιλουστρασιόν στιγμές και cool ατάκες, καλύτερα δείτε το “X-MEN Origins : Wolverine”. Το Watchmen είναι μια βαθιά φιλοσοφημένη ταινία. Δύσκολο, παράξενο έργο, κυριολεκτικά για λίγους, το μόνο σίγουρο είναι ότι πολλοί από εσάς δε θα εκτιμήσουν αυτό που θα δουν τις πάνω από δυόμιση ώρες που διαρκεί. Ανορθόδοξο σενάριο, περίεργοι, αμφιλεγόμενοι χαρακτήρες με ακόμα πιο αδιαφανή κίνητρα και παράδοξες καταστάσεις που πολλές φορές θα σας φέρουν σχεδόν σε αμηχανία. Αλλά είναι αριστοτεχνικά γυρισμένο από ένα Snyder που καμία σχέση δεν έχει με το κινηματογραφικό του παρελθόν. Εδώ δείχνει 10ετίες πιο ώριμος και χειρίζεται με υποδειγματικό τρόπο το δύστροπο υλικό του. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει και το απίστευτο soundtrack που απαρτίζεται από μερικά από τα ωραιότερα rock τραγούδια της εποχής. Από Sound of Silence μέχρι Hendrix!

Τελειώνοντας τη θέαση, αυτό που κάνει εντύπωση, είναι το πώς επέτρεψαν οι Αμερικάνοι να γυριστεί ένα τέτοιο έργο, που γελοιοποιεί ονομαστικά συγκεκριμένους προέδρους τους, προβάλλει στα πρόσωπα των Watchmen τα εγκλήματα πολέμου που έκανε η Αμερική εις βάρος άλλων λαών και γενικά μιλάει για τη συντηρητικότητα (που πρακτικά φλερτάρει με το φασισμό) που χαρακτηρίζει τον μέσο πολίτη. Χαρακτηριστικότατη όλων, η ατάκα του Dr. Manhattan (ο μόνος από τους Watchmen που όντως διαθέτει υπερφυσικές δυνάμεις) τη στιγμή που αντικρύζει την επιφάνεια του Άρη : “Ο δικός μου ΚΟΚΚΙΝΟΣ πλανήτης είναι πολύ καλύτερος από τον δικό σας τον ΓΑΛΑΖΙΟ”. Βέβαια, είναι περιττό να πούμε ότι εκ των υστέρων η ταινία θάφτηκε τόσο στην προώθησή της, όσο και στις αντίστοιχες κριτικές από τον ειδικό τύπο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: