Τζούλια 2 Μαύροι

Για όσους δεν το έμαθαν ακόμα, αυτός ο διόλου εύγλωττος τίτλος ανήκει στο τελευταίο πόνημα της Τζούλιας, φυσικά υπό την αίγιδα της SIRINA. Αρχικά, προσπάθησε αποτυχημένα να μας πουλήσει φούμαρα τύπου “εμού και του ιδίου” όσον αφορά το πρώτο και πολυσυζητημένο “ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ”. Δεν είναι τυχαίο. Aντιγράφοντας προφανώς την αντίστοιχη προσπάθεια της Paris Hilton με τον τότε γκόμενό της, με τις σικέ μυνήσεις και δε συμμαζεύεται, που τελικά κατέληξε στο να μοιράζονται από κοινού τα κέρδη της ερασιτεχνικής τσόντας βγάζοντας πολλά πολλά φράγκα. Εξάλλου, ποτέ δεν έκρυψε η Τζούλια ότι ανέκαθεν έβλεπε τον εαυτό της σαν την Ελληνίδα Paris Hilton. Βέβαια, η προσπάθειά της ήταν καταδικασμένη να αποτύχει, καθώς το “ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ” κάθε άλλο παρά ερασιτεχνικό ήταν... τέλως πάντων, τώρα προσπαθεί να καθιερωθεί σαν η απόλυτη Ελληνίδα πορνοστάρ, ίσως η πρώτη μετά από τις cult μέρες του Ελληνικού ερωτικού κινηματογράφου, που σημαδεύτηκε από τις χαρακτηριστικές φάτσες αλλά και το ταμπεραμέντο προσωπικοτήτων όπως ο Κώστας Γκουσγκούνης (ο οποίος by the way το guest πέρασμά του το έκανε από 2 τσόντες της SIRINA) η Τίνα Σπάθη, ο Νότης Πιτσιλός, ο Τέλλης Σταλλόνε και τόσοι άλλοι.

Προσωπική μου άποψη : πέρασε και δεν ακούμπησε. Τόσο το “ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ”, όσο και το “Τζούλια 2 Μαύροι” είναι παντελώς αδιάφορα σαν κυκλοφορίες, με το καινούριο να είναι σαφώς κατώτερο από το πρώτο. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το “Τζούλια 2 Μαύροι” θα το βρεςι όπου υπάρχουν και οι υπόλοιπες κυκλοφορίες της SIRINA, κοινώς, στα περίπτερα. Σε μειωμένη τιμή (15 αντί 20 ευρώ που στοίχιζε το “ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ”), αφενός λόγω κρίσης, αφετέρου λόγω ελλιπούς... περιεχόμενου. Και περνάμε στην πρώτη και πλέον χτυπητή αδυναμία του “Τζούλια 2 Μαύροι” : δεν είναι ταινία. Είναι ένα βιντεάκι, σαν και άλλα που έχουν κυκλοφορήσει με τη Τζούλια στο ίντερνετ, αλλά με καλύτερη παραγωγή και μεγαλύτερη διάρκεια, για την ακρίβεια 36 λεπτά. Απολύτως απαράδεκτο. Και εντάξει, το “ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ” πες ότι όταν κυκλοφόρησε υποτίθεται ότι ήταν προσωπικό βίντεο, οπότε η περιορισμένη χρονική του διάρκεια άιντε να πεις ότι ήταν δικαιολογημένη. Αλλά τούτο εδώ; που προσπαθεί πλέον να σταθεί σαν αυτοτελής επαγγελματική τσόντα; Δεν παίζει...

Επιπλέον, τα πρώτα 10 λεπτά πάνε στο... βρόντο καθώς αποτελούνται από ένα ναρκισσιστικό παραλήρημα της Τζούλιας, η οποία μόνη σαν το λεμόνι – και εμφανώς παχύτερη απ'ότι την έχουμε συνηθίσει – κάνει oral sex στο... χέρι της (ναι, επί 10 ατελείωτα λεπτά!) κάνοντας νάζια στο φακό (χωρίς να βγάζει καθόλη τη διάρκεια της ταινίας ποτέ το ροζ “τύπου” baby doll που καλύπτει το στήθος και την κοιλιά της) και πετώντας ατάκες τύπου “Δε μπορείς να με γ@μήσεις!”, “Είμαι η πιο όμορφη” και τελειώνοντας την πρώτη ενότητα με ένα απογειωτικό “Εντάξει, φτάνει! Βαρέθηκα!”

Και περνάμε στο κυρίως έργο, που, όπως μαρτυρά και ο τίτλος, έχει να κάνει με τη Τζούλια και 2 μαύρους. Μέσα σε ένα σαλόνι που θαρρείς ότι το κουβάλησαν με χρονομηχανή από τη 10ετία του '80 και συγκεκριμένα πάνω σε ένα γκρίζο καναπέ, είναι εστιασμένη η κάμερα και θα λάβει χώρα όλη η “δράση”. Μετά από ένα σύντομο πρόλογο (“...βαρέθηκα τόσο καιρό να πηγαίνω με λευκούς και είπα να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό, δυο αγόρια... περίεργα...”) από μέρους της Τζούλιας, μπαίνουν στο πλάνο οι 2 μαύροι. Η Τζούλια ξεκινά τα νάζια της πάνω τους και να ζουζουνιάζει γενικώς, αλλά (σύμφωνα με το σενάριο) ύστερα από λίγη ώρα, η υπομονή των μαύρων εξαντλείται, σηκώνονται, τη γραπώνουν και την κάνουν να πει το δεσπότη Παναγιώτη. Ακολουθεί ένα ατέλειωτο, μονότονο 20λεπτο “σφυροκόπημα” της Τζούλιας από τους μαύρους, γεμάτο από ακίνητα, αδιάφορα και μακρινά πλάνα, απότομο – τύπου χασάπη – μοντάζ με σκηνές που κόβονται ανεξήγητα και εξίσου ανεξήγητα περνάνε στη μέση φάσεων που έχουν ήδη αρχίσει.

Όσον αφορά τους διαλόγους : μηδέν εις το πηλίκον. Μούγγα στη στρούγγα, με εξαίρεση της λίγες στιγμές που ο ένας μαύρος μουρμουρίζει κάτι δικά του στα Αγγλικά, τα βογγητά – και ενίοτε τα τσιριχτά – της Τζούλιας, και τα όσα λίγα μπορεί να πει με τα περιορισμένα Αγγλικά της, τύπου “fuck me”, “Help!” τα οποία αμέσως μετά φροντίζει και να μας τα μεταφράσει κιόλας (!) με τα αντίστοιχα “γ@μήστε με” και “Βοήθεια!”

Κατά τα άλλα, η δράση είναι μάλλον μονότονη, με την πεπατημένη του θέματος να θέλει τη Τζούλια στα τέσσερα να δέχεται σε doggy style της περιποιήσεις του ενός μαύρου, ενώ παίζει σόλο κλαρίνο με τον άλλον. Μετά συναλλάσονται οι μαύροι, και παίζει ξανά το ίδιο από την αρχή. Μετά τη γυρίζουν ανάποδα, και ξανάπαίζει το ίδιο από την αρχή. Και μετά αλλάζουν θέσεις οι 2 μαύροι και – μάντεψε! - ξαναπαίζει το ίδιο ξανά μανά από την αρχή. Με άλλα λόγια, μιλάμε για απόλυτα κοινότυπα και “προβλεπέ” πράματα (για δεδομένα τσόντας, έτσι;), ενώ άλλα πολλά – και απείρως πιο ενδιαφέροντα – που θα μπορούσαν να γίνουν, απλά αγνοούνται. Αν περιμένετε δηλαδή φάσεις τύπου double penetration, double oral και δε συμμαζεύεται, απλά ξεχάστε τις. Δεν υπάρχει καν anal – η μια φορά που το προσπάθησαν δεν τους βγήκε και έκοψαν στη μέση την αντίστοιχη σκηνή, περνώντας σε άλλη. Σαν επιμύθιο της παρτούζας, έχουμε την πιο ξενέρωτη cum shot που έχεις δει ποτέ – και ναι, είναι ΑΚΟΜΑ πιο ξενέρωτη από την αντίστοιχη του “ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ” - και αφορά μονάχα τον ένα μαύρο, ο οργασμός του άλλου ακόμα αγνοείται.

Τι απομένει; Μια αξιόλογη σκηνή όπου η Τζούλια περιποιείται στοματικά τα θηριώδη προσόντα του ενός εκ των παρτενέρ της. Κάποια “τύπου” BDSM χαστουκάκια, φάπες και πουτσοσκάμπιλα. Και... αυτά! Άιντε και ο χιουμοριστικός επίλογος, αφότου η Τζούλια έχει πια αποχωρήσει. Παρεμπιπτόντως, η κοπέλα που εμφανίζεται στο τελευταίο λεπτό της ταινίας είναι σαφέστατα πιο ενδιαφέρουσα από τη Τζούλια! Πολύ κακώς δεν συμπεριέλαβαν και αυτή - και άλλες – στην ταινία, ώστε και την ισχνή διάρκειά της να ενισχύσουν και την περιορισμένη – καλλιτεχνική και εμπορική - αξία της. Όπως και να έχει, δε μπορώ να την προτείνω για αγορά. Καλύτερα να την κατεβάσεις ή να στη δώσει κανένας γνωστός και να τη δεις μια φορά από περιέργεια – και αυτό αν δεν έχεις τίποτα καλύτερο να κάνεις. Η Τζούλια προσπαθεί να αυτοπροσδιοριστεί σαν πορνοστάρ, αλλά με τέτοιας ποιότητας προσπάθειες δεν έχει μέλλον ούτε εκεί. Αυτό το πόνημα στο εξωτερικό, δε θα ήταν επ'ουδενί αποδεκτό σαν ολοκληρωμένη πορνοταινία. Σαν κομμάτι τέτοιας ίσως - και πάλι θα θεωρούταν από τα πολύ μέτρια στην έμπνευση και την απόδοση, έως απαράδεκτα όσον αφορά τη σκηνοθεσία και το μοντάζ.