Μάστορας : ο Γιαπωνέζος Μπομπ ο μάστορας!
Παίχτες : ... λέμε τώρα...
Εναλλακτικός Τίτλος : Άμα και το Warhammer 40K ήτανε Γιαπωνέζικο και καμμένο, έτσι θα ήτανε!
Πόσα πιάνει; ... έτσι και αντέξεις να το δεις ολόκληρο;
Με δυό λογάκια :
Ένας τρελός επιστήμονας, κόβει / ράβει κομμάτια από πτώματα, μετατρέποντας ανθρώπους σε παρανοϊκά φονικά όντα που ονομάζονται mecha. Μια κοπέλα, μαζί με 11 φίλες της, βιάζεται και σκοτώνεται από μια ομάδα εγκληματιών. Την επαναφέρουν στη ζωή σαν macha και ταυτόχρονα μια Βουδίστρια ιερέας βάζει μέσα στο σώμα της, τις ψυχές αυτής και των αδικοχαμένων φιλενάδων της. Η Samurai Princess, ξεκινάει σε μια απίστευτα αιματοβαμμένη περιπέτεια για να εκδικηθεί και να “καθαρίσει” την επικράτεια από τα κακοποιά στοιχεία...
Αναλυτικότερα :
Όσοι το κατέχουν και διαβάζουν καιρό Καμαριέρα, γνωρίζουν ήδη από ποιον προμηθεύτηκα αυτό το cult ακατέργαστο διαμάντι – ένας είναι ο αδιαφιλινίκητος άρχοντας, φωτεινός παντογνώστης και master ιχνηλάτης σε οτιδήποτε καμμένο – ο Volrath! Χάρη στον οποίο φυσικά έχει γραφτεί τουλάχιστον το μισό section της Καμαριέρας με τις cult / καμμένες ταινίες. Εδώ, για ακόμα μια φορά, το αγόρι μου ξεπέρασε τον εαυτό του! Θυμίζω ξανά, ότι κάθε τίτλος που θα διαβάσετε εδώ και προλογίζεται με το διακριτικό “Κάψε Εγκέφαλο” ανήκει στα πλέον ξεδιάντροπα, διεστραμμένα, απάλευτα έργα της έβδομης τέχνης! Το αν θα δεις αυτές τις ταινίες είναι καθαρά δική σου επιλογή και εγώ ουδεμία ευθύνη φέρω για τις συνέπειες! Δε στις προτείνω, δε στις συνηστώ, απλά τις παρουσιάζω για όσους γουστάρουν είτε να τριπάρουν τακτικά, είτε να πάρουν μια σύντομη γεύση από ένα σύμπαν όπου η διαδικασία της σκέψης ακολουθεί ανεξήγητους, εξωγήινους νόμους και συχνότητες και έννοιες όπως κοινή λογική, αιδώς, ηθικές και κοινωνικές αρχές αποτελούν πολυτέλεια – τουλάχιστον! Και μια τελευταία προειδοποίηση – ότι και να κάνεις, ΠΟΤΕ, μα ΠΟΤΕ μη δεις αυτές τις ταινίες με το έτερόν σου ήμισυ! Θα σε χωρίσει – τουλάχιστον. Και πολύ καλά θα σου κάνει. Και έτσι και δε σε χωρίσει ούτε τότε, χώρισέ την εσύ γιατί ΣΙΓΟΥΡΑ κάτι δεν πάει καλά με τον κεντρικό της επεξεργαστή!
Τώρα, πως να σου περιγράψω αυτό το ανοσιούργημα; Βάλε στο μίξερ το “Machine Girl” μαζί με το “Tokyo Gore Police” και το “Tetsuo – The Iron Man”. Ναι, είναι τόσο καμμένο. Δυστυχώς, η ερασιτεχνική φύση του πονήματος φαίνεται από μακρυά και χαντακώνει τα καλά στοιχεία της προσπάθειας. Ανεκδιήγητες στολές, make up που ενίοτε γίνεται κωμικό, στατική σκηνοθεσία, εξωφρενικοί διάλογοι, ανύπαρκτη φωτογραφία, πλήρης έλλειψη πολεμικών τεχνών ή αντίστοιχων σωματικών stunts, εφφέ που στο σύνολό τους, τόσο τα φυσικά όσο και αυτά που έγιναν με γραφικά υπολογιστή, είναι επιπέδου χαβαλεδιάρικης φοιτητοταινίας. Οι δε ερμηνείες, όταν δεν είναι εκνευριστικές με την υπερβολή τους, κυμαίνονται σε Κλίμακα Γλασκώβης ... 1 με 2. Δηλαδή σε επίπεδο εγκεφαλικού θανάτου!
Τώρα φίλε αναγνώστη θα με πεις – και με το δίκιο σου – γιατί ρε φίλος κάθομαι τόση ώρα και σε διαβάζω; Τι με εμποδίζει να σταματήσω άμεσα την ανάγνωση αυτού του review και απλά να προχωρήσω στο επόμενο; Για να είμαι ειλικρινής... σχεδόν τίποτα. Ναι, κάποιες σκηνές θα σε αφήσουν άφωνο με την απαλεψιά τους. Όπως τα... compact αποσπώμενα κουμπωτά cyborg βυζιά που ενίοτε χρησιμοποιούνται και σαν εκηβόλο όπλο! Ή μια τελική αναμέτρηση με ένα... double φας διπρόσωπο ερμαφρόδιτο ανθρωποειδές με ψαλίδια και αλυσοπρίονα στη θέση των χεριών και με ένα μυστικό άσσο στο... παντελόνι. Έναν τεράστιο πλοκαμοειδή ανθρωποφάγο φαλλό, κομπλέ με τεράστια σαγόνια γεμάτα αμέτρητα δόντια! Και κάπου στο βάθος (πολύ βάθος!) υφέρπει ένα σενάριο που θα είχε αρκετά πράματα να πει, αν δεν ήταν η εκτέλεση τόσο απάλευτη. Και αν κάνεις και αρκετή υπομονή, θα δεις και τα βυζάκια της υπέροχης Γιαπωνεζούλας! Και... αυτά! Εντάξει, όπως και να έχει, οι οπαδοί των καμμένων Ασιατικών έργων, θα το καταδιασκεδάσουν. Το αυτό παίζει και με όσους έχουν δει τα προαναφερθέντα έργα, γούσταραν και θέλουν μια επιπλέον δόση άρρωστα διεστραμμένης φαντασίας που φαινομενικά μονάχα οι Γιαπωνέζοι διαθέτουν. Α, και όσοι κάφροι αρέσκονται στους διαμελισμούς, ακόμα και σε αυτούς που δείχνουν τίγκα ψεύτικοι, θα τσιμπήσουν και αυτοί.
Splatter / Gore :
Κουβάδες αίμα που πετάγονται με πίεση... ποτιστικού και λερώνουν τα πάντα όλα στην οθόνη, ακόμα και το φακό της κάμερας που καταγράφει τη δράση! Και ίσως οι περισσότεροι διαμελισμοί που έχεις δει σε ταινία – πρέπει τα παλικάρια να είχαν κάνει σύμβαση με μαγαζί που πουλάει ψεύτικα μέλη! Δεν εξηγείται αλλιώς!
Β / Κ (Βυζιά / Κώλοι) :
Τα μικροσκοπικά – αλλά πιπεράτα – βυζάκια της Γιαπωνεζούλας (η οποία τυγχάνει να χαίρει φήμη top pornostar στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου!) είναι καραμέλα σκέτη και ο παππούς Λαγκωνόσαυρος νιώθει υπογλυκαιμίες και τρίζει τη μασελίτσα του με αδημονία! Η Καμαριέρα επικροτεί πάραυτα!
Ρεζουμέ :
Πλάκα με κάνεις σε λέω αφού...
Παίχτες : ... λέμε τώρα...
Εναλλακτικός Τίτλος : Άμα και το Warhammer 40K ήτανε Γιαπωνέζικο και καμμένο, έτσι θα ήτανε!
Πόσα πιάνει; ... έτσι και αντέξεις να το δεις ολόκληρο;
Με δυό λογάκια :
Ένας τρελός επιστήμονας, κόβει / ράβει κομμάτια από πτώματα, μετατρέποντας ανθρώπους σε παρανοϊκά φονικά όντα που ονομάζονται mecha. Μια κοπέλα, μαζί με 11 φίλες της, βιάζεται και σκοτώνεται από μια ομάδα εγκληματιών. Την επαναφέρουν στη ζωή σαν macha και ταυτόχρονα μια Βουδίστρια ιερέας βάζει μέσα στο σώμα της, τις ψυχές αυτής και των αδικοχαμένων φιλενάδων της. Η Samurai Princess, ξεκινάει σε μια απίστευτα αιματοβαμμένη περιπέτεια για να εκδικηθεί και να “καθαρίσει” την επικράτεια από τα κακοποιά στοιχεία...
Αναλυτικότερα :
Όσοι το κατέχουν και διαβάζουν καιρό Καμαριέρα, γνωρίζουν ήδη από ποιον προμηθεύτηκα αυτό το cult ακατέργαστο διαμάντι – ένας είναι ο αδιαφιλινίκητος άρχοντας, φωτεινός παντογνώστης και master ιχνηλάτης σε οτιδήποτε καμμένο – ο Volrath! Χάρη στον οποίο φυσικά έχει γραφτεί τουλάχιστον το μισό section της Καμαριέρας με τις cult / καμμένες ταινίες. Εδώ, για ακόμα μια φορά, το αγόρι μου ξεπέρασε τον εαυτό του! Θυμίζω ξανά, ότι κάθε τίτλος που θα διαβάσετε εδώ και προλογίζεται με το διακριτικό “Κάψε Εγκέφαλο” ανήκει στα πλέον ξεδιάντροπα, διεστραμμένα, απάλευτα έργα της έβδομης τέχνης! Το αν θα δεις αυτές τις ταινίες είναι καθαρά δική σου επιλογή και εγώ ουδεμία ευθύνη φέρω για τις συνέπειες! Δε στις προτείνω, δε στις συνηστώ, απλά τις παρουσιάζω για όσους γουστάρουν είτε να τριπάρουν τακτικά, είτε να πάρουν μια σύντομη γεύση από ένα σύμπαν όπου η διαδικασία της σκέψης ακολουθεί ανεξήγητους, εξωγήινους νόμους και συχνότητες και έννοιες όπως κοινή λογική, αιδώς, ηθικές και κοινωνικές αρχές αποτελούν πολυτέλεια – τουλάχιστον! Και μια τελευταία προειδοποίηση – ότι και να κάνεις, ΠΟΤΕ, μα ΠΟΤΕ μη δεις αυτές τις ταινίες με το έτερόν σου ήμισυ! Θα σε χωρίσει – τουλάχιστον. Και πολύ καλά θα σου κάνει. Και έτσι και δε σε χωρίσει ούτε τότε, χώρισέ την εσύ γιατί ΣΙΓΟΥΡΑ κάτι δεν πάει καλά με τον κεντρικό της επεξεργαστή!
Τώρα, πως να σου περιγράψω αυτό το ανοσιούργημα; Βάλε στο μίξερ το “Machine Girl” μαζί με το “Tokyo Gore Police” και το “Tetsuo – The Iron Man”. Ναι, είναι τόσο καμμένο. Δυστυχώς, η ερασιτεχνική φύση του πονήματος φαίνεται από μακρυά και χαντακώνει τα καλά στοιχεία της προσπάθειας. Ανεκδιήγητες στολές, make up που ενίοτε γίνεται κωμικό, στατική σκηνοθεσία, εξωφρενικοί διάλογοι, ανύπαρκτη φωτογραφία, πλήρης έλλειψη πολεμικών τεχνών ή αντίστοιχων σωματικών stunts, εφφέ που στο σύνολό τους, τόσο τα φυσικά όσο και αυτά που έγιναν με γραφικά υπολογιστή, είναι επιπέδου χαβαλεδιάρικης φοιτητοταινίας. Οι δε ερμηνείες, όταν δεν είναι εκνευριστικές με την υπερβολή τους, κυμαίνονται σε Κλίμακα Γλασκώβης ... 1 με 2. Δηλαδή σε επίπεδο εγκεφαλικού θανάτου!
Τώρα φίλε αναγνώστη θα με πεις – και με το δίκιο σου – γιατί ρε φίλος κάθομαι τόση ώρα και σε διαβάζω; Τι με εμποδίζει να σταματήσω άμεσα την ανάγνωση αυτού του review και απλά να προχωρήσω στο επόμενο; Για να είμαι ειλικρινής... σχεδόν τίποτα. Ναι, κάποιες σκηνές θα σε αφήσουν άφωνο με την απαλεψιά τους. Όπως τα... compact αποσπώμενα κουμπωτά cyborg βυζιά που ενίοτε χρησιμοποιούνται και σαν εκηβόλο όπλο! Ή μια τελική αναμέτρηση με ένα... double φας διπρόσωπο ερμαφρόδιτο ανθρωποειδές με ψαλίδια και αλυσοπρίονα στη θέση των χεριών και με ένα μυστικό άσσο στο... παντελόνι. Έναν τεράστιο πλοκαμοειδή ανθρωποφάγο φαλλό, κομπλέ με τεράστια σαγόνια γεμάτα αμέτρητα δόντια! Και κάπου στο βάθος (πολύ βάθος!) υφέρπει ένα σενάριο που θα είχε αρκετά πράματα να πει, αν δεν ήταν η εκτέλεση τόσο απάλευτη. Και αν κάνεις και αρκετή υπομονή, θα δεις και τα βυζάκια της υπέροχης Γιαπωνεζούλας! Και... αυτά! Εντάξει, όπως και να έχει, οι οπαδοί των καμμένων Ασιατικών έργων, θα το καταδιασκεδάσουν. Το αυτό παίζει και με όσους έχουν δει τα προαναφερθέντα έργα, γούσταραν και θέλουν μια επιπλέον δόση άρρωστα διεστραμμένης φαντασίας που φαινομενικά μονάχα οι Γιαπωνέζοι διαθέτουν. Α, και όσοι κάφροι αρέσκονται στους διαμελισμούς, ακόμα και σε αυτούς που δείχνουν τίγκα ψεύτικοι, θα τσιμπήσουν και αυτοί.
Splatter / Gore :
Κουβάδες αίμα που πετάγονται με πίεση... ποτιστικού και λερώνουν τα πάντα όλα στην οθόνη, ακόμα και το φακό της κάμερας που καταγράφει τη δράση! Και ίσως οι περισσότεροι διαμελισμοί που έχεις δει σε ταινία – πρέπει τα παλικάρια να είχαν κάνει σύμβαση με μαγαζί που πουλάει ψεύτικα μέλη! Δεν εξηγείται αλλιώς!
Β / Κ (Βυζιά / Κώλοι) :
Τα μικροσκοπικά – αλλά πιπεράτα – βυζάκια της Γιαπωνεζούλας (η οποία τυγχάνει να χαίρει φήμη top pornostar στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου!) είναι καραμέλα σκέτη και ο παππούς Λαγκωνόσαυρος νιώθει υπογλυκαιμίες και τρίζει τη μασελίτσα του με αδημονία! Η Καμαριέρα επικροτεί πάραυτα!
Ρεζουμέ :
Πλάκα με κάνεις σε λέω αφού...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου