Did You Hear About The Morgans?

Μάστορας : Marc Lawrence
Παίχτες : Hugh Grant , Sarah Jessica Parker ,
Πόσα πιάνει; 1,5 / 5
Με δυό λογάκια :
Ένα αντρόγυνο που βρίσκεται στα χωρίσματα, γίνονται μάρτυρες μιας δολοφονίας. Μπαίνουν στο πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων και από εκεί, φυγαδεύονται σε μια επαρχιακή πόλη υπό την επιτήρηση του εκεί αστυνομικού. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι τους έχουν βάλει μαζί, ενώ θεωρητικά, ο ένας δεν αντέχει την ύπαρξη του άλλου...

Αναλυτικότερα :
Είναι κάποιες ταινίες στις οποίες απλά τα πάντα πάνε στραβά. Από τι να πρωτοξεκινήσω; Κουρασμένοι και γερασμένοι αμφότεροι οι Hugh Grant & Sarah Jessica Parker. Και καλά, από τη δεύτερη δεν έχω και τις τρελές προσδοκίες, εξάλλου έχει αποδείξει πολλάκις το περιορισμένο εύρος των υποκριτικών ικανοτήτων της σε ο,τιδήποτε ξεφέυγει από τον σήμα κατατεθέν ρόλο της Carrie στο Sex & the City. Αλλά ο Hugh Grant και καλός ηθοποιός είναι (αν και με περιορισμένο ρεπερτόριο και αυτός) και κουβαλάει και μια ιστορία πίσω του. Τι σκεφτόταν; Ειλικρινά, δεν έχω ιδέα. Αλλά εδώ, νιώθεις ότι όλοι παίζουν με το ζόρι, λες και τους υποχρέωσαν να συμμετάσχουν στην ταινία. Μετα, είναι η σκηνοθεσία. Πιο άνευρη, κλισαρισμένη και πληκτική δεν έχει. Έχω δει Ελληνικές τηλεοπτικές παραγωγές με πολύ καλύτερη σκηνοθετική δουλειά. Μετά είναι το σενάριο. Το πιο ανάλατο, ανιαρό love story που είδατε ποτέ, συμπληρώνεται με ένα τελείως αδιάφορο σκριπτ, τίγκα στην προβλεψιμότητα και στο κλισέ της ρομαντικής γκομενοταινίας. Εμπλουτισμένο με απόλυτα μονοδιάστατους χαρακτήρες που δεν καταφέρνουν να γίνονται καν συμπαθείς στο θεατή. Και με ένα ανεξήγητο και ενοχλητικά ρατσιστικό attitude ενάντια στον κόσμο της επαρχίας, που εν ολίγοις τους παρουσιάζει σαν υπερ-συντηρητικά ζώα.

Και όλα αυτά δεν είναι καν τα χειρότερα. Νομίζω ότι το πλέον χείριστο σημείο της ταινίας αυτής είναι η αίσθηση και επίγευση που σου δίνει το όλο σύνολο. Πώς τυχαίνει κάποιες φορές και ένα σύνολο που απαρτίζεται από πολλά επιμέρους καλά στοιχεία, γίνεται ακόμα καλύτερο από το άθροισμα των επιμέρους συστατικών του; Ε, αυτό συμβαίνει και εδώ – αλλά από την ανάποδη. Το τελικό αποτέλεσμα που απαρτίζεται από πολλά επιμέρους ανεπαρκή / κακά στοιχεία, είναι ακόμα χειρότερο από το άθροισμα των συστατικών του. Το “Did You Hear About The Morgans” δεν είναι απλά μια κακή ταινία. Είναι μια αφόρητα μέτρια, αδιάφορη, ΒΑΡΕΤΗ ταινία που αποτυγχάνει να είναι περιπέτεια, κωμωδία ή έστω ρομαντζάδα. Ειδικά η τελευταία ώρα της (!!!) είναι μια απάλευτη σεναριακή κοιλιά που συνεχίζει ακάθεκτη μέχρι το εμετικό happy end τύπου Δαλιανίδη, όπου όλοι χαίρονται, παντρεύονται και κάνουν και γελαστά, χοντρούλικα παιδάκια. Για αυτό εξάλλου και μετά από το αρχικό promotion της ταινίας δεν λάβαμε ούτε φωνή, ούτε ακρόαση από αυτή. Και στη χώρα μας – και προφανώς και σε πολλές άλλες – πήγε straight to dvd. Στον αγύριστο. Και όχι, (προκειμένου να απαντήσω στην ερώτηση που θέτει ο τίτλος της ταινίας) δεν έχω ακούσει καθόλου έκτοτε για τους Morgans. Ούτε και θέλω να ξανακούσω ποτέ.

Ρεζουμέ :
Πάρε ό,τι θέλεις παλιατζή. Όχι ότι υπάρχουν και πολλά, αλλά λέμε τώρα. Μονάχα κάτι δευτεροκλασάτες ατάκες του Hugh Grant (που μάλλον περίσσεψαν από το Notting Hill) που ολοένα και κάποιο χαμογελάκι θα κάνουν να σκάσει δειλά, και αυτό αποκλειστικά στο πρώτο μισάωρο της ταινίας. Αυτό και η άψογη – παρά τα χρονάκια της – φιγούρα της Sarah Paylin. Α, και το γεγονός ότι προτού καν προλάβεις να βγάλεις το δισκάκι από το dvd player, θα την έχεις κιόλας ξεχάσει.