Cloudy With a Chance of Meatballs (Βρέχει Κεφτέδες)

Μάστορας : Phil Lord, Chris Miller
Παίχτες : συμμετέχουν με τις φωνές τους οι : Bill Hader , Anna Faris , James Caan , Bruce Campbell (ναι!!!), Mr. T (και τις ΜΠΑΛΕΣ!), Bobb'e J. Thompson , Benjamin Bratt
Πόσα πιάνει; 4 / 5
Με δυό λογάκια :
Ένας ολίγον τι τρελός επιστήμονας, έχει αφιερώσει τη ζωή του στο να αποδείξει στον κόσμο ότι είναι ένας αξιόλογος εφευρέτης, αλλά πάντα αποδεικνύεται μαστροχαλαστής και οι εφευρέσεις του προξενούν περισσότερα προβλήματα από όσα λύνουν. Όταν η πόλη του αντιμετωπίζει βιοποριστικό πρόβλημα, ανακαλύπτει μια μηχανή που μετατρέπει τα καιρικά φαινόμενα σε... γαστριμαργικές απολαύσεις! Ωστόσο, σύντομα η κατάχρηση της εφεύρεσής του, θα προξενήσει καταιγίδες και τυφώνες... ντελικατέσσεν!

Αναλυτικότερα :
Πέρα από το υπέροχα σουρεαλιστικό σενάριο, αν κάτι τέτοιο μπορούσε και να εφαρμοστεί στην πράξη, θα ήταν η ιδανική μέθοδος εξόδου των λαών από την πάσης φύσεως οικονομική και δημοσιονομική κρίση! Μετά να δεις κωλοδάχτυλα που θα ρίχναμε σε κάθε ΔΝΤ και κερδοσκόπους που δε λένε να μας αφήσουν... ήσυχοι! Το “Cloudy With a Chance...” είναι ένα υπέροχο εργάκι με εξαιρετικά δουλεμένο και... φλύαρο σενάριο που απευθύνεται τόσο σε μεγάλους όσο και σε μικρούς και κυριολεκτικά, έχει κάτι να πει για τα πάντα! Από τα δεινά που προκύπτουν από την κατάχρηση της επιστήμης και των ιδεών, στην τρέλα της εξουσίας, στο πόσο ματαιόδοξα ξεφεύγουν οι καταστάσεις όπου μπει η τηλεοπτική κάμερα, σε αρχετυπικές γονικές σχέσεις, στον έρωτα, και στο πόσο αξίζει στην τελική να είσαι απλά ο εαυτός σου και να μη τον μεταλάσσεις / ξεπουλάς. Φυσικά, μη φανταστείτε κάποιο απέραντο διδακτικό και ηθικοπλαστικό παραλήρημα – καμία σχέση. Όλα αυτά θίγονται ελαφρά, χαλαρά, χωρίς ποτέ να λειτουργούν σε βάρος της ακατάσχετης διασκέδασης που εδώ έχει τον πρώτο λόγο!

Γιατί πώς αλλιώς μπορείς να ονομάσεις μια... καταιγίδα από μακαρόνια με σάλτσα και κεφτέδες; Ή μια βροχή από cheeseburger; Αυτά και πολλά ακόμα περισσότερα αποδίδονται άκρως πολύχρωμα και σουρεαλιστικά με άψογα γραφικά υπολογιστή τόσο σε δυο, όσο και σε τρεις διαστάσεις (όσον αφορά όσους πρόλαβαν να τη δουν στη 3d έκδοσή της σε αντίστοιχα εξοπλισμένο σινεμά). Η διασκεδαστικά παράξενη τεχνοτροπία όσον αφορά την απεικόνιση και την... πλαστικότητα των γραφικών εφαρμόζονται και στους χαρακτήρες, με αποτέλεσμα να παρελαύνουν συνεχώς από την οθόνη σου φάτσες χαριτωμένες αλλά και γεμάτες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες που αποδίδουν γλαφυρά το χαρακτήρα και την προσωπικότητα του καθενός.

Τι άλλο να πεις; Είναι ένα τυπικό “τουμπανιασμένο” κινούμενο με προσεγμένη παραγωγή, σενάριο, ατάκες και καταστάσεις που συνήθως δουλεύουν σε 2 επίπεδα (απευθυνόμενο ταυτόχρονα και σε παιδιά αλλά και σε ενήλικες) με όλα εν ολίγοις τα θετικά στοιχεία που συνεπάγεται μια τέτοια παραγωγή. Και φυσικά και με όλα τα αρνητικά. Πολλές φορές το σενάριο ακολουθεί τον “εύκολο” δρόμο και φτηνούλικα τρυκ για να ξεφύγει από αφηγηματικά δύσκολες ή άβολες καταστάσεις. Η πλοκή, παρά την πρωτοτυπία της κεντρικής ιδέας, ακολουθεί πιστά το στερεότυπο και τα κλισέ που συναντούμε σχεδόν σε κάθε άλλη παραγωγή του είδους. Ωστόσο, όλα αυτά γίνονται με τόση μαεστρία, που σπάνια ενοχλούν. Για τους πιο μικρούς δε το συζητώ καν – την έχουν δει ήδη. Αλλά και οι πιο μεγάλοι στο μυαλό, θα περάσουν μια έξοχα διασκεδαστική μιάμιση ώρα και κάτι.