Το νέο αριστούργημα του survival horror είναι εδώ και πραγματικά εντυπωσιάζει. Η ιστορία του λαμβάνει χώρα σε ένα μακρινό μέλλον όπου τα διαστημικά ταξίδια είναι μια καθημερινότητα και ο άνθρωπος στρέφεται σε άλλους πλανήτες προκειμένου να εξασφαλίσει ενέργεια και πρώτες ύλες για να καλύψει τις ανάγκες του. Σε έναν τέτοιο πλανήτη γίνεται μια εκτεταμένη εξόρυξη για την εύρεση ορυκτού πλούτου. Ένα μυστήριο έυρημα θα γίνει η αφορμή για να σταματήσουν οι εργασίες και ο διαστημικός σταθμός ISHIMURA καταφθάνει, φορτώνει το εύρημα και παίρνει ρότα για τη γη. Εν τω μεταξύ οι φήμες οργιάζουν για κάποιου είδους επιδημία που πρακτικά κατέστρεψε τη διαστημική αποικία στον πλανήτη, εξάρσεις βίας, περίεργες μορφές παράνοιας που προσέβαλαν το προσωπικό, κλπ. Όταν το ISHIMURA μετά από μια επείγουσα κλήση SOS σταματά να δίνει άλλα σημεία ζωής, ένα σωστικό σκάφος στέλνεται για να ερευνήσει την κατάσταση. Ένας από το πλήρωμα των 3 ατόμων του σωστικού είναι ο Isaac, ειδικός τεχνικός και είναι φυσικά ο χαρακτήρας του οποίου το ρόλο αναλαμβάνετε. Σύντομα θα μάθετε τη ζοφερή ιστορία πίσω από τις φήμες καθώς και την ακριβή φύση της μόλυνσης, της παράνοιας και του μυστήριου φορτίου που βρίσκεται κρυμμένο πάνω στο ISHIMURA...
Έχετε δει μια παλιά ταινία επιστημονικής φαντασίας του Paul Anderson, το “Μακρινός Ορίζοντας” (Event Horizon)? Ε, αυτή η ταινία, ή μάλλον αυτό που ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ (αλλά δεν κατάφερε) να είναι αυτή η ταινία, είναι η κύρια επιρροή για τη δημιουργία του Dead Space. Πριν ξεκινήσω το κυρίως μέρος του rewiew, πρέπει να τονίσω ότι το παιχνίδι αυτό δεν είναι για ανήλικους και για όσους έχουν ευαίσθητη καρδιά, στομάχι κλπ. Κραυγές από το πουθενά μέσα στο σκοτάδι που παγώνουν το αίμα, αληθινό gore, σπλαττερ σκηνές που θα βάψουν όλη την οθόνη σας κόκκινη, παρανοϊκές καταστάσεις, παραληρήματα, αυτοκτονίες και αν χάσετε, αντί για την κλασική οθόνη του game over θα δείτε απτά τα αποτελέσματα του κακού παιξίματός σας καθώς το παιχνίδι σας υποχρεώνει να παρακολουθείτε ανήμποροι ενώ τα τέρατα ξεσκίζουν και διαμελίζουν το χαρακτήρα σας, ΑΦΟΤΟΥ πεθάνει.
Γραφικά – Το παιχνίδι τρέχει σε ανάλυση 720p. Τα γραφικά είναι με μια λέξη άψογα. Φωτορεαλιστικές σκιές, απίστευτα επίπεδα λεπτομέρειας (διαβάζετε ακόμα και τα ψιλά γραμματάκια σε πεταμένα βιβλία, εφημερίδες, καρτ ποστάλ, αφίσες κλπ) αληθινά, μελετημένα περιβάλλοντα και χώροι, οι σκηνές στο διάστημα κόβουν την ανάσα με την ομορφιά τους, άψογη δουλειά στους φωτισμούς. Τα μοντέλα των τεράτων εντυπωσιάζουν και παράλληλα είναι ό,τι πιο κτηνώδες και άρρωστο έχω δει τον τελευταίο καιρό. Παίξτε απλά τις boss fights και θα καταλάβετε τι εννοώ. Οι χαρακτήρες είναι ρεαλιστικοί και αληθοφανείς. Η ΕΑ έλαβε τη σωστή απόφαση να κάνει τον Isaac να δείχνει όσο πιο ρεαλιστικά ανθρώπινος γίνεται. Το μοντέλο που έφτιαξαν έχει αναλογίες καθημερινού ανθρώπου και αυτό εντείνει την ατμόσφαιρα της αγωνίας και του ευάλωτου που έχετε, καθώς ο χαρακτήρας σας μοιάζει και είναι ένας κοινός τεχνικός (και όχι ο Κόναν ο Βάρβαρος, αν και μπορώ να τον φανταστώ σε ένα ανάλογο σενάριο!!!) με κύρια άμυνά του την παθητική θωράκιση που του παρέχει η στολή του. Άλλη μια καλοδεχούμενη πρωτοτυπία είναι η πλήρης έλλειψη HUD (Heads Up Display) δηλαδή κάθε είδους γραπτής πληροφορίας για την κατάστασή σας επί της οθόνης. Αντί για αυτό, τα ζωτικά στοιχεία του Isaac (ζωή, οξυγόνο, επίπεδο πανοπλίας) φαίνονται πάνω στη στολή του και τα πυρομαχικά του υποδυκνείονται την ώρα που χρησιμοποιεί το εκάστοτε όπλο του. Έτσι, το 100% της οθόνης σας χρησιμοποιείται καθαρά για το παιχνίδι και την απεικόνιση των χώρων και το αποτέλεσμα είναι σαφέστατα κινηματογραφικό.
Ήχος – Ουρλιαχτά που παγώνουν το αίμα, τρελά γέλια και παραληρήματα, ωραίες ρεαλιστικές φωνές και διάλογοι. Soundtrack υποτονικό, πρακτικά ανύπαρκτο την ώρα που παίζετε, που όμως κορυφώνεται σε μανιασμένα κρεσέντα έντασης την ώρα που σας καταδιώκουν τέρατα ή συμβαίνει κάτι πολύ σημαντικό στην πλοκή. Ωραίοι, “χορταστικοί” οι ήχοι των όπλων σας, με αγαπημένο μου αυτόν του Ripper! Μοναδικό παραπονάκι – θα ήθελα τον Isaac να είναι πιο ομιλητικός. Ζήτημα να μιλάει πάνω από 2 φορές σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Χειρισμός – Βλέπε Resident Evil 5. Ακριβώς ο ίδιος και με το ίδιο σύστημα real time inventory. Δηλαδή, όταν ανοίγετε το inventory με τα πράγματά σας, το παιχνίδι ΔΕΝ παγώνει, αλλά συνεχίζει κανονικά. Η δράση σταματάει μόνο όταν πατήσετε το pause, αλλά δεν μπορείτε πρακτικά να κάνετε τίποτα άλλο στην οθόνη του. Ίδια απεικόνιση και χειρισμός της κάμερας, ίδια περίπου όλα. Η μεγάλη διαφορά είναι στα όπλα : το καθένα έχει τελείως διαφορετική χρήση και από μια μοναδική, εναλλακτική λειτουργία. Πολύ καλό το σύστημα με το kinesis module (είναι πρακτικά το gravity gun από το Half-Life 2 & το Doom – Resurrection of Evil) αλλά και με το Stasis module (έχει τη δυνατότητα να παγώνει τρόπον τινά το χρόνο σε ό,τι το στρέφετε, είτε είναι τέρας, είτε αντικείμενο του περιβάλλοντος). Η μεγάλη πρωτοτυπία του παιχνιδιού είναι στα περιβάλλοντα με μηδενική βαρύτητα. Εκεί οι μπότες σας λειτουργούν σαν μαγνητική άγκυρα που σας κρατάει σταθερό, αλλά μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να εκτοξευθείτε σε οποιαδήποτε επιφάνεια, κάνοντας πρακτικά τους χώρους με έλλειψη βαρύτητας ένα τεράστιο 3d puzzle. Χώρια που, σε αντίθεση με εσάς, τα τέρατα σε αυτό το περιβάλλον πρακτικά πετάνε και μπορούν να σας την πέσουν ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ από παντού... ασύλληπτο! Μοναδικό παραπονάκι από το χειρισμό είναι η σχετική δυσκυνησία του Isaac (σε σχέση με τα τέρατα που ειδικά τα μικρότερα από αυτά είναι υπερβολικά γρήγορα) και η στενότητα των διαδρόμων που πρακτικά προεξοφλούν ότι αν βρεθείτε περικυκλωμένος από τέρατα, δεν υπάρχει περίπτωση να τη βγάλετε καθαρή χωρίς να χάσετε σημαντικά ποσά ενέργειας.
Gameplay – Ξανά – βλέπε Resident Evil 5. Όμως το Dead Space κρατάει πραγματικά τα χούγια ενός αμιγώς survival horror παιχνιδιού. Τα πυρομαχικά είναι λίγα, φτάνουν για να περατώσετε το παιχνίδι, αλλά δεν επιτρέπουν πολλές σπατάλες. Τα τέρατα σε γενικές γραμμές είναι δυνατότερα από εσάς, οποιαδήποτε μάχη μπορεί να εξελιχθεί μοιραία αν δεν έχετε τα αντανακλαστικά σας οξυμένα, ψυχραιμία και σταθερό χέρι στο σημάδι, τα μάτια και τα αυτιά σας ανοιχτά. Τα save points, καθώς και οι σταθμοί φόρτωσης οξυγόνου και Stasis Energy είναι λίγοι και πρέπει να τους αξιοποιείτε στρατηγικά. Το αυτό ισχύει για τα καταστήματα του παιχνιδιού, αλλά και για τα Nanomachine Bench στα οποία αναβαθμίζετε την πανοπλία και τα όπλα σας. Μια ιδιότυπη πρωτοτυπία υπάρχει στη μάχη : τα τέρατα πρέπει πρακτικά να τα διαμελίσετε! Φυσικά μπορείτε να σκοτώσετε τα τέρατα με τον παραδοσιακό τρόπο, βαρώντας στο ψαχνό. Αλλά κάτι τέτοιο αποτελεί σπατάλη χρόνου και πυρομαχικών. Απεναντίας, όταν κόβετε τα μέλη των τεράτων, αυτά τείνουν να χάνουν μεγαλύτερα ποσά ενέργειας σε λιγότερο χρονικό διάστημα και σας προσφέρεται και σημαντικό στρατηγικό πλεονέκτημα, πχ κόψτε τα πόδια και το τέρας δε μπορεί πια να τρέξει καταπάνω σας αλλά σέρνεται στο έδαφος με μειωμένη ταχύτητα. Κόψτε τα χέρια / πλοκάμια / νύχια / whatever και το τέρας χάνει την αντίστοιχη επίθεσή του. Σε αυτό σας βοηθάνε και τα όπλα του παιχνιδιού που καμιά σχέση δεν έχουν με συμβατικά όπλα που συναντάς σε αυτό το είδος παιχνιδιών (με εξαίρεση του palsma rifle που είναι πρακτικά ένα τυφέκιο και παράλληλα το χειρότερο όπλο στο παιχνίδι). Από όλα τα κοπτικά όργανα έχει ο μπαξές : plasma cutter (κόφτης), line gun (κάτι σε... ιπτάμενο ενεργειακό πριόνι), ripper (το απόλυτο, καλύτερο, απολαυστικότερο όπλο – ιπτάμενες στρόγγυλες περιστρεφόμενες λεπίδες που αιωρούνται και κατευθύνονται εκεί που θα τις στρέψετε, ό,τι καλύτερο έχει συλληφθεί σε όπλο από καταβολής ηλεκτρονικών παιχνιδιών, ΙΣΩΣ μετά το δίκαννο του Doom 2!!!), force gun (ένα ενεργειακό shotgun), contact beam (υπερ-κόφτης), flamethrower για να βγάλετε το σαδιστή από μέσα σας με εξαιρετικά αποτρόπαια αποτελέσματα που αποδίδονται άψογα μπροστά στα μάτια σας.
Ρεζουμέ – Το Dead Space είναι καταπληκτικό. Μπορεί να μην είναι για όλους, αλλά όσοι από εσάς μπορούν να το παίξουν στο σκοτάδι, με την ένταση στο φουλ και μόνοι σε ένα κλειστό δωμάτιο θα γευτούν γερές δόσεις λαχταριστής τρομάρας που θα στοιχειώσει ακόμα και τα όνειρά σας! Το παιχνίδι είναι τρομερά immersive και δε θα ησυχάσετε μέχρι να το τερματίσετε. Η διάρκειά του, γύρω στις 16 ώρες κρίνεται ικανοποιητικότατη για παιχνίδι του είδους. Η ιστορία ισορροπεί αριστουργηματικά ανάμεσα σε “Resident Evil”, “Doom” και “2001 – A Space Odyssey”(ναι! Ναι!). Αν τολμούσα να ζητήσω κάτι παραπάνω, είναι περισσότερα boss fights (είναι μόλις 2 αλλά είναι εντυπωσιακότατα) και θα ήθελα επίσης το παιχνίδι να δίνει περισσότερες ευκαιρίες στον παίκτη να γνωρίσει καλύτερα τον κεντρικό χαρακτήρα Isaac, γιατί είναι ένας τύπος που τραβάει πολλά ζόρια, ωστόσο την ψυχική και σωματική του οδύνη θα πρέπει περισσότερο να τη φανταστείτε, καθώς στο σύνολο του παιχνιδιού, ο Isaac δείχνει σχετικά αμέτοχος, χωρίς να σχολιάζει ή να αντιδρά σε τίποτα. Το ότι βλέπουμε μόλις 2 φορές το πρόσωπό του εντείνει το συναίσθημα αποξένωσης από τον παίκτη. Αυτά πάντως είναι λεπτομέρειες, κουβέντα να γίνεται. Το παιχνίδι τα σπάει. Ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί εκεί έξω σε καινούριο τίτλο για το Playstation 3 (αλλά και για PC & XBOX360) και μπορείτε να το πετύχετε και σε καλή τιμή. Προσωπικά το χτύπησα (σε κανονικό μαγαζί, όχι online) με 30 ευρώ.
Βαθμολογία : 4,5 / 5
Έχετε δει μια παλιά ταινία επιστημονικής φαντασίας του Paul Anderson, το “Μακρινός Ορίζοντας” (Event Horizon)? Ε, αυτή η ταινία, ή μάλλον αυτό που ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ (αλλά δεν κατάφερε) να είναι αυτή η ταινία, είναι η κύρια επιρροή για τη δημιουργία του Dead Space. Πριν ξεκινήσω το κυρίως μέρος του rewiew, πρέπει να τονίσω ότι το παιχνίδι αυτό δεν είναι για ανήλικους και για όσους έχουν ευαίσθητη καρδιά, στομάχι κλπ. Κραυγές από το πουθενά μέσα στο σκοτάδι που παγώνουν το αίμα, αληθινό gore, σπλαττερ σκηνές που θα βάψουν όλη την οθόνη σας κόκκινη, παρανοϊκές καταστάσεις, παραληρήματα, αυτοκτονίες και αν χάσετε, αντί για την κλασική οθόνη του game over θα δείτε απτά τα αποτελέσματα του κακού παιξίματός σας καθώς το παιχνίδι σας υποχρεώνει να παρακολουθείτε ανήμποροι ενώ τα τέρατα ξεσκίζουν και διαμελίζουν το χαρακτήρα σας, ΑΦΟΤΟΥ πεθάνει.
Γραφικά – Το παιχνίδι τρέχει σε ανάλυση 720p. Τα γραφικά είναι με μια λέξη άψογα. Φωτορεαλιστικές σκιές, απίστευτα επίπεδα λεπτομέρειας (διαβάζετε ακόμα και τα ψιλά γραμματάκια σε πεταμένα βιβλία, εφημερίδες, καρτ ποστάλ, αφίσες κλπ) αληθινά, μελετημένα περιβάλλοντα και χώροι, οι σκηνές στο διάστημα κόβουν την ανάσα με την ομορφιά τους, άψογη δουλειά στους φωτισμούς. Τα μοντέλα των τεράτων εντυπωσιάζουν και παράλληλα είναι ό,τι πιο κτηνώδες και άρρωστο έχω δει τον τελευταίο καιρό. Παίξτε απλά τις boss fights και θα καταλάβετε τι εννοώ. Οι χαρακτήρες είναι ρεαλιστικοί και αληθοφανείς. Η ΕΑ έλαβε τη σωστή απόφαση να κάνει τον Isaac να δείχνει όσο πιο ρεαλιστικά ανθρώπινος γίνεται. Το μοντέλο που έφτιαξαν έχει αναλογίες καθημερινού ανθρώπου και αυτό εντείνει την ατμόσφαιρα της αγωνίας και του ευάλωτου που έχετε, καθώς ο χαρακτήρας σας μοιάζει και είναι ένας κοινός τεχνικός (και όχι ο Κόναν ο Βάρβαρος, αν και μπορώ να τον φανταστώ σε ένα ανάλογο σενάριο!!!) με κύρια άμυνά του την παθητική θωράκιση που του παρέχει η στολή του. Άλλη μια καλοδεχούμενη πρωτοτυπία είναι η πλήρης έλλειψη HUD (Heads Up Display) δηλαδή κάθε είδους γραπτής πληροφορίας για την κατάστασή σας επί της οθόνης. Αντί για αυτό, τα ζωτικά στοιχεία του Isaac (ζωή, οξυγόνο, επίπεδο πανοπλίας) φαίνονται πάνω στη στολή του και τα πυρομαχικά του υποδυκνείονται την ώρα που χρησιμοποιεί το εκάστοτε όπλο του. Έτσι, το 100% της οθόνης σας χρησιμοποιείται καθαρά για το παιχνίδι και την απεικόνιση των χώρων και το αποτέλεσμα είναι σαφέστατα κινηματογραφικό.
Ήχος – Ουρλιαχτά που παγώνουν το αίμα, τρελά γέλια και παραληρήματα, ωραίες ρεαλιστικές φωνές και διάλογοι. Soundtrack υποτονικό, πρακτικά ανύπαρκτο την ώρα που παίζετε, που όμως κορυφώνεται σε μανιασμένα κρεσέντα έντασης την ώρα που σας καταδιώκουν τέρατα ή συμβαίνει κάτι πολύ σημαντικό στην πλοκή. Ωραίοι, “χορταστικοί” οι ήχοι των όπλων σας, με αγαπημένο μου αυτόν του Ripper! Μοναδικό παραπονάκι – θα ήθελα τον Isaac να είναι πιο ομιλητικός. Ζήτημα να μιλάει πάνω από 2 φορές σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Χειρισμός – Βλέπε Resident Evil 5. Ακριβώς ο ίδιος και με το ίδιο σύστημα real time inventory. Δηλαδή, όταν ανοίγετε το inventory με τα πράγματά σας, το παιχνίδι ΔΕΝ παγώνει, αλλά συνεχίζει κανονικά. Η δράση σταματάει μόνο όταν πατήσετε το pause, αλλά δεν μπορείτε πρακτικά να κάνετε τίποτα άλλο στην οθόνη του. Ίδια απεικόνιση και χειρισμός της κάμερας, ίδια περίπου όλα. Η μεγάλη διαφορά είναι στα όπλα : το καθένα έχει τελείως διαφορετική χρήση και από μια μοναδική, εναλλακτική λειτουργία. Πολύ καλό το σύστημα με το kinesis module (είναι πρακτικά το gravity gun από το Half-Life 2 & το Doom – Resurrection of Evil) αλλά και με το Stasis module (έχει τη δυνατότητα να παγώνει τρόπον τινά το χρόνο σε ό,τι το στρέφετε, είτε είναι τέρας, είτε αντικείμενο του περιβάλλοντος). Η μεγάλη πρωτοτυπία του παιχνιδιού είναι στα περιβάλλοντα με μηδενική βαρύτητα. Εκεί οι μπότες σας λειτουργούν σαν μαγνητική άγκυρα που σας κρατάει σταθερό, αλλά μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να εκτοξευθείτε σε οποιαδήποτε επιφάνεια, κάνοντας πρακτικά τους χώρους με έλλειψη βαρύτητας ένα τεράστιο 3d puzzle. Χώρια που, σε αντίθεση με εσάς, τα τέρατα σε αυτό το περιβάλλον πρακτικά πετάνε και μπορούν να σας την πέσουν ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ από παντού... ασύλληπτο! Μοναδικό παραπονάκι από το χειρισμό είναι η σχετική δυσκυνησία του Isaac (σε σχέση με τα τέρατα που ειδικά τα μικρότερα από αυτά είναι υπερβολικά γρήγορα) και η στενότητα των διαδρόμων που πρακτικά προεξοφλούν ότι αν βρεθείτε περικυκλωμένος από τέρατα, δεν υπάρχει περίπτωση να τη βγάλετε καθαρή χωρίς να χάσετε σημαντικά ποσά ενέργειας.
Gameplay – Ξανά – βλέπε Resident Evil 5. Όμως το Dead Space κρατάει πραγματικά τα χούγια ενός αμιγώς survival horror παιχνιδιού. Τα πυρομαχικά είναι λίγα, φτάνουν για να περατώσετε το παιχνίδι, αλλά δεν επιτρέπουν πολλές σπατάλες. Τα τέρατα σε γενικές γραμμές είναι δυνατότερα από εσάς, οποιαδήποτε μάχη μπορεί να εξελιχθεί μοιραία αν δεν έχετε τα αντανακλαστικά σας οξυμένα, ψυχραιμία και σταθερό χέρι στο σημάδι, τα μάτια και τα αυτιά σας ανοιχτά. Τα save points, καθώς και οι σταθμοί φόρτωσης οξυγόνου και Stasis Energy είναι λίγοι και πρέπει να τους αξιοποιείτε στρατηγικά. Το αυτό ισχύει για τα καταστήματα του παιχνιδιού, αλλά και για τα Nanomachine Bench στα οποία αναβαθμίζετε την πανοπλία και τα όπλα σας. Μια ιδιότυπη πρωτοτυπία υπάρχει στη μάχη : τα τέρατα πρέπει πρακτικά να τα διαμελίσετε! Φυσικά μπορείτε να σκοτώσετε τα τέρατα με τον παραδοσιακό τρόπο, βαρώντας στο ψαχνό. Αλλά κάτι τέτοιο αποτελεί σπατάλη χρόνου και πυρομαχικών. Απεναντίας, όταν κόβετε τα μέλη των τεράτων, αυτά τείνουν να χάνουν μεγαλύτερα ποσά ενέργειας σε λιγότερο χρονικό διάστημα και σας προσφέρεται και σημαντικό στρατηγικό πλεονέκτημα, πχ κόψτε τα πόδια και το τέρας δε μπορεί πια να τρέξει καταπάνω σας αλλά σέρνεται στο έδαφος με μειωμένη ταχύτητα. Κόψτε τα χέρια / πλοκάμια / νύχια / whatever και το τέρας χάνει την αντίστοιχη επίθεσή του. Σε αυτό σας βοηθάνε και τα όπλα του παιχνιδιού που καμιά σχέση δεν έχουν με συμβατικά όπλα που συναντάς σε αυτό το είδος παιχνιδιών (με εξαίρεση του palsma rifle που είναι πρακτικά ένα τυφέκιο και παράλληλα το χειρότερο όπλο στο παιχνίδι). Από όλα τα κοπτικά όργανα έχει ο μπαξές : plasma cutter (κόφτης), line gun (κάτι σε... ιπτάμενο ενεργειακό πριόνι), ripper (το απόλυτο, καλύτερο, απολαυστικότερο όπλο – ιπτάμενες στρόγγυλες περιστρεφόμενες λεπίδες που αιωρούνται και κατευθύνονται εκεί που θα τις στρέψετε, ό,τι καλύτερο έχει συλληφθεί σε όπλο από καταβολής ηλεκτρονικών παιχνιδιών, ΙΣΩΣ μετά το δίκαννο του Doom 2!!!), force gun (ένα ενεργειακό shotgun), contact beam (υπερ-κόφτης), flamethrower για να βγάλετε το σαδιστή από μέσα σας με εξαιρετικά αποτρόπαια αποτελέσματα που αποδίδονται άψογα μπροστά στα μάτια σας.
Ρεζουμέ – Το Dead Space είναι καταπληκτικό. Μπορεί να μην είναι για όλους, αλλά όσοι από εσάς μπορούν να το παίξουν στο σκοτάδι, με την ένταση στο φουλ και μόνοι σε ένα κλειστό δωμάτιο θα γευτούν γερές δόσεις λαχταριστής τρομάρας που θα στοιχειώσει ακόμα και τα όνειρά σας! Το παιχνίδι είναι τρομερά immersive και δε θα ησυχάσετε μέχρι να το τερματίσετε. Η διάρκειά του, γύρω στις 16 ώρες κρίνεται ικανοποιητικότατη για παιχνίδι του είδους. Η ιστορία ισορροπεί αριστουργηματικά ανάμεσα σε “Resident Evil”, “Doom” και “2001 – A Space Odyssey”(ναι! Ναι!). Αν τολμούσα να ζητήσω κάτι παραπάνω, είναι περισσότερα boss fights (είναι μόλις 2 αλλά είναι εντυπωσιακότατα) και θα ήθελα επίσης το παιχνίδι να δίνει περισσότερες ευκαιρίες στον παίκτη να γνωρίσει καλύτερα τον κεντρικό χαρακτήρα Isaac, γιατί είναι ένας τύπος που τραβάει πολλά ζόρια, ωστόσο την ψυχική και σωματική του οδύνη θα πρέπει περισσότερο να τη φανταστείτε, καθώς στο σύνολο του παιχνιδιού, ο Isaac δείχνει σχετικά αμέτοχος, χωρίς να σχολιάζει ή να αντιδρά σε τίποτα. Το ότι βλέπουμε μόλις 2 φορές το πρόσωπό του εντείνει το συναίσθημα αποξένωσης από τον παίκτη. Αυτά πάντως είναι λεπτομέρειες, κουβέντα να γίνεται. Το παιχνίδι τα σπάει. Ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί εκεί έξω σε καινούριο τίτλο για το Playstation 3 (αλλά και για PC & XBOX360) και μπορείτε να το πετύχετε και σε καλή τιμή. Προσωπικά το χτύπησα (σε κανονικό μαγαζί, όχι online) με 30 ευρώ.
Βαθμολογία : 4,5 / 5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου