Coraline (Ελ. Υπότιτλος – Coraline, το σπίτι στην ομίχλη)

Ένα μικρό κοριτσάκι μετακομίζει με τους γονείς της σε ένα νέο σπίτι, αλλά αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα. Οι γονείς της αδιαφορούν για αυτή και ενδιαφέρονται μόνο για τη δουλειά τους, το σπίτι μοιάζει αχανές, άδειο και σε κακή κατάσταση, το τοπίο είναι μουντό και μελαγχολικό και για γείτονές έχει κάτι αποξενωμένους παράξενους γέρους. Εξερευνώντας, βρίσκει μια μυστική πόρτα που οδηγεί σε ένα παράλληλο κόσμο, αντικατοπτρισμό του πραγματικού, με τη διαφορά ότι τα πάντα μοιάζουν πιο όμορφα, ελκυστικά και μαγικά. Πανέξυπνη ταινιούλα που θα σας θυμίσει το “Χριστουγεννιάτικο Εφιάλτη” του Tim Burton, καθώς είναι φτιαγμένη με παρόμοια τεχνική. Δε θα πω περισσότερα για το σενάριο, παρά το ότι λοξοκοιτάζει το “Thief of Always” (Κλέφτης του Πάντοτε) του Clive Barker, αλλά και το κλασικό παραμύθι των αδερφών Grimm με το Hansel & τη Gretel και το σοκολατένιο σπίτι.

Όλα είναι άψογα φτιαγμένα σε αυτό το σκοτεινό παραμυθάκι που βλέπεται άνετα και από ενήλικους αλλά και από μικρά παιδιά. Έξυπνοι διάλογοι, ωραία η πρωτότυπη (απεχθάνομαι τα μεταγλωττισμένα) φωνητική απόδοση, όμορφα παράξενοι χαρακτήρες, λεπτό χιούμορ και σουρεάλ καταστάσεις, βάφονται με μελαγχολικά χρώματα και αποδίδονται με λεπτεπίλεπτη ακρίβεια που σου ξυπνάει ένα αδιόρατο creepy συναίσθημα. Αν όλα όσα γράφω ξυπνάνε μέσα σου κάτι, τότε δες αυτό το εργάκι όπως+δήποτε.