Monsters

Μάστορας : Gareth Edwards

Παίχτες : Scoot McNairy & Whitney Able

Με δυο λογάκια :

Διερευνώντας την πιθανότητα ύπαρξης εξωγήινων μορφών ζωής στο ηλιακό μας σύστημα, η NASA στέλνει ένα διερευνητικό σκάφος να συλλέξει δείγματα. Κατά την επιστροφή του, συντρίβεται πάνω από την Νότια Αμερική. Σύντομα, αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους στην περιοχή νέες μορφές ζωής και σχεδόν το μισό Μεξικό μπαίνει σε καραντίνα σαν μολυσμένη ζώνη. Μέχρι σήμερα, ο αμερικανικός και ο μεξικανικός στρατός προσπαθούν να περιορίσουν τα παράξενα πλάσματα. Η ιστορία ακολουθεί τα βήματα δυο νέων που αναγκάζονται να διασχίσουν την μολυσμένη ζώνη προκειμένου να φτάσουν στα αμερικανικά σύνορα.

Αναλυτικότερα :

Εδώ τα παλικάρια προσπάθησαν να κάνουν κάτι που θεωρητικά είναι ακατόρθωτο. Να φτιάξουν μια ταινία επιστημονικής φαντασίας όπου μάλιστα τα εν λόγω τέρατα του τίτλου βρίσκονται συνέχεια – αν και συνήθως με έμμεσο τρόπο - στο προσκήνιο, αλλά με μηδενικά οικονομικά μέσα. Και ακόμα πιο παράξενο, το εν λόγω εγχείρημα δουλεύει. Κακά τα ψέματα, το μόνο πρόβλημα με το “Monsters” έχει να κάνει με το να το περάσεις για το είδος ταινίας που ΔΕΝ είναι και συνεπώς να περιμένεις να δεις τα ανάλογα. Και αναπόφευκτα να ξενερώσεις. Οπότε ξεκαθαρίζω. Αν περιμένεις να δεις έναν φτηνό κλώνο του “Independence Day”, έχασες. Ισόποσα έχασες και αν περιμένεις να δεις b-movie θριλεράκι.

Το θέμα του “Monsters” είναι η σχεδόν Χιτσκοκική ατμόσφαιρα που δεν παύει να χτίζεται μέχρι και το τέλος της ταινίας. Είναι επίσης οι σχέσεις μεταξύ των 2 πρωταγωνιστών – και ουσιαστικά των μοναδικών ηθοποιών της ταινίας. Παιχνίδι που παίζεται αποκλειστικά με υπονοούμενα και εκφράσεις προσώπου. Είναι η έντονη αλληγορία του, που αφορά από τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς, το κλείσιμο των συνόρων Μεξικού – Αμερικής με το πολυπόθητο – αλλά ανομολόγητο – για τους Αμερικάνους τοίχος στυλ Βερολίνου, μέχρι την ξενοφοβία γενικότερα αλλά και τις επιδράσεις που έχει σε μια κοινωνία μια οποιασδήποτε μορφής κρίση. Ο κυνισμός, η απληστία, αλλά και η ανθρώπινη εφευρετικότητα και ευελιξία. Όλα αυτά, για μια πραγματικά παράξενη ταινία που αν και πραγματεύεται εξωγήινα τέρατα, δεν περιέχει ούτε μια σκηνή δράσης, ούτε μια κλασική “θριλεριάρικη” σκηνή ή καταδίωξης

Πόσα πιάνει; 3,5 / 5