Κατ' αρχήν να δώσω μια απαραίτητη διευκρίνηση που οφείλεται στην αμφιλεγόμενη φύση της μετάφρασης του τίτλου και ουδόλως με απασχόλησε (ούτε και εσάς πρόκειται να απασχολήσει!) κατά τη διάρκεια θέασης αυτού του μικρού έπους : ο τίτλος ως έχει μπορεί να μεταφραστεί ως “Λεσβίες Κηνυγοί Βρυκολάκων” ή ως “Κηνυγοί Λεσβιών Βρικολάκων”. Ε, λοιπόν, είμαι στην ευχάριστη θέση να σας διαβεβαιώσω ότι τελικά λεσβίες είναι οι βρυκολακίνες και όχι αυτοί που τις κυνηγάνε! Rejoice!!! Παλιό και αγαπημένο combo το ζευγάρωμα του βαμπιρικού μύθου με λεσβιάζουσες καταστάσεις. Αρχή του είναι μάλλον, πέρα από την κατεξοχήν “νοσηρή”, “διαφορετική” σεξουαλικότητα που διαχρονικά χαρακτήριζε τις γοτθικές / βαμπιρικές παραστάσεις, το ιστορικό φιλμικό έπος “Vampyros Lesbos”, τυπικό δείγμα αλλού για αλλού παραισθησιογόνα βαρεμένης ταινίας που μόνο τη 10ετία του '70 θα μπορούσε να γίνει. Εδώ, το μοτίβο επανέρχεται, μόνο που τα παλικάρια που μας το προσφέρουν, πρόσθεσαν στο μείγμα ένα γερό twist σύγχρονης Βρεττανικής καγκουριάς που τα σπάει!
Μου θέτε και υπόθεση? Ρε ου. Σιγά μη σας πω αυτό που ήδη μπορείτε να μαντέψετε διαβάζοντας τον τίτλο. Κάτω οι πρεσβείες, ζήτω οι λεσβίες λοιπόν, ειδικά αν έχουν κοφτερά δοντάκια και φοράνε αραχνοϋφαντα δαντελωτά μισοφόρια και εσώρουχα! Ανεκδιήγητες οι φάτσες, απάλευτη η ερμηνεία του αντρικού πρωταγωνιστικού διδύμου, έχουν μέλλον αυτά τα παλικάρια, να μου το θυμιθείς. Καλές κωμικές φάσεις, απάυγασμα ανδρικής βλακείας – αλλά με την καλή έννοια! - και κάποιες ατάκες πραγματικά διαμάντια. Παραθέτω τις αγαπημένες μου :
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Το Lesbian Vampire Hunters αξίζει μια θέση ψηλά στο ράφι σας με τις τιμημένες καφροταινίες, δίπλα στο Zombie Strippers!!! το Black Sheep (η πρώτη παγκοσμίως ταινία με ζόμπι... πρόβατα!) και την “Επιστροφή των Καθαρμάτων” (με το θεό Σουγκλάκο!!!). Ναι θα μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερο, αν είχε αποτινάξει την τηλεοπτική αύρα που το χαρακτηρίζει (κυρίως λόγω της σκηνοθεσίας και της φωτογραφίας – θυμίζει κατά καιρούς περισσότερο επεισόδιο της Ζηνα, παρά κινηματογραφική παραγωγή), όπως αν είχαν αποφασίσει να είναι πιο τολμηροί στο θέμα των splatter σκηνών. Δεν υπάρχει καθόλου αίμα, οι βρυκολακίνες έχουν αντί αυτού ένα άσπρο πηχτό... εκρηκτικό ζουμί! Η ίδια ατολμία χαρακτηρίζει και τις ερωτικές σκηνές που λάμπουν δια της απουσίας τους. Βλέπουμε τις βρυκολακίνες (μόνο!γιατί?!?!) να χαϊδεύονται, πουδραρισμένα κωλομέρια και βυζάκια, τις περισσότερες φορές να αχνοφαίνονται (πάντως πρόκειται για πρωτογενές υλικό άριστης ποιότητας) πίσω από ένα προπέτασμα καπνού, λεπτεπίλεπτων υφασμάτων και δαντέλας. Δυστυχώς ή ευτυχώς, το βάρος εδώ δόθηκε στο κωμικό στοιχείο και δε μπορώ να φανταστώ πόσο πολύ όλοι θα παραμιλούσαμε, αν είχε κατανεμηθει πιο ομοιόμορφα και σε μεγαλύτερες δόσεις σε ΟΛΟΥΣ τους τομείς. Όπως και να έχει, θα μιλήσει στην καρδιά του κάθε κάφρου και δε διανοούμαι να του βάλω βαθμό χαμηλότερο από...
Βαθμολογία : 3,5 / 5
Μου θέτε και υπόθεση? Ρε ου. Σιγά μη σας πω αυτό που ήδη μπορείτε να μαντέψετε διαβάζοντας τον τίτλο. Κάτω οι πρεσβείες, ζήτω οι λεσβίες λοιπόν, ειδικά αν έχουν κοφτερά δοντάκια και φοράνε αραχνοϋφαντα δαντελωτά μισοφόρια και εσώρουχα! Ανεκδιήγητες οι φάτσες, απάλευτη η ερμηνεία του αντρικού πρωταγωνιστικού διδύμου, έχουν μέλλον αυτά τα παλικάρια, να μου το θυμιθείς. Καλές κωμικές φάσεις, απάυγασμα ανδρικής βλακείας – αλλά με την καλή έννοια! - και κάποιες ατάκες πραγματικά διαμάντια. Παραθέτω τις αγαπημένες μου :
“Λεσβίες Βρυκολακίνες?!?! Με την ατυχία που με δέρνει, μετά θα έρθει να με κουτουπώσει και ένας gay λυκάνθρωπος!”
“(κάγκουρας #1) - Τα καταφέραμε! Δεν είναι Βρυκόλακες πια! (κάγκουρας #2)- Μήπως όμως είναι λεσβίες ακόμα?”
“(εξορκιστής)- Το μυστικό για να εξοντώσεις τους βρυκόλακες είναι... (κάγκουρας)- Ναι, ναι, ναι, ξέρω. Σταυρός, σκόρδα, ηλιακό φως, και τα σχετικά! (εξορκιστής)- Μα καλά, πώς μπορείς να έχεις τέτοιες απόκρυφες γνώσεις? (κάγκουρας)- Άνθρωπέ μου, τηλεόραση, ταινίες δε βλέπεις?”
“(κάγκουρας #1) - Τα καταφέραμε! Δεν είναι Βρυκόλακες πια! (κάγκουρας #2)- Μήπως όμως είναι λεσβίες ακόμα?”
“(εξορκιστής)- Το μυστικό για να εξοντώσεις τους βρυκόλακες είναι... (κάγκουρας)- Ναι, ναι, ναι, ξέρω. Σταυρός, σκόρδα, ηλιακό φως, και τα σχετικά! (εξορκιστής)- Μα καλά, πώς μπορείς να έχεις τέτοιες απόκρυφες γνώσεις? (κάγκουρας)- Άνθρωπέ μου, τηλεόραση, ταινίες δε βλέπεις?”
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Το Lesbian Vampire Hunters αξίζει μια θέση ψηλά στο ράφι σας με τις τιμημένες καφροταινίες, δίπλα στο Zombie Strippers!!! το Black Sheep (η πρώτη παγκοσμίως ταινία με ζόμπι... πρόβατα!) και την “Επιστροφή των Καθαρμάτων” (με το θεό Σουγκλάκο!!!). Ναι θα μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερο, αν είχε αποτινάξει την τηλεοπτική αύρα που το χαρακτηρίζει (κυρίως λόγω της σκηνοθεσίας και της φωτογραφίας – θυμίζει κατά καιρούς περισσότερο επεισόδιο της Ζηνα, παρά κινηματογραφική παραγωγή), όπως αν είχαν αποφασίσει να είναι πιο τολμηροί στο θέμα των splatter σκηνών. Δεν υπάρχει καθόλου αίμα, οι βρυκολακίνες έχουν αντί αυτού ένα άσπρο πηχτό... εκρηκτικό ζουμί! Η ίδια ατολμία χαρακτηρίζει και τις ερωτικές σκηνές που λάμπουν δια της απουσίας τους. Βλέπουμε τις βρυκολακίνες (μόνο!γιατί?!?!) να χαϊδεύονται, πουδραρισμένα κωλομέρια και βυζάκια, τις περισσότερες φορές να αχνοφαίνονται (πάντως πρόκειται για πρωτογενές υλικό άριστης ποιότητας) πίσω από ένα προπέτασμα καπνού, λεπτεπίλεπτων υφασμάτων και δαντέλας. Δυστυχώς ή ευτυχώς, το βάρος εδώ δόθηκε στο κωμικό στοιχείο και δε μπορώ να φανταστώ πόσο πολύ όλοι θα παραμιλούσαμε, αν είχε κατανεμηθει πιο ομοιόμορφα και σε μεγαλύτερες δόσεις σε ΟΛΟΥΣ τους τομείς. Όπως και να έχει, θα μιλήσει στην καρδιά του κάθε κάφρου και δε διανοούμαι να του βάλω βαθμό χαμηλότερο από...
Βαθμολογία : 3,5 / 5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου