Μάστορας : Neil Jordan
Παίχτες : Colin Farrell, Alicja Bachleda and Dervla Kirwan
Πόσα πιάνει; 3,5 / 5
Με δυό λογάκια :
Ένας Ιρλανδός ψαράς ονόματι Syraceuse (Colin Farrell), σώζει μια όμορφη γυναίκα, πιάνοντάς τη στα δίχτια του ενώ αυτή επέπλεε αναίσθητη στη θάλασσα. Η γυναίκα, που αποκαλεί τον εαυτό της Ondine (Alicja Bachleda), δείχνει να υποφέρει από αμνησία. Σύντομα, οι δυό τους ερωτεύονται βαθιά. Εν τω μεταξύ, η μικρή, ανάπηρη κόρη του Syraceuse, αναπτύσσει μια περίεργη πεποίθηση ότι η Ondine δεν είναι άνθρωπος, αλλά ένα τύπου γοργόνα θαλάσσιο πλάσμα...
Αναλυτικότερα :
Χωρίς πολλή διαφήμιση και φανφάρα, το “ONDINE” έλαβε πολύ καλές κριτικές στα κινηματογραφικά φεστιβάλ που προβλήθηκε – με αποκορύφωμα το Toronto International Film Festival. Η οποιαδήποτε σύνοψη της πλοκής, μάλλον το αδικεί, επειδή το σενάριό του είναι βαθιά ανθρώπινο και αντισυμβατικό συνάμα. Αλλά μην τρέφεις αμφιβολία, πρόκειται για μια αληθινά ατμοσφαιρική και σαγηνευτική ταινία. Απλά, τα περισσότερα – σχεδόν όλα – από τα πραγματικά αξιοσημείωτα στοιχεία του, δεν μπαίνει στη διαδικασία να τα αφηγηθεί μέσω του – ούτως ή άλλως μινιμαλιστικού – σεναρίου, αλλά τα αποτυπώνει γλαφυρά στις εκφράσεις του προσώπου και στη σημειολογία των πρωταγωνιστών του.
Κατ' αρχήν, ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ αξίζει στον Colin Farrell που δείχνει να ξεφεύγει επιτέλους από τη λούμπα του κινηματογραφικού σταρ και επιλέγοντας πλέον να συνεργάζεται με ποιοτικούς σκηνοθέτες της κλάσης των Michael Mann, Terrence Malick, Woody Allen, Martin McDonagh και στη συγκεκριμένη περίπτωση με τον Neil Jordan, μας χαρίζει υπέροχες ερμηνείες που τον αναδεικνύουν σαν ένα από τα μεγαλύτερα υποκριτικά ταλέντα της γενιάς του. Τόσο πολύ, που αν συνεχίσει έτσι, είμαι ικανός ακόμα και να του συγχωρήσω τα gay-λίκια, τη χλαμύδα και τα ψεύτικα φρύδια που φορούσε στον “Αλέξανδρο”. Ναι, το παλικάρι είναι πλέον ΤΟΣΟ καλός. Και στο “ONDINE” συνεχίζει την καλή του πορεία με μια ερμηνεία βαθιά ανθρώπινη και δωρική, στο ρόλο του πρώην αλκοολικού Syraceuse, που προσπαθεί να τα φέρει βόλτα με το διαλυμένο του γάμο, το άρρωστο παιδί του και μια κοινωνία που τον θεωρεί τελειωμένο.
Εν ολίγοις, το ONDINE είναι μια υπέροχη ταινία και μακράν η καλύτερη του Neil Jordan από το “THE CRYING GAME”. Πολύ μικρότερο σε κλίμακα, budget και δε συμμαζεύεται, κερδίζει εξαιτίας της απλότητας, της ανθρωπιάς του και της δωρικής λυρικότητάς του. Εξίσου υπέροχη είναι και η ατμοσφαιρική φωτογραφία από τον Christopher Doyle με κάθε κάδρο της ταινίας να θυμίζει μελαγχολικό ζωγραφικό πίνακα. Το αυτό ισχύει και για το όμορφο, υποτονικό soundtrack από τον Kjartan Sveinsson
Παραπονάκι : το τελευταίο εικοσάλεπτο είναι κάπως προβλέψιμο και μοιραία αποποιείται της πιο φανταστικής πλευράς του σεναρίου, σε αντάλλαγμα της πολύ πιο πεζής (και... ξενέρωτης!) αλήθειας. Υποθέτω πως δεν γινόταν βέβαια αλλιώς. Πάντως, ευτυχώς οι καλές εντυπώσεις που θα προσκομίσεις από τη θέαση της ταινίας, δεν πρόκειται να αλλάξουν. Το συνηστώ ανεπιφύλακτα.
Σούζα τ΄ Αλουγάκι :
Ο Colin Farrell είναι πλέον και στη ζωή ζευγάρι με τη συμπρωταγωνίστριά του στο ONDINE, Alicja Bachleda.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου