Inception

Μάστορας : Christopher Nolan
Παίχτες : Leonardo DiCaprio, Marion Cotillard, Michael Caine, Joseph Gordon-Levitt, Ellen Page
Πόσα πιάνει; 4 / 5
Με δυό λογάκια :
Το μέλλον της βιομηχανικής κατασκοπίας έγκειται πλέον στην επιστήμη του να... μπαίνει κανείς στο μυαλό του αντιπάλου του μέσω ονείρων και να κλέβει τις ιδέες και τα μυστικά του. Ένας κορυφαίος “κλέφτης ονείρων” προκειμένου να απαλλαχτεί από τις εκκρεμότητες και τα φαντάσματα του παρελθόντος του, δέχεται για μια τελευταία φορά να εξασκήσει την “τέχνη” του, επιχειρώντας όμως το αντίστροφο : να μπει στο μυαλό κάποιου και να του “φυτέψει” μια ξένη προς αυτόν ιδέα, προκειμένου να τον κάνει να αποφασίσει ο ίδιος την καταστροφή της οικονομικής αυτοκρατορίας του. Όμως, για να γίνει αυτό, θα πρέπει να μπει βαθιά στο υποσυνείδητό του και εκεί να αντιμετωπίσει πέρα από τις πνευματικές άμυνες του αντιπάλου του και τους δικούς του μύχιους φόβους...

Αναλυτικότερα :
Εντάξει, ενίοτε δικαιούμαι να κάνω και τα... απαράδεκτά μου. Και εννοώ το ότι δεν είδα το “Inception” στο σινεμά, τότε που προβαλλόταν, σε αντίθεση των προτροπών και των παροτρύνσεων σχεδόν όλων όσων γνώριζα. Ναι, καλά διάβασες. ΔΕΝ ΠΗΓΑ ΝΑ ΔΩ ΤΟ “INCEPTION” ΣΤΟ ΣΙΝΕΜΑ. Μαλακία μου; Ε, ναι. Εντάξει, εκείνη την περίοδο λείπαμε σε παρατεταμένες διακοπές και κάτι το ένα, κάτι το άλλο, κάτι κάποια τρεχάματα που προέκυψαν καλοκαιριάτικα, εν ολίγοις, όταν ξεμπέρδεψα από όλα όσα έπρεπε να... ξεμπερδευτούν (!) δεν είχε εν τω μεταξύ μείνει κανένας φίλος/γνωστός/whatever που να ενδιαφέρεται να το δει και να ΜΗΝ το έχει κάνει ήδη. Και κάπως έτσι... ούτε έτυχε, ούτε πέτυχε. Και ανάμεσα στα α) πάω μόνος μου στο σινεμά σαν την καλαμιά στον κάμπο και να με περάσουν στην ηλικία μου όπως με δουν ανάμεσα στα παιδάκια για κανένα παιδεραστη, ή β) σύρω με το ζόρι τη Σοφία στο σινεμά για να το δούμε και μετά να την κουβαλάω στους ώμους μου κοιμισμένη και να με τρίβει με ΒΙΞ την πλάτη για να μου περάσει το λουμπάγκο, ε, είπα δε βαριέσαι, θα το πετύχω σε blu-ray και θα το απολαύσω από τον καναπέ του σπιτιού μου... όποτε! Όπερ και εγένετο. Και ναι, η αναμονή άξιζε τον κόπο. Και ναι, έπρεπε να το έχω δει στο σινεμά. Και ας με περνούσαν σε τελική ανάλυση για παιδεραστή!

Εντάξει, τα λόγια είναι περιττά. Εν ολίγοις, ότι έχεις ακούσει για αυτή την ταινία, είναι αληθινό. Κορυφαία επιστημονική φαντασία, σχεδόν παλιάς κοπής και νοοτροπίας (θυμίζει στο στυλ λιγουλάκι Phillip Dick), σε ένα ΑΚΡΩΣ πρωτότυπο και ενδιαφέρον σενάριο που το σκάρωσε ο ίδιος ο μάστορης. Μάγκας. Και ερμηνείες κορυφής βγάζει από τους πρωταγωνιστές του και έχει μια Marion Cotillard πιο υπέροχη (ΑΚΥΡΟ : σχεδόν πιο υπέροχη) από ποτέ, αν εξαιρέσεις τη λατρεμένη παρουσία της στο “NINE”. Σκηνές που κόβουν την ανάσα και ανάλογές τους δεν έχεις ξαναδει. Και το κυριότερο : αυτό εδώ δεν είναι άλλο ένα φιλμάκι με ένα καλό σενάριο και... τσόντα εκρήξεις. Δηλαδή... είναι, αλλά όχι μόνο αυτό. Είναι πάνω από όλα, ένα ζόρικο πνευματικό puzzle, ένας κινηματογραφικός κύβος του Rubik που θα φέρει στα όρια της την προσοχή και την οξυδέρκειά σου. Θα το καταλάβεις αυτό όταν (θα το πω ΠΑΟΚ-τσίδηκα) τα μυαλά σου θα αρχίσουν να πονάνε στο επικό δεύτερο μισό της ταινίας όπου η δράση διαδραματίζεται ταυτόχρονα σε 4 διαφορετικά ονειρικά επίπεδα ασυνείδητου, το καθένα με δικιά του, ανεξάρτητη ροή του χρόνου και διαφορετικούς φυσικούς νόμους! Πανέξυπνο και πρωτόγνωρο. Μπορούμε να το “κλειδώσουμε” με σιγουριά, από τώρα : το “Inception” παίζει μπάλα μόνο του σε δικό του γήπεδο, φτιάχνει δική του σχολή και οι επίδοξοι μιμητές οσονούπω έρχονται!

Λογικά, από έναν τέτοιο πρωτοπόρο είναι λιγουλάκι άδικο να κάνεις παράπονα. Αλλά θα είμαι λάθος και εξίσου άδικος αν ισχυριστώ ότι το “Inception” είναι άψογο. Επειδή απλά ΔΕΝ είναι. Η διήγηση είναι πολύ πιο γρήγορη από όσο πρέπει, με αποτέλεσμα τα περισσότερα από τα πολύ καλά concepts του να παρουσιάζονται πολύ βιαστικά και ουσιαστικά να παραμένουν ανεκμετάλλευτα. Έχω βάσιμες υποψίες ότι έπεσε τρελό ψαλίδι στο μοντάζ προκειμένου αυτό το έπος να χωρέσει σε μόλις... δυόμισι ώρες. Ελπίζω στο μέλλον να κυκλοφορήσει ένα πολύ πιο ολοκληρωμένο director's cut που θα αναδείξει τις αδικημένες λεπτομέρειες του. Βέβαια, η γρηγοράδα στο ρυθμό είναι και εσκεμμένη, προκειμένου να “μπριζώσει” περεταίρω το θεατή και να κάνει το γρίφο του σεναρίου ακόμα πιο δυσεπίλητο. Αλλά και για να καλύψει τα λαθάκια και τις “τρύπες” που αναμφίβολα υπάρχουν. Τέλος, λανθασμένο είναι και το pacing και ανομοιόμορφη η κατανομή του φιλμικού χρόνου, με αποτέλεσμα concept που είναι απαραίτητα για να νιώσεις στο πετσί σου την πλοκή να παραμένουν ανεξήγητα, προκειμένου να προβάλλει... παρατεταμένες (και ουσιαστικά άχρηστες) σκηνές δράσης και πιστολιδιού που μάλλον μπήκαν για να μη ξενερώσει το πιο “γκάου” κοινό. Ειδικά το... counter strike που παίζεται στους πάγους είναι πέρα από περιττό και ξένο ως προς το υπόλοιπο υλικό της ταινίας. Αν δεν υπήρχαν αυτά τα ψεγαδάκια, κυριολεκτικά θα προσκυνούσα.

Ρεζουμέ :
Πρωτοποριακό και κορυφαίο, αλλά άνισο και κυμαινόμενο στις επιδόσεις του. Ή του ύψους, ή του (λέμε τώρα) βάθους. Του άξιζαν περισσότερα, θέλω, αλλά δε μπορώ να του βάλω πάνω από ένα 4 / 5...