Iron Man 2

Μάστορας : Jon Favreau
Παίχτες : Robert Downey Jr., Mickey Rourke, Gwyneth Paltrow, Scarlett Johansson &
Πόσα πιάνει; 2,5 / 5
Με δυό λογάκια :
Ο δισεκατομμυριούχος superhero Tony Stark/Iron Man (Robert Downey Jr.) επέστρεψε και αυτή τη φορά θα βρεθεί αντιμέτωπος με πολλαπλούς αντιπάλους : α) τον εγωισμό του που “ξεφεύγει”, καθώς σύντομα χάνει τον έλεγχο μετά τη φήμη που έπαιται της αποκάλυψης ότι όντως είναι ο Iron Man. β) την καταρρέουσα υγεία του, καθώς πλήττεται από τον αντιδραστήρα / τεχνητή καρδιά που χρησιμοποιεί και τέλος γ) με τον δισεκατομμυριούχο ανταγωνιστή του οπλέμπορα Justin Hammer (Sam Rockwell), που με τη βοήθεια ενός ψυχοπαθή Ρώσου εφευρέτη ονόματι Ivan Venko (Mickey Rourke) θα αποπειραθούν να φτιάξουν νέες οπλισμένες στολές που θα καταστήσουν τον Iron Man ανεπανόρθωτα ξεπερασμένο και... μακαρίτη.

Αναλυτικότερα :
Γούσταρα αμέτρητα το πρώτο Iron Man, για αυτό και του έδωσα και πολύ καλή βαθμολογία στο αντίστοιχο review. Δεν είμαι hardcore comic guy, αλλά η τελευταία παρτίδα ταινιών που πατάνε με το ένα πόδι στην comic παράδοση και από την άλλη δίνουν ενδιαφέρουσες modern-day μυθοπλασίες μαζί με superheroes, που παρόλα αυτά είναι ρεαλιστικόμορφοι και ολοκληρωμένοι σαν χαρακτήρες, μια χαρά μου κάθεται σαν φιλμικό είδος. Καλύτερα μαργαριτάρια του οποίου θεωρώ τα BATMAN BEGINS & THE DARK KNIGHT, IRON MAN, X2, KICK-ASS, SIN CITY (και θα μπορούσα σε αυτά να συμπεριλάβω και τα THE SPIRIT αν δεν ήταν κουραδένιο και το WATCHMEN αν δεν ήταν αφόρητα βαρετό). Ναι, οι εν λόγω ταινιούλες θεωρώ ότι κόβουν κώλους. Για αυτό και απογοητεύτηκα πολύ από το IRON MAN 2. Αν προσπαθούσα να συνοψίσω τα προβλήματά του σε μια και μόνο φράση, θα έλεγα ότι “η ταινία αυτή δε τη νιώθεις καθόλου σαν μια που της αξίζει το όνομα “IRON MAN 2” αλλά μάλλον, στην καλύτερη των περιπτώσεων, τη λες... IRON MAN 1.5”.

Και είναι κρίμα επειδή φαίνεται ότι έπεσε χρήμα και προσπάθεια σε αυτό το sequel και δεν ήταν απλά πρόφαση για να εξαργυρώσουν ακόμη περισσότερα φράγκα. Δηλαδή, ΗΤΑΝ, αλλά όχι τόσο χύμα, φτηνή και ξεδιάτροπη. Και σενάριο υπάρχει και πολλές υποϊστορίες και εντυπωσιακές σκηνές και ουσιαστική προσπάθεια να δέσει τα τωρινά γεγονότα με αυτά της προηγούμενης ταινίας και να παρουσιάσει ένα “what if” σενάριο και να το δέσει όσο το δυνατόν καλύτερα και πιο αξιόπιστα με την “αληθινή” ζωή. Παρόλα αυτά, τίποτα δε γίνεται για να “ανέβει” αυτό το sequel, δεν καταφέρνει καν να φτάσει ούτε στο μισό επίπεδο από όσο ήταν το πρώτο έργο.

Οι villains είναι απλά άθλιοι. Πιο ψεύτικοι, μονοδιάστατοι και “χαρτονένιοι” δεν υπάρχουν. Ένας καλός ηθοποιός (Sam Rockwell) υποδύεται μια καρικατούρα και ένας μετριότατος Rourke με ψευτορώσικη προφορά. Αμφότεροι δεν είναι στο ελάχιστο απειλητικοί και αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα μειονεκτήματα της ταινίας : δε νιώθεις ούτε μια στιγμή ότι ο IRON MAN βρίσκεται ποτέ σε κίνδυνο! Ποτέ! Οι κακοί αυτοί παρακαλούσαν για έναν ακόμα... χειρότερο που να τους ελέγχει. Αλλά δυστυχώς, εξυπηρετούν μονάχα σαν αφορμή για τις λιγοστές, υπερβολικά λιγοστές action scenes.

Ναι, καλά διαβάζεις. Υπερβολικά λιγοστές! Η ταινία δεν έχει σχεδόν καθόλου δράση! Πράγμα περιττό να πω ότι είναι απλά αδιανόητο για μια ταινία με ΥΠΕΡΗΡΩΑ! Μονάχα 2 σκηνές δράσης υπάρχουν και αυτές είναι τόσο σύντομες και τύπου άντε-να-ξεμπερδεύουμε που απλά απογοητεύουν. Αποτέλεσμα : ένα φινάλε που είναι αφενός copy / paste της προηγούμενης ταινίας, αφετέρου είναι τόσο στερημένο από ένταση και δράση που απλά θα σε κάνει να περιμένεις να τελειώσει η ταινία και να ασχοληθείς με κάτι άλλο. Δε μπορώ να το προτείνω παρά μονάχα σε άρρωστους φανς του είδους, οι οποίοι έτσι και αλλιώς έχουν δει εδώ και μήνες την ταινία στους σινεμάδες, χωρίς να περιμένουν τούτο – ή οποιοδήποτε άλλο - review.

Για να είμαστε αντικειμενικοί, οφείλουμε να επισημάνουμε και τα λίγα θετικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν το IRON MAN 2 :

Πρώτον : ο RDJ κόβει κώλους στο ρόλο του Tony Stark, αν και εδώ ο ρόλος και τα κείμενά του είναι σαφώς κατώτερα και αποπνέουν μια αίσθηση προχειρότητας, βιασύνης και κατά ένα τόνο περισσότερο χιουμοράκι απ'όσο θα έπρεπε και δυστυχώς αρκετά φτηνό για έναν τόσο large χαρακτήρα. Συνεπώς, το edge και η “επικινδυνότητα” που τον χαρακτήριζαν στο πρώτο film, εδώ πάνε περίπατο. Όπως και να έχει, η ερμηνεία του είναι το μοναδικό πράγμα που πραγματικά αξίζει στην ταινία, το βάρος της οποίας και το σενάριό της τα σηκώνει ολοκληρωτικά στις πλάτες του. Η Scarlet Johansson ΣΚΙΖΕΙ στο ρόλο της Black Widow, αν και μάλλον μπήκε για να τρέξουν τα σάλια των αρσενικών από την ασφυκτικά ΣΤΕΝΗ στολή της από μαύρο lycra (ή ότι άλλο σκατα χρησιμοποιούν για να τις φτιάξουν) Πιο αδικημένη από όλες, η κατά τα άλλα πολύ καλή Gwyneth Paltrow που εδώ το μόνο πράγμα που της απομένει να κάνει είναι να γκρινιάζει και να υστεριάζει ακατάσχετα.

Ρεζουμέ :
Το IRON MAN 2 είναι μια OK ταινιούλα, αλλά τίποτα παραπάνω. Ναι, στάνταρ θα φέρει hundreds of millions of dollars στους παραγωγούς του, από τα κουκλάκια, τα αυτοκόλλητα και τα αξεσουάρ μόνο. Και πολύς κόσμος, ειδικά οι μικρότεροι σε ηλικία και οι λιγότερο έμπειροι και απαιτητικοί θεατές θα το διασκεδάσουν και θα βρουν αυτό το review υπερβολικά αυστηρό. That's fine by me. Αλλά πιστεύω ότι μετά από λίγο χρονικό διάστημα μετά τη θέασή του, δε θα απομείνει στη μνήμη κανενός. Λυπάμαι πολύ που διαπιστώνω ότι το IRON MAN 2 δε φτάνει ούτε στη σκιά του πρωτότυπου έργου. Είναι σίγουρα καλύτερο από τα περσινά κουραδένια μεγα-blockbusters (WOLVERINE & TERMINATOR: SALVATION), αλλά παρόλα αυτά, κάθε πλάνο του κραυγάζει ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ και είναι αισθητά και σε κάθε τομέα κατώτερο από τον προκάτοχό του.