Jennifer's Body

Μάστορας : Karyn Kusama
Παίχτες : Megan Fox , Amanda Seyfried , Johnny Simmons
Πόσα πιάνει; 3 / 5
Με δυό λογάκια :
Δυο φίλες πάνε στη συναυλία ενός rock συγκροτήματος. Η... πεταχτούλα του ζεύγους, προκειμένου να συνάψει πιο “στενές επαφές” με τον τραγουδιστή, τον ακολουθεί στο βανάκι του συγκροτήματος και εξαφανίζεται μαζί τους, αφήνοντας τη φίλη της σύξιλη. Αυτό που δεν περίμενε ήταν ότι τα μέλη του γκρούπ είναι... σατανιστές και ότι θα τη θυσιάσουν τελετουργικά προκειμένου να αποκτήσουν φήμη και χρήματα. Σαν αποτέλεσμα, ένα δαιμονικό πνεύμα να μπει στο σώμα της και τότε η Jennifer θα αποκτήσει ασυνηθιστες δυνάμεις και νέες, τελείως διαφορετικές ορέξεις όσον αφορά τα αγόρια...

Αναλυτικότερα :
Η εξαργύρωση της φήμης που της χάρισαν αφενός τα “Transformers” του Michael Bay, αφετέρου το ατέλειωτο sex appeal της Megan Fox, αρχίζει μάλλον εδώ. Είναι ένα... ας το πούμε εφηβικό θριλεράκι, αλλά ευτυχώς διαθέτει ένα χαβαλέ και μια ανεμελιά που το κάνει να ξεχωρίζει από... gay βρικόλακες που γυαλίζουν με στρασάκια κάτω από τον ήλιο! Αναλυτικότερα : μια κάποια ατμόσφαιρα, την έχει. “Μαθητικό” hype έχει, αλλά ευτυχώς δε θυμίζει καθόλου την κουρασμένη, “τραβηγμένη” με χειρουργεία, botox και σιλικόνες χλιδομούρικη “νεολαία” των slasher flicks. Πολλή και καλή μουσική έχει. Χαβαλέ και χιουμοράκι έχει και μάλιστα σε κάποιες στιγμές απρόσμενα καλό, πρωτότυπο, μοντέρνο και γκαζωμένο. Γλυκούλικες ερμηνείες έχει, φρέσκιες φατσούλες, άφθαρτα πρόσωπα. Και έχει και το απόλυτο μωρό... Κάθε σκηνή με τη Megan Fox είναι ένας υπέρμετρα εύγευστος μποναμάς για το αντρικό μάτι, επειδή... συμπεριλαμβάνει τη Megan Fox! Η γυναίκα είναι τόσο θεά που καταφέρνει να δείχνει καυτή ακόμα και σε αλλόφρονα κατάσταση, πασαλειμμένη με αίμα και ξερνώντας... μαύρη κολλώδη χολη!

Επίσης, έχει μια ελαφρότητα που πέρα από αναζωογονητική, γίνεται σε κάποιες φάσεις ενοχλητική. Η ταινία δε σε “χορταίνει” σε αφήνει στο τέλος με ένα συναίσθημα ανικανοποίητου. Φταίνε για αυτό οι “αναίμακτες” σκηνές φόνων. Τα λογικά κενά και οι τρύπες του σεναρίου. Η συνολική “πεζότητα” όσον αφορά τη σκηνοθεσία. Αδιάφοροι χαρακτήρες (πλην των δυο πρωταγωνιστικών) και έλλειψη κάθε ίχνους δραματοποίησης. Η όλη... ατολμία και απροθυμία των παραγωγών να υπερβούν τα όρια, να ρισκάρουν, να φιλμάρουν κάτι... θριλερικά αξιόλογο προκειμένου να μην τσινήσουν τα πιτσιρίκια. Εξ ου και οι βρισιές... ευπρεπίζονται. Οι σκηνές μεταμόρφωσης της Megan Fox σε αδηφάγα succubus (= θηλυκή δαίμονας) απλά... δεν υφίστανται (εκτός από μια κάκιστη και ευτυχώς υπερβολικά σύντομη λήψη με κάτι τουλάχιστον ερασιτεχνικά γραφικά υπολογιστή) Μένουν κάτι μάλλον καλά make up effects, ειδικά στις σκηνές με τα πτώματα, μόνο που σχεδόν ποτέ δεν τα βλέπουμε πολύ άμεσα, ούτε αυτά! Και φυσικά ούτε καν συζήτηση για σκηνές γυμνού! Μια ερωτική σκηνή (μη χαίρεστε, ΔΕΝ είναι με τη Megan Fox!) που υπάρχει όλη κι όλη, διαδραματίζεται εξ ολοκλήρου κάτω από τα σεντόνια. Με την κάμερα να τραβάει από επάνω. Και χώρια από αυτό, είναι και τελείως αδιάφορη και άσχετη με την πλοκή της ταινίας, σχεδόν σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί τη συμπεριλάβανε.

Σίγουρα δεν είναι αριστούργημα. Σίγουρα θα μπορούσε να είναι και πολύ καλύτερη, δεδομένου ότι υπάρχει ολόκληρη “σχολή” ταινιών του είδους που προσφέρει άπειρα παραδείγματα προς μίμηση, αλλά και προς αποφυγή! Αλλά είναι ευχάριστη και διασκεδαστική και καταφέρνει με έναν ανεξήγητο τρόπο να κάνει τα ελαττώματά της να φαίνονται πολύ λιγότερα από όσα πράγματι είναι. Να πω την αλήθεια, δεν περίμενα καν να δω μια τέτοιου είδους ταινία. Στις πιο “παλιοσειρές” από εσάς θα θυμίσει cult αριστουργήματα τύπου “Fright Night”, “Children of the Night”, “The Gate”, “The House”. Φυσικά, δε χρειάζεται να πω ότι όλα αυτά τα έργα είναι σκάλες ανώτερα από το “Jennifer's Body”!!! Νόμιζα ότι το εν λόγω είδος είχε πεθάνει, μαζί με τόσα άλλα υπέροχα πράγματα της δεκαετίας του '80.

Ρεζουμέ :
Παρά τη ρηχότητα του, το χάρηκα το Jennifer's Body για τελείως διαφορετικούς λόγους. Τρόπον τινά μου θύμισε τα νιάτα μου και όλες αυτές τις... γκουφοταινίες της 10ετίας του '80. Τότε που μεσουρανούσε η υστερία σχετικά με τη rock μουσική και το σατανισμό και βγαίνανε κουλά ταινιάκια τύπου “Σκληροί σαν Μέταλλο” με Ozzy Osbourne, Alice Cooper και κάθε γνωστό rock star της εποχής να κάνει τρελά guest! Με μαλλί αφάνα, φράντζα, βάτες και φυσικά πολλή τρελή, φασαριόζικη, αβανταδόρικη μουσικάρα! Αν καταλαβαίνετε τι λέω τόση ώρα και γουστάρετε κιόλας, θα τη βρείτε με αυτό το εργάκι.

Σούζα τ΄ Αλουγάκι :
Η περιβόητη γυμνή σκηνή της Megan Fox, ίσως η μεγαλύτερη ατραξιόν για αυτό το ταινιάκι, τελικά δεν συμπεριλήφθηκε και κόπηκε στο μονταζ... that is ΑΝ μια τέτοια σκηνή υπήρξε ποτέ εξαρχής...