Μάστορας : Werner Herzog
Παίχτες : Nicholas Cage, Eva Mendez, Val Kilmer
Πόσα πιάνει; 2,5 / 5
Με δυό λογάκια :
Ο βίος και τα έργα ενός ναρκωμανούς, διεφθαρμένου αστυνομικού που κολυμπώντας στα βαθύτερα νερά του υποκόσμου, προσπαθεί να λύσει μια υπόθεση εγκλήματος και παράλληλα να βρει το δρόμο προς τη δική του λύτρωση...
Αναλυτικότερα :
Να πω την αλήθεια, αρχικά εντυπωσιάστηκα! Ο Cage, απολαυστικός στο ρόλο του, σε όλη τη διάρκεια του έργου λιώμα στη μαστούρα, αρχικά εκβιάζει ένα άσχετο ζευγάρι, για να κλέψει τη μικροποσότητα ναρκωτικών που κουβαλάει πάνω του. Μετά, αφού τους ξαφρίσει, να... κανονίζει το αλανιάρικο θηλυκό μέλος, πάνω στο πορτ παγκάζ του αυτοκινήτου και υποχρεώνοντάς το αγόρι με την απειλή όπλου να παρακολουθεί! Σε ένα άλλο πλάνο, εκβιάζει και απειλεί στην ψύχρα μια παράλυτη γιαγιά κόβοντας την παροχή οξυγόνου της, ενώ παράλληλα κολλώντας ένα μαχαίρι στο λαιμό της θείας που τη φροντίζει!
Το “Bad Lieutenant...” ανήκει σε ένα είδος ταινιών που ευδοκίμησε σε περασμένες δεκαετίες και πλέον θεωρείται κλινικά νεκρό. Τότε, το είδος της “βρώμικης αστυνομικής ταινίας” ευνοούταν από σκιώδεις παρακμιακές φιγούρες που σχεδόν αλληλοσυμπληρώνονταν από τους ιδιαίτερους larger than life ρόλους που καλούνταν να ερμηνεύσουν. Φάτσες όπως ο μεγάλος Harvey Keitel, ο αμίμητος Charles Bronson, αλλά και ο DeNiro του “Ταξιτζή” και ο Pacino των “Scarface”, “Carlito's Way” και τόσων άλλων παρεμφερών. Ήταν και η εποχή τέτοια που ευνοούσε την κάθε καλλιτεχνική απεικόνιση παρακμιακών καταστάσεων. Η εποχή των ναρκωτικών και της έξαλλης σεξουαλικής απελευθέρωσης των νέων της εποχής, η φρίκη και ο ξεπεσμός του ήθους της Αμερικής μετά τον πόλεμο στο Βιετνάμ, η απαρχή της γιγάντωσης του φαινομένου της μετανάστευσης, από τις χώρες της νότιας Αμερικής και όχι μόνο. Όλα αυτά μαζί σχεδιαγραφούσαν το προφίλ μιας εποχής δύσκολης αλλά και μαγικής, βρώμικης αλλά και αθώας συνάμα, που ευνοούσε την κινηματογραφική προπαγάνδα αλλά και παρέβλεπε τις όποιες τεχνικές και θεματικές “κουλαμάρες” καθώς όλα όσα προβαλλόντουσαν στους σινεμάδες της εποχής φάνταζαν πρωτόγνωρα και ακαταμάχητα cool.
Το να βάζεις τον Cage να ερμηνεύει ένα τέτοιο ρόλο, εκ πρώτης όψεως φαντάζει μάλλον σαν αποτυχημένο ανέκδοτο. Χώρια που οι ηθικολογικές επιταγές μιας politically correct ξενέρωτης επικαιρότητας, μάλλον κάνουν τις καταστάσεις που απεικονίζονται σε αυτό το εργάκι να φαντάζουν σαν πλάνα από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Ωστόσο, οι συντελεστές του έργου το σώζουν επιδέξια. Τοποθετώντας τη δράση σε μια κατεστραμμένη Νέα Ορλεάνη, που προσπαθεί μάταια να αναρρώσει μετά το χτύπημα του τυφώνα Katrina, στα γκέτο και τις εξαθλιωμένες οικονομικά γειτονιές, όλες αυτές οι λυκοφωτικές καταστάσεις που διαδραματίζονται αποκτούν μια παράξενη αμεσότητα και αληθοφάνεια. Και, ενάντια σε όλες τις προσδοκίες, ο Cage καταφέρνει να ξεφύγει από τα ερμηνευτικά κλισέ στα οποία ο ίδιος εγκλώβισε τον εαυτό του, δίνοντας μια δυνατή ερμηνεία σαν εθισμένος, μέχρι το κόκκαλο διεφθαρμένος, μηδενιστής μπάτσος. Που παρόλα αυτά “το έχει” και διατηρεί παράλληλα έναν ιδιότυπο κώδικα τιμής που μόνο αυτός καταλαβαίνει.
Και έτσι, όλα βαίνουν κάτι παραπάνω από καλώς, για τα πρώτα 45 περίπου λεπτά του έργου. Μετά, τα πρότυπα και οι καταστάσεις αρχίζουν να γίνονται υπερνολικά στερεοτυπικά, με μοτίβα όπως της εκδιδόμενης ερωμένης και του πρώην μπάτσου, αλκοολικού πατέρα. Ωστόσο, έχεις φτιαχτεί αρκετά ώστε να δεχτείς να κάνεις την υπέρβαση και να τα παραβλέψεις. Αυτό που δε χωνεύεται με τίποτα, είναι η αφόρητη κοιλιά που κάνει το σενάριο, για τουλάχιστον μια ώρα, πριν βρει ξανά το δρόμο του, λίγα λεπτά πριν το φινάλε. Μέχρι τότε, απλά αναρωτιέσαι γιατί μπαίνουν στον κόπο να σου δείξουν τα όσα αδιάφορα και φαινομενικά άσχετα που σου δείχνουν. Και είναι πραγματικά κρίμα.
Β / Κ (Βυζιά / Κώλοι) :
Την Eva Mendez ακόμα και σε ράσο να τη ντύσεις, παραμένει κολάσιμο μελανούρι. Πόσο μάλλον όταν τη σερβίρεις σε δαντελωτά συνολάκια και μικροσκοπικά κομμάτια ύφασμα που αφήνουν ακάλυπτες τις ατέλειωτες μπουτάρες της. Με στοιχειώνει η σκηνή του βιασμού στο parking lot όπου η χερούκλα του πορνόγερου Cage, χάνεται ανάμεσα στα λευκά κωλομέρια μιας – σχεδόν – ανήλικης clubber, κάτω από το απελπισμένο βλέμμα του γκόμενού της!
Ρεζουμέ :
Καταφέρνει, ενάντια σε όλες τις προβλέψεις να σε εντυπωσιάσει. Με το που θα φτιαχτείς και θα μπεις για τα καλά στο πνεύμα, απανωτά σεναριακά φάουλ θα σε ξενερώσουν τα μάλα. Με λίγα παραπάνω προσοχή στο pacing θα παραμιλούσαμε. Όπως και να έχει, είναι ένα αξιοπρόσεκτο, υποσχόμενο εργάκι που δυστυχώς κάπου στην πορεία έχασε το δρόμο του.
Σούζα τ΄ Αλουγάκι :
Υποτίθεται ότι πρόκειται για remake της ομώνυμης ταινίας του 1992 όπου πρωταγωνιστούσε ο Harvey Keitel. Και μόνο η σκέψη ότι ο Nicholas Cage παίζει σε ρόλο που κάποτε ανήκε στον Keitel, ακούγεται σαν ιεροσυλία τουλάχιστον. Πάντως, η όλη φάση έγινε μάλλον για εμπορικούς λόγους, για να μοστράρει η ταινία ένα γνωστό τίτλο. Ο σκηνοθέτης ισχυρίζεται ότι ΔΕΝ είναι remake, ίσως ούτε καν reimagining καθώς δεν έχει δει καν την αυθεντική ταινία. Άμα θέλουμε το πιστεύουμε. Πάντως τα κοινά στοιχεία με το πρωτότυπο έργο είναι πάρα πολλά.
Ο Nicholas Cage έχει συμπρωταγωνιστήσει στο παρελθόν με τον Harvey Keitel στο “National Treasure”
Με την Eva Mendez συμπρωταγωνίστησαν στο ανεκδιήγητο “Ghost Rider”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου