Street Fighter IV

Πλατφόρμα :
Τα πάντα όλα : PS3, XBOX 360, PC
Με δυό λογάκια :
Ένας από τους θρυλικότερους τίτλους στην ιστορία των βιντεοπαιχνιδιών, το μοναδικό παιχνίδι που έχει την “τιμή” να έχει δώσει το όνομά του σε ολάκερο ιατρικό σύνδρομο (Street Fighter Turbo thumb ονομάζεται και επίσημα στην Αμερική το χαρακτηριστικό σύνδρομο της τενοντίτιδας του αντίχειρα!), επιστρέφει δυνατά για να γαλουχίσει τις νέες γενιές παικτών στο καλό, σκληροπυρηνικό beat 'em up.

Τα Θετικά :
Gameplay, γραφικά, ταχύτητα, ήχος, χαβαλές, τα πάντα! Τεχνική και καλλιτεχνική αρτιότητα. Εύκολο να μάθεις τα βασικά, δύσκολο να τιθασεύσεις τα μυστικά του.

Τα Αρνητικά :
Κάποια textures στα μοντέλα των χαρακτήρων είναι κατώτερα του γενικού πολύ καλού γραφικού συνόλου. Κάποια sprites χαρακτήρων θα μπορούσαν να δουλευτούν καλύτερα όσον αφορά την εμφάνιση π.χ. Fuerte, Blanka. Οι πιο πολύπλοκες κινήσεις & combos απαιτούν τρελή δεξιότητα για να εκτελεστούν.
Βαθμολογία : 5 / 5
Αναλυτικότερα :
Τι να πεις για το Street Fighter που να μην έχει ήδη ειπωθει; Μιλάμε για όνομα βαρύ σαν ιστορία. Όσοι από εσας θυμάστε τα παλιότερα άρθρα που υπάρχουν στο blog, ίσως να μπορείτε να ανακαλέσετε τουλάχιστον 2 εκτενείς αναφορές που έχω κάνει σε αυτό το παιχνίδι, πάντα σε συνάρτηση με τα δικά μου τα νιάτα. Μετά από άπειρους τίτλους, το franchise του παιχνιδιού βρέθηκε σε ύφεση. Ο κόσμος είχε πάθει overdose από Street Fighter και τους παρεμφερείς τίτλους τύπου “SF vs SNK” και τα λοιπά. Αρωγοί σε αυτήν την πτώση υπήρξε η γενικότερη ύφεση στον κόσμο των coin op (ή Ελληνιστί ουφάδικα, σφαιριστήρια, ηλεκτρονικά, μπλιμπλικάδικα) καθώς έχουν πλέον χάσει ανεπιστρεπτί την παλιά τους λάμψη, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο. Αλλά πάνω από όλα θεωρώ ότι βασικός υπαίτιος υπήρξε η για κάμποσα χρόνια παντοκρατορία των ισχυρών PC – παιχνιδομηχανών έναντι των γερασμένων κονσολών PS2 & XBOX που δεν ευνοούσε την εμπορική επιτυχία παιχνιδιών που να βασίζονται στα γρήγορα αντανακλαστικά και στην ξέφρενη δράση. Δε θα επεκταθώ στην ήδη γνωστή μου γνώμη για τους PC gamers. Οι κομπιουτεράκηδες απλά δε ξέρουν να παίζουν videogames, ποτέ δεν έμαθαν και ούτε πρόκειται να μάθουν, αν δε βάλουν μια καλή κονσόλα στο σπίτι τους.

Τα τελευταία χρόνια, με την ολοένα και αυξανόμενη εξάπλωση των κονσολών νέας γενιάς, χαίρομαι που το σκηνικό έχει αλλάξει. Τα PC δεν θεωρούνται πια σημείο αναφοράς στο gaming και δεν υφίσταται να μιλήσεις πλέον σοβαρά για ηλεκτρονικό παιχνίδι αν δεν αναφέρεσαι στα PS3 ή XBOX360. Έτσι, τίτλοι και είδη παιχνιδιών που είχαν μέχρι πρότινος... εκλείψει αρχίζουν να επιστρέφουν. Μέσα σε όλο αυτό το κομφούζιο και την ανατροπή των ισορροπιών που έφερε η παντοκρατορία των PC, δεν καταλάβαμε ότι ο θρόνος του βασιλιά των fighting παιχνιδιών είχε μείνει για αρκετό καιρό άδειος. Το Προηγούμενο, Street Fighter III που βγήκε πριν-δε-ξέρω-και-εγώ-πόσα χρόνια, ήταν μια παταγώδης εμπορική και ποιοτική αποτυχία. Η σειρά “Mortal Kombat” έκανε αξιοπρεπέστατα βήματα, βαθύτερα στα νερά του 3d στυλ που είχε υιοθετήσει με τα “MK4” & “MK : Deadly Alliance”, χωρίς όμως να καταφέρει να δώσει αληθινά σπουδαίους τίτλους. Απουσία ανταγωνιστή, κάποια καλά βήματα έκαναν σειρές όπως “Smackdown VS Raw”, όμως ξέρουμε ότι ποτέ δεν έφτασαν και ούτε πρόκειται να φτάσουν το βάθος και το επίπεδο των παλιών ένδοξων fighters. Το αυτό ισχύει και με τη σειρά “Soul Calibur” που περιέπεσε σε μια ολιγοετή χειμερία νάρκη για να επανέρθει πέρσι δυνατά με τον τέταρτο και καλύτερο μέχρι τώρα τίτλο της. Πάνω κάτω το αυτό ισχύει και με τη σειρά “Tekken”, που το τέταρτο και πέμπτο μέρος της, αν και αρτιότατα, πέρασαν και δεν... ακούμπησαν, με το 6ο και πιο φιλοδοξο τίτλο της να έχει βγει φέτος και ακόμα περιμένουμε να δούμε τι ψάρια θα πιάσει.

Όλα αυτά, τέλος. Ο βασιλιάς είναι εδώ. Το Street Fighter κάνει κίνηση ματ επιστρέφοντας στις ρίζες του και παράλληλα τιμώντας τις εξελίξεις διατηρώντας όσα μοντέρνα στοιχεία αποδείχθηκε έμπρακτα, μέσα από τόσα χρόνια και τίτλους, ότι εξελίσσουν και προωθούν τις μάχες. Αυτό συνεπάγεται κατάργηση κάθε ίχνους 3d στοιχείου στο gameplay, ψαλίδι στα τρελά combos διψήφιων χτυπημάτων και στις κουλές κινήσεις που είχαν στείλει την ισορροπία του παιχνιδιού... στον αγύριστο και ριζικό κατέβασμα στην ταχύτητα που έκανε τους τελευταίους τίτλους της εταιρίας να μοιάζουν σα να παρακολουθείς μάχη σε... fast forward. Με ταχύτητα απλά λίιιγο πιο μεγάλη από το παλιό Street Fighter που γνώρισεις πριν από... διψήφιο αριθμό ετών στα ηλεκτρονικά, το γνωστό στέρεο, ατσάλινο χειρισμό και gameplay, τους γνωστούς αγαπημένους χαρακτήρες (έχοντας τους πλήρως επαναφέρει στις παλιές τους ισορροπίες, οπότε κομμένα τα ανεκδιήγητα... uppercut με τον κώλο που έκανε ο E.Honda!) και κάποιους δοκιμασμένους μεταγενέστερους. Λίγα και καλά. Αξιοσημείωτο είναι ότι η σειρά φέρει τους λιγότερους νέους χαρακτήρες από κάθε άλλη φορά, τους εξής 2 : Crimosn Viper & El Fuerte, άιντε και τον τελικό κακό Seth (ένα πραγματικό τέρας, ένα σκατόψυχο πλάσμα που μισεί την ύπαρξή σας!)

Γραφικά & Ήχος :
Καταπληκτικός δυνατός ήχος, μουσικές που ταρακουνάνε τις πίστες του παιχνιδιού, άπειρες ατάκες από τους χαρακτήρες με καλά voice overs και τη δυνατότητα να ξεκλειδώσεις τους αυθεντικούς Γιαπωνέζικους διαλόγους.

Τα γραφικά, καλύτερα από κάθε άλλη φορά, είναι πλήρως τρισδιάστατα. Λεπτομερέστατα μοντέλα χαρακτήρων αλλά και υπέροχες, πάρα πολλές σε αριθμό πίστες και τελείως διαφορετικές μεταξύ τους. Λάμψεις, εκρήξεις φωτιές και ό,τι σε εφέ μπορείτε να φανταστείτε, συνοδεύει τις πιο δυνατές των κινήσεών σας, ειδικά τις Ultra & Super moves. Όμως πέρα από την τεχνική αρτιότητα, υπάρχει πλέον και καλλιτεχνική. Τα γραφικά είναι πραγματικά καλαίσθητα με σουρεάλ λεπτομέρειες και το παιχνίδι είναι γεμάτο από καταπληκτικά anime βιντεάκια που εξιστορούν την ιστορία των χαρακτήρων και αποτίουν φόρο τιμής στις anime ρίζες του franchise. Σημείωση, ότι όλα αυτά ξεκλειδώνονται στη διάρκεια του παιχνιδιού και μπορείτε να τα απολαύσετε όποτε θέλετε, χωρίς φερ'ειπείν να χρειαστεί να τερματίσετε το παιχνίδι με κάποιον συγκεκριμένο χαρακτήρα προκειμένου να δείξε ξανά το βίντεο του τερματισμού.

Μοναδικό παραπονάκι μου είναι η όχι τόσο καλή ποιότητα κάποιων textures που αδικούν το συνολικό πολύ καλό σύνολο. Επίσης κάποια μοντέλα χαρακτήρων θα μπορούσαν να είχαν δουλευτεί περισσότερο. Οι πίστες, αν και καταπληκτικές και πρωτότυπες, σχεδόν όλες έχουν λίγο πιο ξεθωριασμένα χρώματα σε σχέση με τους χαρακτήρες και τα εφέ της μάχης, ίσως για να μην αφαιρούν την προσοχή από τη δράση που εξελίσσεται σε καταιγιστικούς ρυθμούς.

Χειρισμός :
Με μια λέξη : άψογος. Υπάρχει άμεση ανταπόκριση σε κάθε εντολή σας, οι ειδικές κινήσεις βγαίνουν εύκολα, το αυτό ισχύει και για τις Ultra & Combo moves. Τα πιο προχωρημένα combo, φερ'ειπείν τα crossovers ή αυτά που απαιτούν ακύρωση με forward dash κινήσεων όπως οι focus, special, ultra & super moves και μετά καπάκι αστραπιαία επανάληψη αυτών για ακόμα περισσότερη ζημιά, απαιτούν αντανακλαστικά υπερκινητικού 9χρονου για να βγουν, αλλά έτσι ήταν πάντα το Street Fighter, εύκολο να μάθεις τα “χοντράδια”, δύσκολο και απαιτητικό προκειμένου να τιθασσεύσεις όλα τα “ψιλά γράμματα” και να γίνεις πραγματικά master του παιχνιδιού.

Gameplay :
Χαίρε βάθος αμέτρητο. Όσο και να παίζεις, πάντα θα υπάρχει και κάτι καινούριο να μάθεις, εφόσον πραγματικά το ζητάς. Το gameplay είναι πιο αμυντικογενές από κάθε άλλη φορά. Παρά τους αστραπιαίους ρυθμούς που σε προτρέπουν για το αντίθετο, πρέπει να συγκρατείς την επιθετικότητά σου, να έχεις πάντα τα μάτια σου 14 και να τιμωρείς αλύπητα τον αντίπαλο τη στιγμή που θα υποπέσει σε κάποιο σφάλμα. Γιατί όσο καλός και να είναι ο αντίπαλός σου, σε όσο μεγάλο επίπεδο δυσκολίας και να παίζεις, ΠΑΝΤΑ θα υποπέσει σε κάποια, έστω λίγα σφάλματα. Τότε βάρα τον εκεί που τον πονάει, κατά προτίμηση με κάποιο solid 2-3 hit combo, μια ειδική, Super ή Ultra κίνηση και πάλι από την αρχή. Μάθε καλά τις “πέτσινες” (meaty) κινήσεις που χτυπάνε τον αντίπαλο όσο αυτός ακόμα αναρρώνει από πτώση. Μετά μάθε τις corner traps, τα μπαμπέσικα kara throws, να εκμεταλλευτείς τις ΑΠΕΙΡΕΣ δυνατότητες που σου δίνουν οι focus moves. Μάθε να χρησιμοποιείς ρουτίνες που αναγκάζουν τον αντίπαλο να σε μπλοκάρει συνέχεια, και μετά, για να γίνεις ακόμα πιο γαμάτος, μάθε να συναλλάσεις σε αυτές διάφορες κατά το δοκούν κινήσεις και πετάγματα προκειμένου να τον φέρεις σε τέτοιο σημείο που ποτέ να μη γνωρίζει ποια θα είναι η επόμενή σου κίνηση.

Όταν τα μάθεις όλα αυτά, αρχίζουν τα δύσκολα. Technical moves, counters & reversals. Instant recovery & counter throws. Focus moves. Ακύρωση (εκ των υστέρων!) των ειδικών κινήσεων με το που θα τις εκτελέσεις, κάνοντας τη σωστή στιγμή forward ή backward dash, έτσι ώστε και το χτύπημα σου να πετύχεις και να αποφύγεις το χρόνο ανάρρωσης του χαρακτήρα σου. Μετά, στο καπάκι επανάληψη τις κίνησης, για επιπλέον ζημιά. Εκεί που πρέπει, δένεις και μια Ultra ή Super κίνηση και γ@μάς & δέρνεις. EX κινήσεις, EX focus cancelling τεχνικές και ξανά μανά επίθεση και στέλνεις τον αντίπαλο αδιάβαστο. Εκμεταλλεύσου τα εκατοστά του δευτερολέπτου που είσαι άτρωτος όταν εκτελείς focus & Dash κινήσεις, προκειμένου να “κλέψεις” χτυπήματα του αντιπάλου σου και να ανοίξεις την άμυνά του. Όλα αυτά τα κάνεις χωρίς να πάψεις ούτε στιγμή να ελέγχεις στρατηγικά το ζωτικό χώρο που σου αναλογεί. Μη ξεχνάς : Το βασικό δόγμα του Street Fighter είναι ότι όποιος ελέγχει τον περισσότερο ζωτικό χώρο που του αναλογεί στην οθόνη, αυτός είναι και ο νικητής. Όπως καταλαβαίνεις, δε μιλάμε για απλό παιχνίδι. Το Street Fighter μπορεί να γίνει μια πνευματική εμπειρία. Προκειμένου να παίξεις σωστά, πρέπει το μυαλό σου να λειτουργήσει σε άλλες συχνότητες. Να μετράς σε εκατοστά του δευτερολέπτου. Να μετράς ένα ένα τα frames της κάθε κίνησης προκειμένου να ξέρεις πότε να δράσεις. Πολύπλοκες κινήσεις και combo να βγαίνουν από τα δάχτυλά σου αβίαστα, αυτόματα. Φυσικά, αν δεν επιθυμείς τίποτα από όλα αυτά και απλά θέλεις να εκτονωθείς ρίχνοντας κάμποσες απροβλημάτιστες γροθιές, κανένα πρόβλημα. Ειδικά με χαρακτήρες που χρησιμοποιούν charge κινήσεις (π.χ. Blanca, Mr Bison) θα την καταβρείς. Αυτοί τείνουν να έχουν απλούστερες κινήσεις, πιο solid απλά χτυπήματα και να εξαρτώνται πολύ λιγότερο από τα combos. Παρόλα αυτά, ίσως για πρώτη φορά, δεν υστερούν καθόλου σε σχέση με τους πιο combo junkie χαρακτήρες όπως ο Ruy. Κυριολεκτικά, εδώ όλοι οι καλοί χωράνε.

Online / Multiplayer:
Δυνατότητα online αναμετρήσεων. Προσοχή, γιατί αυτοί που παίζουν εκεί έξω είναι συνήθως παλιοσειρές και “καμμένοι”. Ζούνε, τρώνε, πίνουνε και αναπνέουν Street Fighter και αφενός μπορεί να σε στείλουν αδιάβαστο, αφετέρου μπορεί αυτά τα αρνητικά συναισθήματα να στραφούν λανθασμένα ενάντια στο ίδιο το παιχνίδι και έτσι να χάσεις την απόλαυση που μπορεί να σου προσφέρει. Καλύτερα για αρχή να ενεργοποιήσεις την επιλογή που απαγορεύει στους άλλους online χρηστες να διακόψουν το παιχνίδι σου και να σε προκαλέσουν ζωντανά. Έχεις ακόμα πολλά ψωμιά να φας προτού να καταφέρεις να κολυμπήσεις σε τόσο βαθιά νερά. Προσωπικά, προτείνω να στραφείς στο two player game. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε πιο κατάλληλη στιγμή για να αγοράσεις αυτό το δεύτερο controller που τόσο καιρό ψήνεις. Κάλεσε τους φίλους σου στο σπίτι και δώστε τα όλα. Η απόλαυση είναι εγγυημένη.

Ρεζουμέ :
Λίγα λόγια. Αν αξίζει να έχεις ένα και μόνο ένα fighting game στη συλλογή σου, αυτό είναι το Street Fighter IV. Τόσο απαραίτητο, όσο ένα καλό ποδοσφαιράκι και ένα καλό ραλάκι. Κάνε στον εαυτό σου μια μεγάλη χάρη και ένα δώρο (εξάλλου γιορτές έρχονται!) και απόκτησε το Street Fighter IV.

Σούζα τ΄ Αλουγάκι :
Δώσε βάση και στην collector's edition που κυκλοφορεί εκεί έξω και συνοδεύεται από αγαλματάκια των Ryu & Crimson Viper!