Eagle Eye (2008)

Μάστορας : D.J.Caruso
Παίχτες : Shia LaBeouf, Michelle Monaghan, Billy Bob Thornton, Rosario Dawson
Βαθμολογία : 3 / 5
Με δυό λογάκια :
Δυο καθημερινοί άνθρωποι, θα αναγκαστούν να συνεργαστούν παρά τη θέλησή τους, υπακούοντας σε μια γυναικεία φωνή στο τηλέφωνο που φέρεται να τους παρακολουθεί συνεχώς μέσω καμερών και κάθε άλλου μέσου καταγραφής.

Αναλυτικότερα :
Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα σε αυτό το ταινιάκι. Και μάλιστα στην κυριολεξία, καθώς το θηλυκό ήμισι του πρωταγωνιστικού ζευγαριού (η υπέροχη Michelle Monaghan) τυγχάνει να υποδύεται κιόλας μια μάνα με παιδί! Είναι πάντα ευχάριστο να βλέπεις από το Hollywood μια παραγωγή με πρωτότυπο σενάριο. Πρωτότυπο είπαμε; Ε, περίπου. Όπως είπε κάποτε και ο Χαρρυ Κλυνν

“Πρωτότυπο είναι αυτό που κανείς δεν ξέρει από πού το έχεις κλέψει”

Υπό το πρίσμα αυτού του ορισμού, μπορεί να πει κανείς ότι το σενάριο είναι πρωτότυπο. Για την ακρίβεια είναι ένα συνοθύλευμα από καταστάσεις γνωστές, συρραμένες μεταξύ τους έτσι ώστε να απαρτίζουν ένα πρωτότυπο σύνολο. Δε θα σχολιάσω το περιεχόμενο προκειμένου να αποφύγω τα spoilers αλλά μπορώ να σας πω ότι το παλικάρι που το έγραψε σίγουρα είχε μεταξύ άλλων τα εξής στο νου του : The Matrix, 2001 : A Space Odyssey, The Fugitive, Metal Gear (ναι, καλά διαβάσατε! Το Concept του Eagle Eye θυμίζει πολύ το αντίστοιχο της τεχνιτής νοημοσύνης των Patriots) και πολλά άλλα. Η όλη φάση δε με χαλάει. Όμως το δέσιμο σε γενικές γραμμές πάσχει και αυτό φαίνεται ειδικά στην κοιλιά που αποκτά μετά το πρώτο μισάωρο παρακολούθησης. Απαρατήρητες επίσης δεν περνάνε οι υπερβολές και τα άκυρα σημεία του. Όπως και το φινάλε που είναι κάπως... λίγο και ψιλοαπογοητευτικό.

Το ταινιάκι είναι κατά τα άλλα άρτιο. Καλές ερμηνείες, ακόμα και από τον Shia LaBeouf! Καλή, γκαζωμένη σκηνοθεσία, αξιοπρεπής φωτογραφία. Όπου χρησιμοποιούνται εφέ υπολογιστή είναι μάλλον υπερβολικά όπως υπερβολικός και κατά καιρούς κουραστικός είναι και ο ρυθμός της εξιστόρησης, ακόμα και σε σημεία όπου δε λαμβάνει καθόλου δράση στην οθόνη. Το αυτό ισχύει και με το soundtrack, το δέχεσαι ευχάριστα στην αρχή, αλλά μετά την πάροδο του πρώτου μισαώρου το εκκωφαντικό τζουμ-ταρατατζούμ ακόμα να σωπάσει και δεν το κάνει ποτέ μέχρι να τελειώσουν τα 110 περίπου λεπτά που διαρκεί η ταινία. Κοπανάει ακόμα και στη φάση που οι ήρωες δεν κάνουν τίποτα και ταξιδεύουν με ένα τουριστικό λεωφορείο γεμάτο... Κινέζους!

Ρεζουμέ :
Δεν είναι καθόλου κακό, αλλά του λείπει το κάτι παραπάνω προκειμένου αυτό το ταινιάκι να κατορθώσει να γίνει αξιομνημόνευτο. Θα σας αρέσει αν διασκεδάζετε με διάφορες θεωρίες συνομοσίας, light επικάλυψη επιστημονικής φαντασίας, πολύ ΠΟΛΥ κυνηγητό και διαθέτετε αρκετά καλή διάθεση προκειμένου να παρακολουθήσετε τα σκαμπανευάσματα του σεναρίου, τις υπερβολές και τα άτοπά του.

Σούζα τ΄ Αλουγάκι :
Executive producer της ταινίας είναι ο Stieven Spielberg