Silent Hill Revelation

Μάστορας : Michael J. Bassett

Παίχτες : Adelaide Clemens, Kit Harington, Sean Bean 

Με δυο λογάκια :

Όταν ο πατέρας της απαγάγεται, η Heather Mason αναγκάζεται να μπει σε μια εφιαλτικά απειλιτική εναλλακτική πραγματικότητα, γεμάτη φρικαλέα πλάσματα προκειμένου να τον βρει. Όμως, οι κάτοικοι αυτού του ζοφερού κόσμου έχουν άλλα σχέδια για την Heather.

Αναλυτικότερα :

Θα το ξαναπώ γιατί το πιστεύω ακράδαντα : το πρώτο Silent Hill ήταν μια πολύ καλή και αδικημένη ταινία. Καταλαβαίνω το γιατί θάφτηκε, η ατμόσφαιρα που έφτιαχναν τα 2 πρώτα αριστουργηματικά videogames της ομώνυμης σειράς, ήταν κάτι που πολύ δύσκολα μπορούσε να «πιαστεί» στο φακό. Γιατί και ο χρόνος μιας ταινίας είναι λίγος για να πετύχει το suspense που χτίζεται επί ώρες στο παιχνίδι, αλλά και γιατί το σενάριο των συγκεκριμένο videogames ήταν πολύ φλου σε σημεία – βασικά ήταν θρίλερ Γιαπωνέζικης σχολής, που δυστυχώς δεν μεταφράζεται ποτέ καλά στα δυτικά πρότυπα. Όμως, η οπτικοποίηση του εναλλακτικού κόσμου ήταν πολύ επιτυχημένη, όπως και των πλασμάτων. Η ιστορία της πρώτης ταινίας, ήταν αυθεντική (αν και σαφέστατα πιο απλή από αυτή των παιχνιδιών) και ταυτόχρονα είχε ψύγματα πολλών μικρών στοιχείων από το παιχνίδι. Όπως και να έχει, περίμενα εναγωνίως το σίκουελ που θα έχτιζε πάνω στα θεμέλια που είχε θέσει η πρώτη ταινία.

Παρακολουθώντας τα πρώτα λεπτά του, το καινούριο Silent Hill ιντριγκάρει. Έχει γίνει αρκετά καλή δουλειά στο να δέσει η πρώτη ταινία με τούτη εδώ, τόσο που να μην πολυθεωρείται αυτοτελής! Επιπλέον, καθώς η πλοκή προχωράει, η κοινωνία του εναλλακτικού κόσμου και τα κίνητρά της, διαγράφονται με αρκετή «ρεαλιστικότητα» και λογική συνέπεια. Ψήνεσαι σαν θεατής για τα παραπάνω. Αλλά δεν έχει. Με την πρώτη επαφή με κάτοικο του Silent Hill, την Dahlia από το πρώτο, η υπόθεση και ότι έχει να σου προσφέρει η ταινία, επεξηγείται χαρτί και καλαμάρι, μέσα από ένα αδέξιο μονόλογο – προφανώς, προσπαθώντας να συνοψίσουν και  την πρώτη ταινία για όσους δεν την έχουν δει. Το αποτέλεσμα είναι πλέον ότι δεν έχεις τι να περιμένεις. Μέσα στα πρώτα 20 λεπτά ξέρεις ποιοι είναι οι κακοί της υπόθεσης και τι ζητάνε. Και από εκεί αρχίζει η κατρακύλα :

1)     αν και η οπτικοποίηση των εσωτερικών και εξωτερικών χώρων του Silent Hill παραμένει εξαιρετική, το ίδιο δεν ισχύει για τα εφέ και τα πλάσματα. Με ένα σαφέστατα περικομμένο budget, από τα 50 εκατομμύρια της πρώτης ταινίας, στα 20 τούτης εδώ, όλα τα εφέ και οι σκηνές δράσης απαρτίζονται αποκλειστικά από δευτεροκλασάτα γραφικά υπολογιστή που κάνουν μπαμ ότι είναι ψεύτικα. Αποκορύφωμα όλων., οι ειδικές σκηνές για 3d (λεπίδες που τινάζονται προς την οθόνη, αίματα, δάχτυλα κομμένα κλπ) που στο dvd δείχνουν ακόμη πιο ψεύτικα από τα ήδη ανεπαρκή cgi effects.

2)      Πλήρης απουσία τρόμου, αγωνίας, καταδίωξης, whatever. Βασικά, το Silent Hill Revelation, ΔΕΝ είναι πλέον θρίλερ! Είναι μια ακολουθία από ατμοσφαιρικά σκηνικά, παράξενα πλάσματα και περίεργους χαρακτήρες και καταστάσεις. Αλλά, εδν πάει παρακάτω. Καθώς τα κίνητρα των κακών απαιτούν να είναι η πρωταγωνίστρια ζωντανή, αυτό συνεπάγεται ότι η ζωή της δεν απειλείται ΠΟΤΕ! Όλο της το ταξίδι είναι εκνευριστικά και υπερβολικά εύκολο, βασικά περίπατος! Όλες και όλες φορές στην ταινία, ρίχνει 2 σφαίρες και νικάει ένα τέρας βγάζοντας με το χέρι από το σώμα του ένα artifact το οποίο ήταν έτσι και αλλιώς υπερβολικά εύκολο και φανερό στην εύρεσή του. Ακόμη και η τελική μάχη - στην οποία η Heather ΔΕΝ συμμετέχει! - είναι αφόρητα αδιάφορη και ξενέρωτη.  

3)      Κακές ερμηνείες και ανεπαρκές casting. Ο Kit Harrington υποδύεται ένα παιδί του λυκείου, αλλά μοιάζει για πολύ μεγαλύτερος (και είναι απίστευτα φλώρος!) Το αυτό και Adelaide Clemens. Υποτίθεται ότι είναι ένα κορίτσι που μόλις έγινε 18, αλλά μοιάζει με 28. Οι ερμηνείες είναι απροσδόκητα χλιαρές, με έναν Sean Bean που σαφέστατα βαριέται και καταστρέφει την μοναδική ευκαιρία της ταινίας να δημιουργήσει μια σκηνή με συναισθηματική ένταση (η σκηνή του αποχωρισμού στο τέλος της ταινίας)

Ρεζουμέ :

Λίγες καλές ιδέες, δυστυχώς δεν αρκούν για να σώσουν το καινούριο Silent Hill που πνίγεται στην μετριότητα. Χωρίς λεφτά, με πολύ άνισο σενάριο, κακές ερμηνείες και κυρίως : χωρίς πάθος, χωρίς ένταση, χωρίς μαγκιά. Προσπεράστε.

Πόσα πιάνει; 2¼ / 5