Madness at Gardmore Abbey

Εκδοτική : Wizards of the Coast

Τιμή : κανονική 40 ευρώ. Πλέον, επίσημα στην Ελλάδα πωλείται 20 ευρώ και στο ίντερνετ ακόμη φτηνότερα…

Με δυο λογάκια :

Το Αββαείο του Gardmore ήταν κάποτε ένα σύμβολο ειρήνης και ισχύος των δυνάμεων του καλού και της τάξης. Πολλά χρόνια πριν, μια καταστροφή έπληξε ανεπανόρθωτα την περιοχή, διασκορπίζοντας τους κατοίκους του και καταρρακώνοντας το κύρος του. πλέον είναι ένα ερείπιο, αλλά παράξενοι και επικίνδυνοι κάτοικοι άρχισαν να ξαναμαζεύονται και να κρύβονται πίσω από τις σκιές του. Και το κυριότερο : το κακό που προκάλεσε την καταστροφή τόσα χρόνια πριν, επαγρυπνεί ακόμη περιμένοντας κάποιον για να το ξυπνήσει ξανά... 

Αναλυτικότερα :

Πρέπει βασικά να ήταν μια από τις τελευταίες προσπάθειες της Wizards of the Coast να συμμαζέψει τα  ασυμμάζευτα, προτού ο τιτανικός της 4^ης έκδοσης του Dungeons & Dragons πιάσει για τα καλά πάτο, ριζώσει στα τάρταρα και δεν ξαναματακουνηθεί έκτοτε. Και κάπου εκεί στον πανικό, έβγαλαν παραδόξως κάποια προϊόντα που ήταν όντως καλά, αλλά χάθηκαν στον ορυμαγδό που άφηνε πίσω του το εμπορικό αλλά και ποιοτικό βατερλώ της 4^ης έκδοσης. Εντάξει, κατανοώ ότι κάποιοι από εσάς εκεί έξω μπορεί actually να γουστάρετε την 4^η έκδοση. Και εγώ την ψιλογούσταρα και τα βιβλία της (‘ντάξει, τα βασικά, όχι όλα!) αγόρασα και όσες φορές την δοκίμασα, μια χαρά έπαιζε. Αλλά πλέον, είτε καλώς είτε κακώς είναι πιο νεκρή και ξεπερασμένη και από τους δεινόσαυρους. Μονάχα που οι δεινόσαυροι, τόσες χιλιάδες χρόνια μετά ακόμη διατηρούν την αίγλη τους και είναι ακόμη cool. Η 4^η έκδοση, μόλις λιγοστά χρονάκια μετά, δεν είναι καν cool σαν ανάμνηση. Και δεν νομίζω να λείψει πραγματικά σε κανέναν...

Επανέρχομαι. Κάποια καλά προϊόντα που έσκασαν μύτη στα στερνά της 4^ης έκδοσης δυστυχώς πέρασαν απαρατήρητα. Ήταν η φουρνιά των Revenge of the Giants και φυσικά, αυτό το παράξενο πακέτο, με τον τελικά πολύ αταίριαστο τίτλο Madness at Gardmore Abbey. Box σετ και από τα ζόρικα στο άνοιγμά τους, κυρίως στο παράξενο και δυσλειτουργικό καπάκι. Αλλά το προσπερνάς εύκολα. Εύκολα προσπερνάς και το κούκου εξώφυλλο. Το πίσω μέρος του σε ιντριγκάρει με τον πλούτο των περιεχομένων του. Πλούτος που αποδεικνύεται αληθινός, όταν καταφέρεις να ανοίξεις το κουτί. Έχουμε και λέμε. Ούτε ένα, ούτε δυο, αλλά ΤΕΣΣΕΡΑ  paper-back βιβλία που περιέχουν την περιπέτεια. Όσοι έχουν αγοράσει τις αντίστοιχες επίσημες της 4^ης έκδοσης (την πρώτη φουρνιά, όπως το πολύ καλό Keep on the Shadowfell) ξέρουν ήδη πώς είναι αυτά τα βιβλιαράκια. Ευτυχώς, το σημαντικότερο και κυριότερο εκ των τεσσάρων, έχει ένα λιγουλάκι πιο σκληρό εξώφυλλο σε σχέση με τα υπόλοιπα, πραγματικά χρειαζόταν!

Συνεχίζοντας την ανατομία του πακέτου. Ένα sheet από monster tokens φτιαγμένα από σκληρό χαρτόνι διπλής όψεως που έχει ότι μπορεί να χρειαστείς για την περιπέτεια και επιπλέον tokens που αναπαριστούν το περιοχικό effect των διαφόρων καρτών του deck of many things (περισσότερα για αυτό παρακάτω) ακολουθεί ένα φύλλο από dungeon tiles, ακριβώς όπως τα γνώρισες από τα διάφορα σετ που κυκλοφόρησαν στο εμπόριο. Δυο χάρτες διπλής όψεως που αναπαριστούν τα πεδία μάχης των πιο εντυπωσιακών συγκρούσεων στην περιπέτεια. Τέλος, κρυμμένο μέσα σε μια εσοχή, βρίσκεται το deck of many things, ένα από τα πιο ιστορικά artifact του dungeons & dragons, ανεξαρτήτως έκδοσης. Πράγμα καθόλου τυχαίο, καθώς το εν λόγω artifact παίζει σχεδόν πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιπέτεια. Το deck είναι υπέροχα εικονογραφημένο και χρωματισμένο και είναι ένα αληθινό κομψοτέχνημα για την roleplaying συλλογή σας.

διαβάζοντάς το, εκπλήσσεσαι με το πόσο καλογραμμένο και οργανωμένο είναι. Βέβαια – αναγκαίο κακό της εποχής! – είναι γραμμένο στο στυλ των περιπετειών της 4^ης έκδοσης, όπου το κείμενο είναι ξεχωριστά από τα encounters που καταλαμβάνουν τα δικά τους 2 βιβλία (τα οποία είναι και τα πλέον αδιάφορα σε μένα). Παρόλα αυτά, έχει δοθεί πολλή προσπάθεια για να μπορεί ο dungeon master, με ελάχιστη προσπάθεια να χρησιμοποιήσει το υλικό της περιπέτειας με όσον το δυνατόν περισσότερους τρόπους. Είτε σαν πλήρες campaign, είτε σαν one shot session, είτε σε… οτιδήποτε στο ενδιάμεσο όσον αφορά τη διάρκεια και τον αριθμό των συνεδρειών, το Madness at Gardmore Abbey είναι αξιοθαύμαστα εύχρηστο, σχεδόν κολλάει πασπαρτού σε κάθε στυλ. Όσοι έχουν διαβάσει το Expedition to Castle Ravenloft μπορούν να καταλάβουν πώς πάει το πράμα.

Επιπλέον, σχεδόν κάθε encounter μπορεί με κάποιο τρόπο να παρακαμφθει, είτε με έξυπνο roleplaying, είτε με την δημιουργική χρήση των skills των παικτών, είτε αναλόγως με τις σχέσεις που θα συνάψουν με την κάθε φατρία πλασμάτων που ελλοχεύει στο καταραμένο Gardmore Abbey και έχει τους δικούς της σκοπούς. Πιο έξυπνη ίσως εφαρμογή αυτής της δημιουργικής λογικής, είναι όταν οι παίκτες πάνε να διαπραγματευτούν με ένα ettin που δεν τα πάνε καλά το ένα κεφάλι του με το άλλο!

Κάπως έτσι αντιμετωπίζεται δημιουργικά και το θέμα με το deck of many things. Κάθε κάρτα του, βασικά χαρίζει στον παίκτη μια encounter power που ταιριάζει με την εκάστοτε κάρτα αλλά και είναι σύμφωνη με τον εσαεί χαοτικό χαρακτήρα του deck! Για επιπλέον ευχρηστία, το deck μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν magic implement, ενώ μονάχα όταν οι παίκτες του καταφέρουν να το συναρμολογήσουν, μπορούν να ξεκλειδώσουν τις original δυνάμεις του : αυτές που πηγάζουν από τα βάθη του παρελθόντος του παιχνιδιού και βασικά είναι οι ίδιες με όπως ήταν πάντα. Και εκεί όμως, υπάρχει μια πολύ έξυπνη παρέμβαση. Πολλοί dungeon masters ανέκαθεν δίσταζαν να τοποθετήσουν το deck στα campaign τους, εξαιτίας της εξαιρετικά χαοτικής φύσης του. Εδώ, το deck αναβαθμίζεται σε νοήμων artifact και με ένα μικρό αλλά εύκολο σύστημα καθορίζεται το πόσο καλά τα πάει ο χρήστης του μαζί του και όταν το deck σε συμπαθεί, μπορεί δυνητικά να σε σώσει από τα πιο ατυχή τραβήγματα, ενώ άμα δεν σε συμπαθεί, σε στέλνει ακόμη ευκολότερα στα τάρταρα!

Τι άλλο; Ένα ωραίο σκηνικό – η πόλη του Winterhaven που αν και έχει ξαναπαρουσιαστεί σε αντίστοιχα προϊόντα του παρελθόντος, εντούτοις είναι μια χαρά προσθήκη για όποιον του λείπει ένα ωραίο locale για να ξεκινήσει μια ιστορία. Ενδιαφέροντες npc’s που ο καθένας έχει τα δικά του κίνητρα, για καλό αλλά και για κακό, που μάλιστα καθορίζονται από το deck! (με έναν μηχανισμό σαν του πρωτότυπου Ravenloft, όπου με τις τράπουλες της vistani μοιρολογίστρας καθορίζονται σημεία κλειδιά της περιπέτειας!)

Ρεζουμέ :

Απρόσμενα καλό, «ποιοτικό» και γεμάτο αυθεντικές και καλές ιδέες. Ακόμη και αν δεν έχεις ποτέ σκοπό να παίξεις τέταρτη έκδοση, είναι παιχνιδάκι να το τροποποιήσεις στο σύστημα της επιλογής σου. Και το deck of many things είναι ένα αληθινό  κομψοτέχνημα. Και πλέον το βρίσκεις κοψοχρονιά. Δηλαδή, τι άλλο θες; Με λίγη τροποποίηση ώστε να μειωθούν κάποια περιττά encounters, να αντικατασταθούν τα πιο παιδικά στοιχεία και τέρατα με πιο ενήλικα και «σοβαρά» ανάλογα με τα γούστα σου και είσαι αητός. Βούτα το όσο προλαβαίνεις.

Πόσα πιάνει; 4 / 5

Amour (Έρωτας)

Μάστορας : Michael Haneke

Παίχτες : Jean-Louis Trintignant, Emmanuelle Riva & Isabelle Huppert

Με δυο λογάκια :

Οι George και Anne είναι ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, γύρω στα 80. είναι καλλιεργημένοι συνταξιούχοι δάσκαλοι μουσικής. Η αγάπη τους είναι βαθιά και παίρνει ακόμη περισσότερη δύναμη από τα κοινά τους ενδιαφέροντα. Έτσι, ζουν αρμονικά, παρά την πρακτική απουσία των παιδιών τους. Μια μέρα όμως, η Anne θα πάθει ένα πολύ άσχημο εγκεφαλικό και από εκείνο το σημείο και πέρα η υγεία της θα ακολουθήσει τραγικά πτωτική πορεία. Οι δυσκολίες και η σταδιακά αφόρητη καθημερινότητα θα δοκιμάσει την αγάπη τους…

Αναλυτικότερα :

Για όσους δεν ζουν σε αυτό τον πλανήτη, δεν έχουν πρόσβαση σε τηλεόραση, ράδια, ίντερνετ, τύπο, αυτή η ταινία ήταν το φετινό φαινόμενο των χρυσών σφαιρών και βασικά κάθε μεγάλου κινηματογραφικού φεστιβάλ ανά την υφήλιο. Το ήδη θρυλικό «Amour» του Michael Haneke. Πολλά, πάρα πολλά και καλά ακούστηκαν για αυτή την ταινία και βασικά κάθε τι που περιβάλλεται από τόσο ισχυρό hype προσωπικά τείνει να με απωθεί. Τέλως πάντων, ήμουν πολύ επιφυλακτικός πριν το δω. Ομολογουμένως όμως, είναι μαστόρικη δουλειά. Ο Haneke στήνει την ιστορία του με τόσο φυσικό και αυθεντικό τρόπο, σε κάθε σκηνή, κάθε πλάνο και κάθε παραμικρή λεπτομέρεια που βασικά δεν το νιώθεις σαν ταινία, παρά σαν να είσαι περισσότερο μάρτυρας σε μια αληθινή, δύσκολη και πολύ πολύ λυπητερή αληθινή ιστορία.

Ο μάστορας έχει ισχυρότατους συμμάχους σε αυτή του την προσπάθεια. Η ερμηνεία του πρωταγωνιστικού διδύμου είναι απαράμιλλη. Θαραλλέο αλλά και μοιραία εύθραυστο, το πρωταγωνιστικό ζευγάρι ζει τη δική του Οδύσσεια, που αντί για τέρατα έχει φάρμακα, κατακλίσεις και αναπηρία. Το φινάλε, αναπόφευκτο, συγκλονιστικό όσο και σπαρακτικό. Και η προτελευταία σκηνή βάζει την τελευταία αρμονική πινελιά σε αυτό το αμετροεπώς πεσιμιστικό αραβούργημα, επαναφέροντάς το στις ισορροπίες του. Όσο και αν φαίνεται παράξενο στις νεαρότερες ηλικίες, το Amour είναι η απόλυτη ιστορία αγάπης. Και δεν έχει να κάνει με δυο νέους ανθρώπους που ερωτεύονται ο ένας τον άλλο στην ακμή τους, αλλά στον από χέρι χαμένο αγώνα με τα γηρατειά και τον θάνατο. Ή μήπως τελικά δεν είναι τόσο χαμένος όσο νομίζουμε;

Ρεζουμέ :

Είπαμε, ας μην μας παρασύρει το hype. Και ας κρατήσουμε τις ισορροπίες. Ναι το Amour είναι μια πολύ καλή ταινία. Αλλά, μιλώντας καθαρά προσωπικά, είναι υπερβολικά άχρωμο, «μίζερο», μοιρολατρικό και απαισιόδοξο για τα γούστα μου. θέλω να πω, καλλιτεχνικά συμφωνώ μαζί του με τα μπούνια, αλλά φιλοσοφικά και κοσμοθεωρητικά, ενίσταμαι! Και εντάξει, αν και το μικρό, καλά κρυμμένο και παραλλαγμένο παράθυρο αισιοδοξίας σαφέστατα υπάρχει, εντούτοις, δεν μου φτάνει!

Πόσα πιάνει; 3 ¾ / 5 

Robot & Frank

Μάστορας : Jake Schreier

Παίχτες : Peter Sarsgaard, Frank Langella, Susan Sarandon

Με δυο λογάκια :

Στο κοντινό μέλλον, ένας πρώην κλέφτης κοσμημάτων που πάσχει από τα πρώιμα στάδια της νόσου του Alzheimer, παίρνει δώρο από τα παιδιά του έναν υγειονομικό ρομποτικό «μπατλερ» προγραμματισμένο να προσέχει την υγεία του και να του βάλει ένα πρόγραμμα στη ζωή του. Όμως, ο υπέργηρος ήρωάς μας θα το εκπαιδεύσει για να επανέλθει στις κλοπές…

Αναλυτικότερα :

Μα πόσο απρόβλεπτη και παράξενη ταινία! Και πόσο ευχάριστο είναι να ξαναβλέπεις τον Frank Langella ενεργό όπως στα χρόνια της ακμής του και πλέον σαν αναγνωρισμένα εξαιρετικό υποκριτικό ταλέντο! Το τελευταίο είναι έκδηλο περισσότερο από ποτέ στο Robot & Frank που βασικά στηρίζεται ολάκερο στην ερμηνεία του βετεράνου ηθοποιού. Και παρότι οι υπόλοιπες ερμηνείες είναι εξίσου συμπαθέστατες, με τους πολύ καλούς James Marsden και Liv Tyler (τι είχε απογίνει αυτό το κορίτσι τόσο καιρό; Μας έλειψε!) στον ρόλο των παιδιών του, όπως και της Susan Sarandon στο ρόλο του ερωτικού ενδιαφέροντος (ένα love story που ξετυλίγεται με απρόσμενη αξιοπρέπεια, αντισυμβατικότητα και διακριτικότητα) εντούτοις, η ταινία είναι από την αρχή μέχρι το τέλος κύριος Frank Langella. Σεβασμός!

Τι κάνει το Robot and Frank να… χάνει λάδια; Είναι υπερβολικά παράξενο και αντισυμβατικό για το μέσο κοινό. Και οι συγκινήσεις του σερβίρονται σε ακριβή αναλογία με την ηλικία των πρωταγωνιστών του. Πολύ διακριτικά, συγκρατημένα, με λίγα λόγια αλλά πολλή ουσία που φαίνεται στα μικρά πράματα που ελάχιστοι προσέχουν. Καλοδεχούμενη η πολύ διακριτική αλληγορία με την αληθινή μας ζωή και τις αλλαγές που φέρνει η ψηφιοποίηση των πραγμάτων – αλλά ευτυχώς χωρίς ίχνος διδακτισμού και ηθικοπλασίας. Το Robot and Frank είναι ένα άρτιο όσο και παράξενο μείγμα έξυπνου χιούμορ, ρομάντζου και πικρίας με ένα twist επιστημονικής φαντασίας.

Πόσα πιάνει; 3,5 / 5