Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

Comme un chef (O Σεφ και ο Σεφ του)


Μάστορας : Daniel Cohen
Παίχτες : Jean Reno, Michaël Youn & Raphaëlle Agogué
Με δυο λογάκια :
Ένας βετεράνος chef προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με το αδίστακτο αφεντικό του που προσπαθεί με νομικά κόλπα να τον βγάλει από την επιχείρηση που φέρει το όνομά του. Στην πορεία θα βρει έναν αναπάντεχο φίλο και σύμμαχο που όμως έχει και αυτός τα δικά του θέματα να λύσει



Αναλυτικότερα :
Μια χαρά. Γαλλική κωμωδία χαρακτήρων με έναν Jean Reno που παροδικά ξεπερνάει τις χολυγουντιανές του φιλοδοξίες για να τσαλακωθεί απολαυστικά και να συν-πρωταγωνιστήσει σε αυτό το πολύ διασκεδαστικό και… γαστρονομικό ταινιάκι. Λοιπόν, αν και σαφέστατα δεν μιλάμε για την υπερπαραγωγή ή για κάποιο κινηματογραφικό αριστούργημα, αλλά για μια απλή – σχεδόν παλιομοδίτικη – κωμωδία χαρακτήρων και καταστάσεων που αν και είναι σε σημεία άνιση, εντούτοις μια χαρά την κάνει την δουλειά της. Σκηνές που θυμίζουν παλιό κινηματογράφο, πιάτα που θα σε κάνουν να γλείφεις τα δάχτυλά σου, ωραία σάτυρα (ειδικά εκεί με την μοριακή κουζίνα, τα σπάει!) και μετρημένη εμμονή στα ελαττώματα και τα κολλήματα των χαρακτήρων που νοστιμίζουν ακόμη περισσότερο την ταινία.

Επιπλέον, αρκετοί υποστηρικτικοί και άκρως συμπαθείς χαρακτήρες που γεμίζουν επαρκώς το backstory και είναι επαρκώς – αλλά χωρίς υπερβολές – γραφικοί προκειμένου να προωθήσουν την ιστορία της ταινίας. Οπότε, αν θες να περάσεις ένα χαλαρό απόγευμα με καλές και μετρημένες δόσεις γέλιου, προχωράς άφοβα. Παρά την ελαφρότητα και ενίοτε την «προχειρότητα» με την οποία κλείνει προς το τέλος τις υπο-ιστορίες του, το Comme un chef είναι ζεστό, αγαπησιάρικο, αστείο και αμφορείται από 100% feel-good συναίσθημα. Οπότε, όπως και είπα στην αρχή και χωρίς πολλά πολλά λόγια, μια χαρά.

Πόσα πιάνει; 3,5 / 5 

Δεν υπάρχουν σχόλια: