Μάστορας : Måns Mårlind, Björn Stein
Παίχτες : Kate Beckinsale, Michael Ealy & India Eisley
Με δυο
λογάκια :
Οι άνθρωποι ανακαλύπουν την ύπαρξη των Vampire και
των Lycan και
μια γενοκτονία ξεκινά για να εξαλειφθούν τα τέρατα. Η Selene προσπαθεί να δραπετεύσει από την πόλη
μαζί με τον αγαπημένο της, Michael
αλλά τους έχουν στημένη ενέδρα και τους
εξουδετερώνουν. 20 χρόνια μετά, η Selene ξυπνάει από έναν θάλαμο κρυογονικού
ύπνου σε ένα εργαστήριο όπου προφανώς τους κρατούσαν και τους μελετούσαν.
Δραπετεύει και προσπαθεί να προσαρμοστεί σε έναν κόσμο που δεν γνωρίζει πια, να
βρει τον Michael και να συνδεθεί με έναν καινούριο χαρακτήρα που
έρχεται να φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή της : την κόρη της Eve που
είναι ένα πανίσχυρο υβρίδιο λυκάνθρωπου και βρυκόλακα και δεν έχει βγει ποτέ
της από το εργαστήριο όπου ήταν φυλακισμένη.
Αναλυτικότερα
:
Ποτέ δεν ήμουν
ο τρομερός φαν των Underworld.
Εντάξει, η πρώτη ταινία υποθέτω ήταν οκ, η δεύτερη διασκεδαστική (εκείνη με το
ανεκδιήγητο… stage fatality στο τέλος!) και η τρίτη της σειράς (εκείνη που την παίξανε
με στολές από τον… Άρχοντα των Δαχτυλιδιών!!!) άστα να πάνε. Α, και η Beckinsale είναι
γυναικάρα από τις λίγες. Αλλά μέχρι εκεί. Οπότε, ήμουν αρκετά συντηρητικός όσον
αφορά τις προσδοκίες μου από αυτό το καινούριο μέλος της σειράς.
Το πρώτο που
εντυπωσιάζει, είναι το πόσο πολύ εκμοντέρνισαν το feeling του,
χωρίς όμως να το φτηνύνουν ή ξεπουλήσουν. Ο κόσμος είναι πλέον ένα εχθρικό
μέρος που γνωρίζει καλά για την ύπαρξη των μη-ανθρώπινων φυλών – όπως και για
τις αδυναμίες τους - και κυβερνάται από μια στρατιωτική κυβέρνηση που εκτελεί
επιτόπου, χωρίς περιστροφές. Το όλο συναίσθημα της ταινίας είναι πιο σκοτεινό.
Οι σκηνές δράσης είναι πιο αιματηρές – σχεδόν βάναυσες. Οι ήρωες λιγομίλητοι. Η
παράνοια, το ψέμα και η αντιπαράθεση βρίσκονται στο ζενίθ.
Φαντάζομαι τους
οπαδούς και τους κολλημένους με τα underworld να διαμαρτύρονται για αυτές
τις αλλαγές, αλλά προσωπικά βρήκα το λίφτινγκ της σειράς εξαιρετικά
αναζωογονητικό και χρειαζούμενο. Η Beckinsale δείχνει σέξυ και επικίνδυνη
όσο ποτέ στα σφιχτά δερμάτινα κουστούμια της, η σκηνοθεσία και η φωτογραφία
τονίζουν το σκοτεινό σκηνικό και οι σκηνές δράσεις είναι ίσως οι πιο
εκτεταμένες (και σπλάττερ!) που έγιναν ποτέ σε ταινία της σειράς. Βασικά, το Awakening είναι
λιγότερο γοτθικό και περισσότερο δράσης / πολεμικό, χωρίς να του λείπει όμως η
ίντριγκα, τα μυστικά και οι αποκαλύψεις. Μια άκρως διασκεδαστική ταινία και
πολύ καλή ανανέωση ενός franchise που είχε αρχίσει να δείχνει σημεία κόπωσης.
Πόσα πιάνει;
4 / 5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου